Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το φιλί της θάλασσας Και αν ξεμάκρυνα από τον γιαλό πώς να σε ξεχάσω! Η αλμύρα μου έμεινε στα χείλη από το φιλί που μου έδωκες θάλασσα. Και τι αίσθηση απαλή και γαλάζια όταν αφήνομαι στο σώμα σου. Στα καλντερίμια περπατώ και στοχάζομαι με θύμησες από σένα. Και μερεύω όπως το κύμα καταλαγιάζει στην καρδιά του βράχου.

Κανένας δεν κατάλαβε πώς ένιωσε το υποκάμισο, όταν το πήρε ο αέρας από τα σχοινιά και το σήκωσε ψηλά. Το υποκάμισο στροβιλιζόταν σαν μεθυσμένο τα μανίκια κουνιούνταιν πάνω κάτω, δεξιά κι αριστερά τα κουμπιά ανοίξανε μέχρι που τελικά έπεσε σ' ένα δέντρο. Τώρα εδώ και μήνες με τα χέρια στη μέση ατενίζει τους διαβάτες το υποκάμισο του αξιοπρεπούς ανδρός.

There is a lacking that joins me just below your look a reddish spectrum makes the light hemorrhage in a part of me where queer dreams go across and your innocence is a land my stars love Υπάρχει μια έλλειψη που με συναντά πιο κάτω απ' το βλέμμα σου φάσμα υπέρυθρου κάνει το φως να αιμορραγεί σε μια περιοχή μου που διασχίζουν ακόμη αλλόκοτα όνειρα κι η αθωότητά σου είναι η χώρα που αγαπούν τα άστρα μου

ΔΡΟΜΟΙ Εγώ ειμί η οδός, είπε ο Θεός και τότε κάθε άνθρωπος έγινε και μία οδός. Πότε δρόμος χαραγμένος Τρίτος δρόμος ή φωτεινό μονοπάτι Βατζραγιάνα, Δρόμος προς την πηγή κι άλλοτε πάλι της εξορίας, της απωλείας. Και είπε ο Μαργίτης: Ο μόνος δρόμος που σε πάει κάπου είναι ο αδιέξοδος.

[set με τον τόμο "Εκλάμψεις ΙΙ"]

[set με το βιβλίο "Εκλάμψεις Ι"]

Κύκλος είναι η ανθρώπινη ζωή Διάμετρος, η ακαθόριστη διάρκειά της

Να πεθαίνεις στο πεδίο της τιμής Στη νύχτα Εσύ, που διασχίζεις τη σιωπή Εγώ, που είμαι σε εκκρεμότητα