Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ακρόπολη, Παρθενώνας, Ερέχθειο, Καρυάτιδες, εκδόσεις "Αέναον". Ποιος δεν δέχθηκε με χαρά ένα δώρο; Ποιος δεν γέμισε υπερηφάνεια όταν του προσέφεραν ένα τέτοιο δώρο; Σαν δώρο είδαμε εμείς στις εκδόσεις "Αέναον" τη συνεργασία μας με τον όμιλο για την Unesco Πειραιώς και Νήσων και θελήσαμε να γίνουμε αρωγοί στον επαναπατρισμό των γλυπτών του Παρθενώνα μας εκδίδοντας την ποιητική συλλογή "Γλυπτών παλιννόστησις". Η έκδοση αυτή αποτελεί μία διαφορετική προσέγγιση και μία πρωτότυπη ποιητική έκφραση του πόνου και της διακαούς επιθυμίας των Ελλήνων να δουν τα γλυπτά τους να ατενί...

Υπάρχει κάπου, σε έναν τόπο έξω από τον χρόνο ένα απάτητο λιβάδι με μαργαρίτες. Πάνω σε τούτη την ανοιξιάτικη χλόη ξάπλωσε κάποτε ένα κορίτσι. Ανάμεσα σε δύο κόκκινες παπαρούνες. Και ονειρεύτηκε έναν καλύτερο κόσμο. Πήρε μετά μολύβι και χαρτί, τον σχεδίασε και τον καρφίτσωσε στην καρδιά και τα μάτια. Για να ΄χει πάντα άνοιξη.

Το βιβλίο αποτελείται από τριάντα συνθέσεις που ενορχηστρώνονται σε ένα μοτίβο που εναλλάσσονται τα συστατικά στοιχεία της ίδια της ζωής, που άλλοτε μας μεθά γλυκά και μας παρασέρνει και άλλοτε μας ερεθίζει πικρά και μας καθηλώνει. Δείγμα γραφής: Αναμνήσεις Οι αναμνήσεις μας. Η γεύση της ζωής μας. Γλυκόπικρες εμπειρίες. Είναι ωραίο να ζεις με αυτές. Να ζεις το σήμερα, όμως, είναι ακόμα πιο όμορφο.

Ξεφυλλίζοντας αυτό το βιβλίο, θα συναντήσει κανείς την ευρύτερη δυνατή θεματολογία στη συνοπτικότερη ποιητική έκφραση. Μέσα από τα 121 "γλυκόπικρα", παρελαύνουν σχεδόν όλα τα προβλήματα που απασχολούν τον άνθρωπο, με την ταχύτητα και την επιγραμματικότητα των δύο έως τεσσάρων στίχων. Πλούτος και φτώχια, ευτυχία και δυστυχία, πόλεμος και ειρήνη, εγκόσμια και υπερκόσμια - κάθε θέμα αναδεικνύεται και σχολιάζεται σ' ένα μετρικό ομοιοκατάληκτο στιχούργημα, συνήθως τολμηρό και αντισυμβατικό. Χιούμορ, σκώμμα και σάτιρα κυριαρχούν στη συλλογή, παράλληλα όμως και με τρυφερότητα,...

ΤΑ ΑΓΙΑΣΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ Τα χέρια σου πάντα στη φωτιά, εμάς για να χορτάσεις, και αμοιβή καμιά. Ελεημοσύνη και φιλότιμο και πόρτα ανοιχτή, και κάθε Σαββατόβραδο το πρόσφορο ετοίμαζες την Κυριακή να μοιραστεί. Στο δισκοπότηρο να φθάσει ήθελες, να γίνει μέρος στη θυσία του Κυρίου, και ποιος δεν έφαγε γλυκό ψωμί απ' τα χέρια σου, έφυγες και σκορπίσανε μακριά τα περιστέρια σου.

Η ποίηση του Λόπες Βελάρδε μας δίνει τα μικρά και αισθαντικά γεγονότα της καθημερινότητας σταχυολογημένα από τη ζωή όπου, στους στίχους του, εξυψώνονται για να αποτελέσουν την εξαίσια αισθητική τής ποίησής του. Όλα όσα ενδόμυχα συμβαίνουν στο νου και στην καρδιά του ανθρώπου, αποτελούν θέματά της. Το γέλιο των γυναικών μετατρέπεται σε κρύσταλλα και γάργαρους ήχους πηγών, τα τέλεια δόντια τους γίνονται αιτία ύμνου, και τα όνειρα χιμαιρικοί κόσμοι ταξιδιών σε αυτόν τον γεννημένο δάσκαλο του ποιητικού λόγου. Ο Ραμόν Λόπες Βελάρδε είναι ο κατ' εξοχήν ερωτικός Μεξικανός ποιητής....

Δείγμα γραφής: ΓΙΑΣΕΜΙΑ Περπάτησα Σ' έναν κήπο ανοιξιάτικο: Συγχώρεσέ με, Κύριε Που βαρύ έγερνα το μέτωπο -δεν ήξερα Πως υπάρχουν ακόμα Τόσα γιασεμιά Ένα για την κάθε πληγή μας...

Το Γκρόζνι είναι εδώ. Η πρωτεύουσα της Τσετσενίας χτυπάει στην καρδιά των Εξαρχείων. Γιατί το πρώτο βιβλίο του Γιάζρα είναι πλέον γεγονός. Μη με μπερδεύεις για Σάββατο / είμαι απλά μια γαμημένη Τρίτη, ξεκαθαρίζει από νωρίς, και γίνεται φανερό: το βιβλίο αυτό δεν απευθύνεται σε όλους. Γιατί οι λέξεις του δεν μνημονεύουν τις πέργολες του Αιγαίου αλλά τον Λουκμάν, μια τυχαία ράφτρα, το παιδί που δολοφονήθηκε παιδί, μια πόρνη από τη Σενεγάλη. Γιατί οι λέξεις του έχουν αποδράσει από τα μαθηματικά της εξουσίας και φώλιασαν κάπου στην Αθήνα, εκεί όπου ο Δεκέμβρης έχει καμιά...

Η κάθε λέξη, ο κάθε στίχος, γεννήθηκε μέσα από κάποιο εσωτερικό ερέθισμα, το οποίο είναι άρρηκτα δεμένο από αντίστοιχες εμπειρίες μου, που προσπαθώ να τις μεταδώσω όσο μπορώ καλύτερα.

Στις αρχές του 21ου αιώνα η γκρίζα Ελλάδα ανατέλλει. Η Ελλάδα μοιάζει με ένα αεροπλάνο που προσπαθεί ν' απογειωθεί, αλλά τροχοδρομεί συνεχώς μέχρι το τέλος του διαδρόμου και στο τέλος πάντα γυρίζει πίσω. Δεν είναι στραμμένη στο μέλλον, αλλά μοιάζει προσηλωμένη στο παρελθόν. Πάσχει από κλειστοφοβία, τη στιγμή που θα έπρεπε να ανοιχτεί άφοβα προς τον κόσμο. Τα αντανακλαστικά της είναι αργά και στις φλέβες της κυλά αρκετή "χοληστερίνη". Η Ελλάδα μετατρέπεται σταδιακά σε μια κοινωνία χωρίς αδρεναλίνη, όπου η υπογεννητικότητα, η γήρανση του πληθυσμού και η αθρόα είσοδος μετανα...

"Μια μοναδική, ανατρεπτική και τεκμηριωμένη μελέτη πάνω στο "ελληνικό σύνδρομο''. Ένα βιβλίο-αντίδοτο στη μιζέρια της ασπρόμαυρης Ελλάδας!" (Εφημερίδα "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία") "Το βιβλίο "Γκρίζα Ελλάδα" παρακολουθεί και ανατέμνει το ελληνικό σύνδρομο: νεοεθνικισμός, υπογεννητικότητα, μετανάστες, πολυπολιτισμικότητα. Ξυράφι μυαλό είναι ο Γιώργος Στάμκος. Δεν είναι δύσκολο να μαντέψεις πως νιώθει όταν κάτω από την πόρτα του γλιστρούν προεκλογικά φυλλάδια του Γιάννη Ιωαννίδη και του Στέλιου Παπαθεμελή. Βιβλιάρα, στ' ορκίζομαι!" (Στέφανος Τσιτσόπουλος, "Athens Voice")...

οι στίχοι είναι σαν τα γκρεμόχορτα· κρατούν τον τόπο με τις ρίζες τους και κλείνουν τους ψιθύρους του στα κλώνια [...] οι αχτίδες της αυγής γύρω απ' το σώμα κι ο ίσκιος του πιστό σκυλί κουλουριάστηκε μέσα του και τρέμει [...] φόρεσε στο τραπέζι λαστιχένιες μπότες και το τραπέζι χάθηκε στη νύχτα κάτι ψιθύριζε η βροχή στη γραφομηχανή του [...] αγαπήθηκαν όλη νύχτα· τα χαράματα γέμισε το δωμάτιο πουλιά τα έπιπλα γίνανε πάλι δέντρα [...] πέθαναν για να ζήσουν οι άλλοι· με τον καιρό όμως πέθαναν οι άλλοι κι επέζησαν οι νεκροί [...] Μετά απ...

Ο Oliverio Girondo (1891-1967), Αργεντίνος ποιητής, ηγετική φυσιογνωμία της λατινοαμερικανικής avant-garde, ήταν αγαπημένος φίλος του Pablo Neruda και του Federico Garcia Lorca. Κοσμοπολίτης - ο Jorge Luis Borges αισθάνεται "επαρχιώτης δίπλα του" - που μετέτρεψε το πατρικό του σπίτι σε χώρο συνάντησης των ποιητών και λογοτεχνών του Buenos Aires και όχι μόνο. Η ανά χείρας δίγλωσση έκδοση παρoυσιάζει με τον πλέον αντιπροσωπευτικό και ολοκληρωμένο τρόπο το ανομοιογενές έργο του, το οποίο εκπλήσσει σε κάθε του φάση.