Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Νίκη Παπαθεοχάρη, γνωστή στιχουργός και γλύπτρια, παρουσιάζει την πρώτη της ποιητική συλλογή. Ο έρωτας, ο πόνος, η αδικία, οΘεός, η φύση, η αγάπη σε όλες της τις μορφές είναι ο θεματικός της καμβάς, απ' όπου αντλεί συναισθήματα και τα μετουσιώνει σε λέξεις. Με δυναμισμό, ένταση, ευαισθησία, τραγικότητα και φαντασία τοποθετεί προσεκτικά εξήντα μία "Ψηφίδες" της ζωής της στο μωσαϊκό της ποίησης. Το έργο συνοδεύουν φωτογραφίες από επιλεγμένα ιδιόχειρα γλυπτά από τη συλλογή της "Βακχικές Διαστάσεις".

Με το αφτί στης Γης τους κραδασμούς, κι ενάντια στις αφυδατωμένες αγάπες, η Νίκη μαζεύει σταγόνες αυθεντικής ζωής καθώς αφανίζονται στη στροφοδίνη της χρησιμοθηρίας και στο χάος των εντυπώσεων...

Έτσι μοιάζουν αυτά τα ποιήματα. Με ψηφίδες. Κάθε μια με το δικό της χρώμα και σχήμα. Διαφορετικές μεταξύ τους, ανόμοιες. Μέχρι που λες "μα πώς να τις ταιριάξω;" Μην κάνεις τον κόπο. Θα έρθουν και θα ταιριάξουν μόνες τους. Σαν τα πολύχρωμα σπαράγματα που φτιάχνουν ένα ψηφιδωτό. Το ψηφιδωτό της ψυχής ή, μάλλον, ενός κομματιού της. Γιατί η ψυχή είναι απέραντη, ασύνορη. Κι οι ψηφίδες τόσο λίγες και αδύναμες. Είκοσι δύο ποιήματα. Είκοσι δύο ψηφίδες. Είκοσι δύο κλειδιά.

Με ψίθυρους αχνούς, στο φως στο έρεβος αθόρυβα περπάτησα στον κόσμο μακριά απ`τις κραυγές που με πληγώνανε μα τώρα δες, μες στη σιωπή πόσο μερώνω σαν παίζει μουσική γλυκιά και νιώθω έτοιμος να βγω στα γνώριμά μου μονοπάτια σαν το παιδί που αλητεύει και ξεχάστηκε ολημερίς στο γέλιο, στο παιχνίδι.

Ψίθυροι Απελευθέρωσης... Διεγερτικοί εντυπωσιασμοί... Ψυχήν επλήρουν. Ψυχής δε, ουδέν εστί τιμιώτερον. Ένα βιβλίο tableau vivant... όπου θέατρο, λογοτεχνία, μουσική, εικαστικά, ποίηση, αποφθέγματα, σπαράγματα Ζωής εμφανίζονται, εναρμονίζονται και συνθέτουν ένα ενδιαφέρον σύνολο. Ο αναγνώστης θα συγκινηθεί, θα γελάσει, θα θυμηθεί δικές του πιθανόν εμπειρίες, θα αναρωτηθεί αν ακούει δικούς του Ψιθύρους... Η ανάγνωση πρέπει να κατευθύνει τη δέσμη φωτός των ματιών πάνω στις λέξεις, να αποκαλυφθούν και να ανυψωθούν ως την άχρονη, ασύνορη ύπαρξή μας. Δεν υπάρχει...

Αυτό είναι το πιο γνωστό βιβλίο του Γλαυκώπη. Ελεύθερο ποιητικό δοκίμιο έμμετρου και πεζού λόγου. Ως σήμερα έφτασε τα 4000 αντίτυπα περίπου και τώρα εκδίδεται για πρώτη φορά σε ebook με τετράχρωμους πίνακες. Όλες οι προηγούμενες εκδόσεις είναι εξαντλημένες.

Οι εκδόσεις Ισηγορία παρουσιάζουν ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της σύγχρονης Ελληνικής λογοτεχνίας ενός από τους σημαντικότερους σύγχρονους cult underground συγγραφείς. Το "Ψίθυροι για νεκρούς έρωτες" ως σήμερα τυπώθηκε πολλές φορές από το 1999. Η σημερινή βελτιωμένη έκδοση είναι η τελική μορφή του. Ως σήμερα έχει τυπωθεί σε περισσότερα από 6.000 αντίτυπα και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα δείγματα σκοτεινής λογοτεχνίας. Δεν είναι βιβλίο ελαφριάς εύπεπτης ανάγνωσης. Είναι ο καθρέπτης των αδικιών και της παράνοιας των ανθρώπων καθώς προσπαθούν να κερδίσουν το αγαθό κ...

ΑΚΤΕΣ Μέτραγες τα πελάγη με διαβήτη τ' όνειρο. Έπλεγες στα πέλαγα με διαβατήριο ληγμένο. Αγνάντευες τ' ακρογιάλια με σχέδια στα κυάλια. Κολύμπαγες στην ακρογιαλιά με τραγούδι τη σιγαλιά.

Άνοιξε η αυλαία... Σιωπή... Πού πήγαν οι ηθοποιοί; Είπαν μια φορά να παίξουν στ' αλήθεια. Περπατούν χωρίς κοστούμια, αργά, αθόρυβα. Τα πρόσωπά τους ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως. Περιπλανιούνται άσκοπα; Προχωρούν ως την άκρη της σκηνής κι έπειτα ξανά πίσω. Το κοινό απορεί. Τι συμβαίνει;

Η συλλογή ποιημάτων "Ψίθυροι στην αχλή του χρόνου" περιέχει αυτοτελή ποιήματα που γράφτηκαν σε ανύποπτο χρόνο, κάθε φορά που διάφορα προσωπικά γεγονότα πυροδοτούσαν την καταβύθιση της δημιουργού σε έναν εσωτερικό κόσμο. Η προσπάθειά της να αποφορτίσει τον εαυτό της από την ένταση των συναισθημάτων την οδήγησαν σε έναν εσωτερικό μονόλογο. Ακροάτρια και ομιλήτρια ταυτόχρονα παλεύει με την ίδια της την ύπαρξη και προσπαθεί να στηριχθεί σε κρυμμένες δυνάμεις, αντλώντας το κουράγιο μέσα από δικές της λέξεις. Τα θέματα που πραγματεύεται, ο θάνατος, η ζωή, ο έρωτας, είναι ιδ...

(Δείγμα γραφής:) ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Ήρθα μια μέρα σε τούτη τη γη να ζήσω μόνο για λίγο καιρό. Σπεύδω να κάνω το καλό, όσο πιο γρήγορα και τέλεια μπορώ. Οφείλω πολύ να βιαστώ, καθώς ο χρόνος έχει τ' ανέμου φτερά πετά και δε γυρίζει ξανά αφήνει μόνο μεγάλη φθορά. Κι όταν το τέλος για μένα θα 'ρθεί ό,τι αγαπώ θα μείνει στη γη μονάχα τα έργα της Αγάπης μαζί θα πάρω στην άλλη ζωή.