Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ένας ποιητικός διάλογος xaiku! Δυο ποιητές ενώνουν τις φωνές τους στο ίδιο βιβλίο, εξερευνώντας τα όρια της φαντασίας και του λόγου σε άγνωστα ύδατα, βαθιά κι αχαρτογράφητα".

Ένας ποιητικός διάλογος haiku! Δύο ποιητές ενώνουν τις φωνές τους διερευνώντας τα όρια της φαντασίας και του λόγου, σε βαθιά νερά, σκοτεινά και αχαρτογράφητα...

Η συλλογή "Αχ - έρων" είναι για τους εξαίσιους ίλιγγους, για τις αιώνιες ταλαντεύσεις, για στιγμές που έμειναν μισές και για άλλες που πληρώθηκαν σωστά. Για τα λόγια που τόλμησαν να βγουν στον άνεμο, για τις πιο ανεξερεύνητες και γνήσιες σκέψεις. Για ένα λυγμό που γεννιέται ατελείωτα από το χάραμα μέχρι το τέλος μίας ημέρας. Xρυσάνθη Ιακώβου

Όνειρ' απόψε με συντρόφεψαν χίλια, πλάγιασα νωρίς. Άκαρδα διώχνεις ζήτουλες των φαναριών, πείνασες ποτέ;

Ο Άγγελος Αντωνόπουλος έρχεται -με φωνή πλούσια σε γνώση κι εμπειρία και έχοντας αφομοιώσει με ευαισθησία την Ιστορία, την Ποίηση, το Θέατρο, την Φιλοσοφία και την προέκτασή τους στην καθημερινότητα- να φανερώσει ως ποιητής και ως πολίτης τις βιωματικές αλήθειες της δημιουργίας, της απώλειας και του έρωτα. Με ύφος επικολυρικό, μεστό και βαθιά ανθρώπινο, αναζητά το νήμα που συνδέει τη μνήμη και τη σύγχρονη πραγματικότητα.

"Μια θάλασσα. Πάνω στη θάλασσα, μια αχηβάδα. Πάνω στην αχηβάδα, μια γυναίκα όρθια, γυμνή. Στα δεξιά της, στον ουρανό, δυό άνεμοι. Στ΄ αριστερά της, μια νύμφη. [...] Μια θάλασσα αγκαλιάζοντας μια πολυδαίδαλο ακτή όπου προβάλλει ένα άλσος. Μια αχοιβάδα μ' ανάγλυφες ραβδώσεις ανήκουσα στο γένος Pecten jacobeus. Δυό Άνεμοι ραίνοντας απερίσπαστοι με ρόδα το ανοιχτό πέλαγος των κυμάτων. Μια νύμφη εγείροντας ένα μανδύα προς το μέρος... της θεάς. Να! πλησιάζει η Αφροδίτη, μόλις αναδύθηκε, έτοιμη για τη στεριά. Και με το που το πόδι της θ' αγγίξει το χώμα, ο Έρως θα γεν...

Κανένας από τους ποιητές της γενιάς του 1970 δεν ανέπτυξε με την ποίηση του Σικελιανού τη σχέση που ανέπτυξε ο Νάσος Βαγενάς. Για τους "ποιητές της αμφισβήτησης", που έκαναν την εμφάνισή τους την εποχή της δικτατορίας και των πρώτων μεταπολιτευτικών χρόνων και ήθελαν να μιλήσουν άμεσα και ρεαλιστικά, η ποίηση του Σικελιανού με τον υψηλό λυρισμό της δεν μπορούσε παρά να προκαλεί δυσφορία. Δεν ήταν λίγες οι δηλώσεις, από τους ποιητές αυτούς, απαξίωσης του ποιητικού λόγου του Σικελιανού, που τον χαρακτηρίζουν παραδοσιακό, παρωχημένο. Απέναντι σε αυτές, οι κρίσεις του Βαγενά βρ...