Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με την ποιητική συλλογή του Βρετανού ποιητή Άλαν Μάρσαλ, οι εκδόσεις Σαιξπηρικόν εγκαινιάζουν την σειρά βιβλίων ποίησης τυπωμένα αποκλειστικά στην γλώσσα πρωτοτύπου. Αυτό θα πραγματοποιηθεί "πειραματικά" για ορισμένο αριθμό βιβλίων γραμμένα στις λεγόμενες "μεγάλες γλώσσες", όπως Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Γερμανικά. Στόχος αυτής της σειράς είναι να γεφυρώσει και να προωθήσει βιβλία καλής αισθητικής και τυπογραφίας προς βιβλιοπωλεία και αναγνώστες των συγκεκριμένων χωρών στην Ευρώπη, αλλά και σε ξενόγλωσσους - Έλληνες αναγνώστες που θέλουν να διαβάσουν το κείμενο στην πρ...

Αυτές οι σελίδες είναι ένα καταφύγιο λέξεων που αποστάτησαν από τη μάστιγα του ορθού την κατάρα του κανόνα, τη νόρμα του καθωσπρεπισμού. Είναι λέξεις που ποτέ δεν έκρυψαν στη σκιά καλοσχηματισμένων γραμμάτων νοήματα μεγάλα. Αντιθέτως, τσαλάκωσαν το μπόι τους με σκοπό να ελευθερώσουν όνειρα δέσμια του χαρτιού, συναισθήματα στο μελάνι πνιγμένα, ιστορίες που υπόσχονταν ευημερίας ημέρες.

Ταξιδεύαμε συνέχεια και ας φυσούσε από παντού. Ακούγαμε τις φωνές του Έλενου και της όμορφης Ελένης μέσα από τους ψηλούς τοίχους της Τροίας. Μπαίναμε στις στεριές της Πηνελόπης και αμπαρώναμε πίσω μας μια Ελλάδα άλλη. Μια Ελλάδα που δεν υπήρχε ποτέ. Σκαμπανεβάζαμε τα άστρα ώσπου να χάνονταν αντίκρυ στα διχαλωτά βουνά της Ανδρομάχης. Οι άνθρωποι σταματούσαν ανάλογα με τα φεγγάρια ή τους ανέμους και χάνονταν ξανά ανάμεσα στις ατελείωτες νύχτες. Σαν κουρασμένες πυγολαμπίδες. Με τον Αινεία κουβαλούσαμε το απόσταγμα του κρασιού και αγκαλιάζαμε τη σελήνη σαν γυναίκα. Χτυ...

Ανθολογούνται οι ποιητές: Γιόλα Αργυροπούλου-Παπαδοπούλου Ανδρέας Αρτέμης Όλγα Αχειμάστου Πόλα Βακιρλή Παντελής Βέλκος Αρσινόη Βήτα (Αγγελική Γιαννοπούλου) Μαρία Βούλγαρη Φωτεινή Γεωργαντάκη-Ψυχογυιού Σταυρούλα Δεκούλου-Παπαδημητρίου Χρυσούλα Δημητρακάκη Μιχαήλ Ευαγγελινός Παναγιώτης Ηλιόπουλος Αντώνης Θαλασσέλης Ελένη Καλκάνη Ευμορφία Καλύβα Όλγα Κανελλοπούλου-Ντινοδήμου Κώστας Καπελούζος Νατάσσα Καραμανλή Δημήτρης Καραμβάλης Χρηστίνα Καραντώνη Κώστας Καρούσος Θεοδώρα Κουφοπούλου-Ηλιοπούλου Δημήτρης Π. Κρανιώτης Τάκης Κτενάς Γιώργος Μανθός Αναστ...

Έρωτας, ο εύφλεκτος. Δύο "ε" μαζί. Σχέση ετερόρρυθμη, ευθύνη περιορισμένη. Κι η γνώμη σου, επίσης. Εγωιστής. Ορμητικός. Ανεξέλεγκτος. Λεηλάτης. Νόμιζες πως θα τη βγάλεις καθαρή; Σε διάλεξε. Τώρα, καλά ξεμπερδέματα! Εγώ θα πω πως δεν γινόταν αλλιώς... Εσύ; Η Νάσια Ανδριοπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα, ένα πρωινό του Μάρτη του 1978, μια μέρα πριν γεμίσει το φεγγάρι. Το κλάμα της μπερδεύτηκε με τους ήχους των ABBA που μεσουρανούσαν στα charts "Take a chance on me". Ίσως τότε ήταν που τη διάλεξαν οι λέξεις και γίναν συντροφιά στις διαδρομές της. Σχολείο, αθλητισμός,...

Αγαπημένες μου, Αγαπημένοι μου.. Βρήκα το Καλό, όπου μπόρεσα. Με βρήκε το Κακό, όπου μπόρεσε. Όλα συμβαίνουν σύμφωνα με το Σχέδιο. Ίδια γίνεται και με τους Εκτός Σχεδίου. Τότε, είπα κάποια στιγμή, έτσι όπως μέσα απ' τα χέρια μου τσουλάνε τα χρόνια μου σαν αγριοπερίστερα, που τα λευτερώνω ένα-ένα και τα φυσάω να ψηλοπετάξουν, να μαζέψω την πραμάτεια μου, για να την έχετε.. * Ο Δημήτρης

Δώδεκα γυναίκες, η καθεμία με το δικό της μύθο. Μίλησαν για την ζωή τους, για τα όνειρα που έκαναν, για την αγάπη που πήραν, που έδωσαν, που έχασαν. Μίλησαν για τον έρωτα, τη συμβίωση, το θυμό, τον πόνο, τη ματαίωση, την παραίτηση, την απώλεια, τον θάνατο, την ελπίδα. Ρωτούσαν κι όλο ρωτούσαν, και απαντήσεις δεν έπαιρναν. Η κάθε κουβέντα τους έκλεινε εφιαλτική αγωνία για το αύριο, τύψεις, συμπόνια για τον ίδιο τους τον εαυτό, πίστη στα ιδανικά τους, στα οράματα τους για έναν καλύτερο κόσμο.

Η ποιητική συλλογή "στον Βλαδίμηρο Μαγιακόφσκι" του Νίκου Γαλάνη, αποτελεί ένα διάλογο μεταξύ ποιητών, εμπνέεται από πραγματικά γεγονότα και προτείνει έναν τρόπο ανάγνωσης στο σήμερα του ποιητικού έργου του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι. Στη συλλογή ενσωματώνονται και φωτογραφικά πορτραίτα του Μαγιακόφσκι, τα οποία χρωματίζουν την παραπάνω προσέγγιση του συγγραφέα.

Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να παρουσιάσει στο ελληνικό κοινό μια έγκυρη σχολιασμένη έκδοση ενός αντιπροσωπευτικού δείγματος μικρού έπους της ύστερης αρχαιότητας. Οι ποιητές ποτέ δεν έπαψαν να "ανακυκλώνουν" τον Όμηρο. Όσοι καταπιάσθηκαν, με καθαρά επική θεματολογία, και δη όσοι συνέγραφαν κατά την Αλεξανδρινή περίοδο και τους επόμενους αιώνες, κλήθηκαν, από τις λογοτεχνικές απαιτήσεις της εποχής τους, να φέρουν εις πέρας το δύσκολο εγχείρημα της διαμόρφωσης μιας "ανανεωμένης" γραφής και της συγκρότησης αυθύπαρκτης λογοτεχνικής προσωπικότητας στο πλαίσιο της μακραίωνης επικής...

Τα κεράσια που κόψαμε, πόσο πολύ τ’ αγαπήσαμε! Τ’ αγαπήσαμε σαν να ήταν το πιο ακριβό και πολύτιμό μας ρούχο, αξέχαστο και μοναδικό, δίνοντάς του τη μορφή μας. Τις στενοχώριες, τους πόνους, τα λάθη και τα πάθη μας. Τα αγαπημένα βλέμματα που λατρέψαμε όσο τίποτε άλλο σ’ αυτόν τον κόσμο, τις σκιές που κυνηγήσαμε και πλέον τις ακολουθούμε σαν πιστοί συνοδοιπόροι. Τα "αντίο" που δεν προλάβαμε να ψιθυρίσουμε στους ανθρώπους που αγαπήσαμε... Μα πάνω απ’ όλα τα κεράσια που κόψαμε, τα γευτήκαμε γιατί στο χρώμα τους είχαμε παραχώσει το πιο δικό μας χνάρι. Εκείνο του έρωτα και...

Τις νύχτες ζωγραφίζω ξημερώματα ολοφώτεινα ροδοχάρακτα τα πρωινά ζωγραφίζω ηλιοβασιλέματα ξένοιαστα πορφυρά. Τις Κυριακές τα βγάζω στο δρόμο και τα χαρίζω στους περαστικούς "Μα είναι λευκοί καμβάδες" αποκρίνονται ξαφνιασμένοι "Ναι" τους λέω για να ζωγραφίσετε τα δικά σας δεν ξέρω να ζωγραφίζω. Μια συλλογή ποιημάτων με λέξεις εικόνες για ένα κόσμο που όσο φωτίζεται τόσο σκοτεινιάζει για την ελευθερία, που όσο απλώνεται τόσο λιγοστεύει για το φόβο, που όσο κρύβεται τόσο εξουσιάζει για το όνειρο, που όσο δοξάζεται τόσο χάνεται για τον άνθρωπο, που όσο μ...

Διαβάζοντας ένα ποίημα μπαίνεις στον κόσμο του ποιητή. Διαβάζοντας ένα καλό ποίημα μεταφέρεσαι σε έναν χώρο που δεν ήξερες ότι υπήρχε, είναι σαν μία ανακάλυψη. Διαβάζοντας ένα πολύ καλό ποίημα τότε βρίσκεσαι μπροστά σε μία έκπληξη, σε μία αποκάλυψη, κάτι σε συνεπαίρνει, κάτι ξυπνά μέσα σου και σε ωθεί να το συγκρίνεις με άλλα ποιήματα και ποιητές που σε έχουν συνεπάρει. Ο όγκος των ποιητών και ποιητριών στον ανά χείρας τόμο δεν παρουσιάζει πολλές εκπλήξεις. Πώς το 'πε ο Σεφέρης; "Λίγες οι νύχτες με φεγγάρια που μ' άρεσαν". Λίγα τα ποιήματα στον τόμο του 2018 που ξυπνάν κάτι...

Εκείνο το ήσυχο βράδυ του Σεπτέμβρη περπατούσες σαν τον Χριστό στον αφρό της θάλασσας. Ήταν η βιάση σου μεγάλη, ο προορισμός σου ασαφής. Προς στιγμήν νόμισα πως ήθελες να φτάσεις ως εκείνη τη βάρκα που λικνίζονταν χωρίς κουπιά. Μου 'χες πει: "Θα 'χει άγκυρα. Δεν μπορεί να στέκει εκεί τόσες ώρες". Σου 'χα πει: "Καμιά φορά, οι άγκυρες δεν ωφελούν. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να αγκυροβολούν, πρέπει να νιώθουν ελεύθεροι να φεύγουν, ακόμη κι αν οι καιροί λυσσομανούν". Η ποιητική συλλογή της δημοσιογράφου Ρίτσας Μασούρα "Οι άγκυρες δεν ωφελούν" διατρέχει το...

Η μνήμη της ποίησης Η ποίηση, οι ποιητές, τα ποιήματα υμνούν τη γλώσσα, τις λέξεις, τον μύθο και τη διαδρομή τους στον χρόνο.Από την εποχή του Ομήρου έως και σήμερα, περιγράφουν τον βίο των ανθρώπων με κώδικες που ορίζουν τα μικρά και τα μεγάλα της ύπαρξής τους, τα μικρά και τα μεγάλα με τα οποία δονείται η καθημερινότητα των σύγχρονων ανθρώπων. Η δράση των ποιητριών και των ποιητών όπως αυτή καταγράφεται στον εκδοτικό χώρο, τρανή και ουσιαστική, συνεισφέρει με τον δικό της τρόπο στη διαμόρφωση του πολιτιστικού ορίζοντα της σύγχρονης Ελλάδας. Καθ'όλον τον εικοστό αιών...

Αυτή η ανθολογία είναι υποκειμενική, μία συλλογή από ένα συνοδευτικό μνημονικό υλικό, μία πρώτη και ανεξίτηλη ύλη. Έχει τη συνέπεια, την ατομική αισθαντική συνέπεια, μιας σταχυολόγησης η οποία αντικατοπτρίζει έναν προσωπικό χειρισμό ποιημάτων και τραγουδιών ανταποκρινόμενων σε εναύσματα διαφορετικών στιγμών. Αυτό που διαπερνά την επαναφορά τους είναι παλιά βιώματα χρωματισμένα πλέον από την αύρα της ποίησης, διαμορφωμένα ή και παραποιημένα από τη μουσική διείσδυση. Όταν ξεφυλλίζοντας κανείς έναν πίνακα ανθολογημένων ποιημάτων -μία πράξη που δεν είναι τυχαία- σταματήσει μπρο...

Πιάσε το χέρι μου, Θεά· ψυχή μου δώσε ρεύμα, να γράψω μ' έναν κεραυνό πάνω σε μαύρη πλάκα του Αχιλλέα τον θυμό και τ' Αρχηγού το πείσμα μήπως και ταρακουνηθούν οι δύο πολεμάρχοι. Θυμώσανε, πεισμώσανε και πήραν στον λαιμό τους τόσες χιλιάδες Αχαιούς που δάγκασαν το χώμα και τους κατασπαράξανε οι σκύλοι και τα όρνια. Τόσες ψυχές αθάνατες γκρεμίστηκαν στον Άδη για έναν γυναικοκαβγά που 'καναν οι μεγάλοι: ο Αγαμέμνων ο Αρχηγός κι ο Μέγας Αχιλλέας. Δάχτυλος Δία βέβαια κρύβεται από πίσω μα την πληρώσαν οι θνητοί, όπως συμβαίνει πάντα. Μια πρωτότυπη νέα Ιλιάδα ξαναγρ...

ΩΔΗ Σημαίνει "δούλα" ή "οικοδέσποινα" ή "κυρία" κι έχει αμιγώς εβραϊκή καταγωγή. Για αδερφή έχει μια πόρνη, την Μαρία και τον Χριστό υπεδέχθη μ' όψη ταπεινή. Είσαι για λύπηση όταν του Ιουλίου τα βράδια, αντί να πίνεις καμιά μπύρα σ' ένα μπάρ, ψάχνεις η ρίμα να μπλεχτεί σε παραγάδια όπου το "θα" χάνει στην πάλη με το "Μάρ-". Έλα επιτέλους στην Αθήνα να σε δούμε! Άσ' τον Καβάφη, τους Maudits, την Decadence... Ποιος ξέρει; Ίσως πιο καλά να γνωριστούμε και να γυρίσουμε μια πρόστυχη sequence.

Ο Λέοναρντ Κοέν αναμοχλεύει το υλικό της ψυχής του και αντλεί, από την πίστη της και την απιστία της, από την ελπίδα και την απόγνωσή της, ποιήματα που θυμούνται τον Ψαλμωδό της Γραφής, ξαναβρίσκοντας μια θρησκευτικότητα γυμνή από κοινωνικές συμβάσεις, που η αλήθεια της μέσα στους αιώνες δεν έχει αλλάξει ούτε ένα της ιώτα. Αυτοί που δεν ανένηψαν ποτέ από τις συγκινήσεις των τραγουδιών που αποστάζει εδώ και δεκαετίες -δηλαδή όλοι μας- και όσοι από μας διερωτώνταν πάντα σε ποιο πυρετό οφείλονται τα ρίγη που τα διαπερνούν, θα μάθουν επιτέλους εδώ: για τον πίθηκο που γέννησε...