Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα συνέδριο και μια έκδοση προς τιμή του μεγάλου μας ποιητή, του αγωνιστή και κομμουνιστή ποιητή Γιάννη Ρίτσου, που φωτίζει το μεγαλείο της ζωής και της τέχνης του. Επιδίωξη του Ρίτσου ήταν η ποίηση του να αποτελεί οδηγό μάχης για τη ζωή, όπλο και σημαία στα χέρια του λαού στον αγώνα του για το φωτεινό μέλλον της ανθρωπότητας. Η ενιαία κοσμοθεωρητική θέση του απέναντι στη ζωή είναι η ειδοποιός του διαφορά με άλλους αξιόλογους ποιητές του καιρού του. Γιατί όπως ο ίδιος έγραφε: "Το ιδεολογικό υπόβαθρο τη ς τέχνη ς, το κοινωνικό και ηθικό, αν δεν είναι ο πρώτος λόγος τη...

Σε κάθε ποιητή υπάρχουν έννοιες-κλειδιά, που επανέρχονται ως βασικές νότες στη διαμόρφωση του λογοτεχνικού του οράματος. Ενσαρκώνουν τις σταθερές ροπές του ποιητικού του προβληματισμού και τον προσγειώνουν προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Είναι έννοιες που ακτινοβολούν μνήμες, αισθήματα, φορτισμένες βιωματικές εμπειρίες και ιδέες με ιδιαίτερο βάρος λειτουργώντας ως επισημάνσεις του προσωπικού στίγματος του ποιητή που καθορίζουν τον ιδιότυπο και προσωπικό καλλιτεχνικό του κόσμο και την ξεχωριστή παρουσία της ψυχής του. Επιχειρώντας μια προσπάθεια αναζήτησης του θεματικού...

Συμμετέχουν οι: Ζήσης Καραβάς (δημοσιογράφος) Πίτερ Μπίεν (Συγγραφέας) Κουλούρη Μαρία (Ποιήτρια) Μανθούλης Ροβήρος (Συγγραφέας) Κεντρωτής Γιώργος (Ποιητής) Πολέντας Μανόλης (Ποιητής) Φρούντζος Παναγιώτης (Δημοσιογράφος) Αφροδίτη Ερμίδη (Δημοσιογράφος) Αιμιλία Καραλή (Διδάκτωρ) Ανδρειωμένος Γιώργος (Καθηγητής) Αλεξανδρόπουλος Μήτσος (Συγγραφέας) Σοφίας Καζαντζιάν (Ηθοποιός) Μάριος Ιορδάνου (Ηθοποιός) Θάνος Μικρούτσικος (Συνθέτης) Καραμπάτσος Θανάσης (Δημοσιογράφος) Θεοδωράκης Μίκης (Συνθέτης)

Η πνευματική πορεία ενός από τους μεγαλύτερους ποιητές της σύγχρονης Ελλάδας, του Γιάννη Π. Κουτσοχέρα, περνά μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου το οποίο ανατέμνει τον πνευματικό του μόχθο και καταξιώνει τον δημιουργό σαν πνευματικό ταγό ενός αειθαλούς Έθνους του οποίου η πνευματικότητα και η ελληνικότητα βάλλονται στην εποχή μας. Δίπλα στον μεγάλο ποιητή, η Μούσα και συνοδοιπόρος του Λένα Στρέφη - Κουτσοχέρα, η οποία έσκυψε στην προετοιμασία αυτού του βιβλίου και το διαβάζει τώρα μαζί του στα "Επέκεινα" τα οποία προσδοκούσε μέσα από το όλο έργο του.

Ο Γιάννης Νεγρεπόντης, από τους πρωτοπόρους της "πολιτιστικής επανάστασης" της δεκαετίας του '60, έγινε ευρύτερα γνωστός και αγαπητός με τα τραγούδια του "Το ακορντεόν" (που τελειώνει με το σύνθημα "δεν θα περάσει ο φασισμός") και "Τρίτος παγκόσμιος" που μελοποίησε ο Μάνος Λοΐζος. Ο ίδιος μελοποίησε τα αντιρατσιστικά Νέγρικα, που τραγούδησε η Μαρία Φαραντούρη. Ήταν τα τραγούδια που έγιναν αρχικά γνωστά από τις μπουάτ και πέρασαν και τραγουδήθηκαν -απαγορευμένα πια- από στόμα σε στόμα, στα χρόνια της δικτατορίας. Η ικανότητα του Νεγρεπόντη να περνάει μηνύματα, χωρίς να είνα...

Ποιήματα για ανθρώπους και τόπους. Άνθρωποι που ξεψυχούν μέσα σε μια πόλη, μα τα πεζοδρόμια, οι πλατείες, τα διαμερίσματα όπου άφησαν την τελευταία πνοή τους παραμένουν στη θέση τους και βοούν σιωπηλά. Ποιήματα βασισμένα σε αληθινά περιστατικά θανάτων στη μεταπολεμική Θεσσαλονίκη, με αναφορά στη χρονολογία και στην ακριβή διεύθυνση όπου συνέβησαν. Άλλοι διασχίζουν ανίδεοι αυτούς τους δημόσιους τόπους σήμερα, άλλοι κοιμούνται αμέριμνοι στα ίδια δωμάτια, αμέριμνοι ενοικιαστές ή νέοι ιδιοκτήτες. "Μνήμη καπούτ" όπως αναφέρει ο στίχος ενός από τα ποιήματα. Όμως η τέχνη της πο...

[Μικρό δείγμα γραφής: Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΦΥΓΗ ΜΟΥ Όπως απλώνεται ο γιαλός όλο κι απλώνεται η ψυχή μου. Και ποιας Οδύσσειας το πανί θα 'ρθεί να ξεδιπλώσει τη φυγή μου; Ποιοί σύντροφοι, ποιά ανεμικά του νόστου τα κουπιά θ' αδράξουν να σκίσουν της καρδιάς τα πέλαγα και στη Ιθάκης τα νερά ν' αράξουν; Κι η μοίρα μου στον αργαλειό να κλώθει και μη ξεκλώθει με τον ιστό του γυρισμού τα πάθη που τ' ανέμιζαν οι πόθοι. Κι όλο κι απλώνεται το πέλαγος κι όλο και ξεμακραίνει η γη μου. Και στης Οδύσσειας το πανί τυλίγεται η ψυχή μου και η φυγή μου... (Από τη...

[...] Η παρούσα εκπόνηση δεν βασίζεται σε κάποια βιβλιογραφία. Άλλωστε παραθέτω αρκετά στοιχεία αδημοσίευτα μέχρι σήμερα. Για την ιστορία θα πρέπει να αναφέρω πως ξεκίνησα να τη γράφω το 1987, την εποχή που έκανα τη διδακτορική διατριβή μου στις πολιτικές επιστήμες και χρησιμοποίησα ένα μεγάλο κομμάτι της στη διατριβή εκείνη. Αργότερα ένα άλλο μεγάλο μέρος δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Εξόρμηση" της 26 Φεβρουαρίου 1994. Πιστεύω στο παρόν βιβλίο ο Γιάννης Κουτσοχέρας από καρδιά προτρέπει, παρακινεί και προτείνει να παρακολουθήσουμε προσεκτικά την πορεία με κοινό παρονομαστή...

Ποιητής του πικρού γέλιου, του αυτοσαρκασμού και της αυτοαναίρεσης, ο Γιάννης Βαρβέρης θα καταφέρει μέσα στην ποίησή του να δημιουργήσει έναν ευδιάκριτο κώδικα. Μια γλώσσα και ένας στοχασμός σε κίνηση και σε εξέλιξη με σταθερές αναφορές και σταθερά μοτίβα. Ο Γιάννης Βαρβέρης αποτελεί έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς φορείς της "ποιητικής του θανάτου" (όπως την περιγράφει ο Αλέξης Ζήρας). Μιας κληρονομιάς που ξεκινά με τον Καρυωτάκη και τους ποιητές του μεσοπολέμου και με διαφορετικούς τρόπους και όρους συναντάται και στις προηγούμενες μεταπολεμικές γενιές αλλά και στου...

[...] Τα κείμενα για την ποίηση του Χριστιανόπουλου καλύπτουν χρονική περίοδο, η οποία κατά τι υπερβαίνει το ήμισυ ενός αιώνα (1950-2002). Ανεξαρτήτως των κειμένων που επιλέξαμε, ένα ποσοτικό συμπέρασμα είναι δυνατόν να σκιαγραφηθεί: Με την πάροδο του χρόνου ο ουσιαστικός κριτικός λόγος υποκαθίσταται από έναν επιφανειακότερο δημοσιογραφίζοντα λόγο. Αξιόλογα κριτικά και φιλολογικά κείμενα γράφονται και σήμερα· "επιδερμικές" προσεγγίσεις επιχειρούνταν και στη δεκαετία του 1950, αλλά -ως γνωστόν- οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Η σύνταξη ενός τόμου με κριτικά κείμεν...

[...] Ο παρών τόμος δεν είναι γραμμένος για την αποτίμηση του έργου του Χαραλαμπίδη, εργασία που σε γενικές γραμμές έχει ήδη γίνει και στην οποία προστίθενται συνεχώς νέες μελέτες ή βιβλία, αλλά για τη δημοσίευση σε σώμα των κριτικών κειμένων, υπό τις ποικίλες μορφές που μπορεί να λάβει η κριτική, από την απλή κριτική παρουσίαση και τη διάσπαρτη, κριτική πάντα, πληροφορία έως το σοβαρό μελέτημα ή και το επιστημονικό βιβλίο και περαιτέρω, για μια αποτίμηση της κριτικής αυτής, μια άτυπη κριτική των συγκεκριμένων κριτικών. Στόχος, να φανεί η ποιητική εμβέλεια, οι τρόποι πρόσλη...

Στον τόμο παρουσιάζονται οι ομιλίες που εκφωνήθηκαν κατά την εκδήλωση που αφιέρωσε το Μουσείο Μπενάκη στον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, στις 22 Νοεμβρίου 2011, στο πλαίσιο των ετήσιων εκδηλώσεων για να τιμηθούν κορυφαίες μορφές του νεοελληνικού πολιτισμού.

Κείμενα ομιλιών που δόθηκαν στο Σπίτι της Κύπρου σε εκδήλωση τιμής και μνήμης του ποιητή, στις 16 Απριλίου 1997 (Ορέστη Αλεξάκη, "Μνήμη Τάσου Κόρφη", Γιάννη Βαρβέρη, "Οι πολλαπλές ποιήσεις του Τάσου Κόρφη"). Ο τόμος περιέχει επίσης μικρό εργοβιογραφικό σημείωμα του Τάσου Κόρφη.

Η ποίηση και η κριτική, με τις διάφορες μορφές της (από την κριτικογραφία των εφημερίδων και των λογοτεχνικών περιοδικών μέχρι τις μελέτες που εποπτεύουν τη λογοτεχνία μιας πρόσφατης χρονικής περιόδου), διαγράφουν δύο τροχιές άλλοτε παράλληλες κι άλλοτε τεμνόμενες, γενικά όμως αλληλεπιδρούσες. Η φορά της επίδρασης μετατίθεται, κατά καιρούς, από τη μια στην άλλη πλευρά. Η ιστορία της λογοτεχνίας και της κριτικής, όπως εξάλλου η ιστορική θεώρηση κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας, οργανώνει το ερευνητικό και κατόπιν το γνωστικό πεδίο της με τη διαχρονική αφαίρεση των σημαινουσών...

Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται δώδεκα φιλολογικά μελετήματα του συγγραφέα, τα οποία θέμα τους έχουν τον ποιητή Γιώργο Σεφέρη καθώς και τη νεοελληνική λογοτεχνία της Κύπρου. Τα περισσότερα από αυτά έχουν δημοσιευθεί στο λογοτεχνικό- φιλολογικό περιοδικό "Ακτή" που εκδίδεται τελευταία στη Λευκωσία. Η αναδημοσίευση γίνεται χωρίς προσθήκες και αλλαγές, άλλωστε όλα τα μελετήματα έχουν δημοσιευθεί στα πέντε προηγούμενα χρόνια, 1987-1991. Δύο μελετήματα δεν έχουν ακόμα δημοσιευθεί, αν και έχουν παραδοθεί για δημοσίευση σε άλλους τόμους. Το περιεχόμενο ακριβώς των μισών, έξι δηλαδή...

[...] Στο ανθολόγιο της παρούσας έκδοσης περιλαμβάνονται κείμενα κριτικής, αποσπάσματα βιβλιοκρισιών και μέρη συνθετικών εργασιών, με θέμα το σύνολο σχεδόν της ποιητικής παραγωγής του Σαχτούρη. Στόχος της ανθολόγησης ήταν να εκφραστεί η πολυφωνία της κριτικής πρόσληψης και να συμπεριληφθούν όσα κείμενα θίγουν ή θέτουν θεωρητικά προβλήματα γύρω από το σαχτουρικό έργο. Όσον αφορά τις βιβλιοκρισίες έγινε προσπάθεια να περιληφθούν κρίσεις για τις περισσότερες ποιητικές συλλογές, με σκοπό την, κατά το δυνατόν, πληρέστερη ιστορική παρουσίασή τους. Ωστόσο η τακτική αυτή δεν τηρήθη...