Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ Η κοινοκτημοσύνη της θάλασσας έχει νότα αισιοδοξίας. Στο λατομείο της νύχτας εκρήξεις κομμάτια χρόνου εκτινάζονται ενώ στην γυάλα της σελήνης εκδικάζονται τα όνειρα. Η ώρα είναι μια πόρτα ανοιχτή. Δεν ξέρεις ποιον θα συναντήσεις, ποιος θα φύγει.

Μέσα απ' την ιδιωτική του ιστορία, την εμπειρία και την ευαισθησία ενατένισης του κόσμου, το ποιητικό υποκείμενο προσπαθεί, μ' ένα πυκνό μάγμα εκροής, να καταγράψει λάμψεις ζωής αλλά και την απώλεια στις πιθανές εκφάνσεις της ώστε η καταγραφή να αποκτήσει ευρύτερες διαστάσεις. Είναι πολεμικό άθλημα ο θάνατος της λήθης και η ποίηση, σε αυτή τη βιογραφία της φθοράς, προσπαθεί - με άλματα και συνδηλώσεις, με εφόδους και υποχωρήσεις - να αναζητήσει σ' ένα στιγμιαίο «τώρα» - που εμπεριέχει παρελθόν και μέλλον και συναλλάσσεται και με τα δύο - τη ρίζα της μοίρας εκεί που η ψυχή δ...

Η εποχή μας, μίζερη και καταθλιπτική μας συνθλίβει κάθε μέρα ολοένα και περισσότερο! Σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας νιώθουμε ασφυξία και βιώνουμε τη φθορά. Σ' όλ' αυτά όμως απαντάμε προβάλλοντας το φως, δηλ. τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Τα 54 ποιήματα της συλλογής είναι φυσική προέκταση της ευαισθησίας του δημιουργού. Αποτελούνται από ηθογραφικά, θεολογικά και ανθρώπινα υλικά. Μέσα απ’ αυτά ο ποιητής τιμά τον Ελληνισμό. Παράλληλα εκφράζει την πεποίθησή του για τις αναγκαίες αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν στον τόπο μας. Δείγμα γραφής: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Δεν είναι έτσι ο άνθρωπος όπως τον δείχνουν οι καθρέφτες κλήρο σκληρό έχει στη γη και μες στη σκοτεινιά που ζει θέλει να αναβλέψει. Γύρω του θαμπό το φως κι ο κόσμος πάντοτε σκυφτός. Πρέπει σοφά να κρατηθεί να φέρει ήλιο στην ψυχή κι ελπίδα να...

Στη νέα ποιητική συλλογή του με τίτλο "Φώς στο τούνελ", ο ποιητής και συγγραφέας Γιώργος Ξηροχωρίτης περιγράφει την διαδρομή μιας ψυχής μέσα από αισθήματα, σκέψεις, πρόσωπα και καταστάσεις που συνθέτουν τους χώρους της ανθρώπινης μοναξιάς. Για τον συγγραφέα, οι υπαρξιακές αγωνίες που ταλανίζουν εσαεί τον Άνθρωπο βρίσκουν καταφύγιο στην παρατήρηση και σύνδεσή του με τον περιβάλλοντα κόσμο, στη δύναμη του Έρωτα, στην αποδοχή της μοίρας και στην απόλαυση, τελικά, του κάθε αγώνα στη ζωή.

Το παρόν πόνημα είναι τα ρινίσματα της προσωπικής, ψυχικής και ηθικής μου φθοράς από την επαφή μου με τους ανθρώπους, το πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς. Οι σπίθες, όσες ελάχιστες απ' αυτές συλλέχτηκαν, είναι στο χαρτί καμένα μαύρα σημάδια. Οι μεταπτώσεις παρουσιάζονται στη φυσική τους κατάσταση, χωρίς λογοκρισία και χωρίς την προσθήκη "συντηρητικών". Τυχόν αντιφάσεις, παρότι σχεδόν ανύπαρκτες, αποτελούν μέρος της ίδιας της αντιφατικότητας της ζωής και συνιστούν περισσότερο συμπτώματα του πόνου που προκαλεί ο ξυπόλυτος βηματισμός στο βατώδες τοπίο της καθημερινότητας. Όσο...

Ήταν ένας ποιητής του φωτός· πλασμένος από το φως το ελληνικό, έπλαθε ποιήματα του φωτός με λέξεις που έλαμπαν, ψυχής που έλαμπε. Και ήταν ένας άνθρωπος του φωτός, ένα άνθισμα περίλαμπρο πηγαίας καλοσύνης που ανηφόριζε προς τους ουρανούς τον πνεύματος με την αυθόρμητη χαρά ενός παιδιού θαμπωμένου από τα δώρα του Θεού που του δόθηκαν. Ήταν και είναι μια ευγενέστατη, μακρόπνοη αστραψιά πάνω στο στερέωμα των Νεοελληνικών Γραμμάτων, ένα ανάστημα ποιητικής φωταύγειας ανεξάντλητης και γλώσσας συνειδητά ψυχωμένης από τις ουσίες της ελληνικής παράδοσης, του χώματος, της θάλασ...

Στην "Φωταύγεια" του Χρήστου Καρακάση Βρίσκουμε έναν ποιητικό κόσμο δομημένο και ιδιαίτερο, ικανό να σταθεί και να χαράξει μια δική του παράλληλη πορεία. Διαβάζοντας τον ανακαλύπτουμε έναν ποιητή κάπως μοναχικό και ταπεινό που ωστόσο εδώ και πολύ καιρό ύφαινε τις λέξεις του και χάραζε τα εσωτερικά μονοπάτια, ίσως δίχως ποτέ να έχει σκεφτεί να τα φανερώσει στον κόσμο. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που οδήγησε τον συγκεκριμένο να εκδώσει την ποίηση του, όμως σαν αναγνώστης νιώθω ότι περιηγούμαι σε έναν μυστικό κήπο. Γνωρίζοντας το σύνολο του έργου του αυτός ο κήπος γίνεται ακόμη πιο...

[...] Να κοιτάζαμε κατάματα τον Ήλιο Να πόναγαν τα μάτια απ' τη λάμψη Και να 'πεφταν τα δάκρυα στ' αφράτο χώμα Απάνω Να 'πέφταν και στις ψυχές εκείνες Που κοιμούνται βαθιά μες στο Εγώ τους! [...] Μέσα από Πορείες αντίθετες Συγκρότησε τη σκέψη σου Μέσα από αντίθετους Δρόμους Βγες Εκεί... Που μια νέα Ηθική πέρα από "Συστήματα" Σε περιμένει... Με Απολλώνια Φ ω τ α ύ γ ε ι α θα λάμπεις Στο διάβα των αιώνων" [...]