Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΔΑΝΑΟΥΣ Να τους φοβάσαι Τους ανθρώπους πυροτεχνήματα Γι' αυτούς μιλώ με την ουράνια λάμψη Το νιώθεις πως κατέχουν τη γλώσσα των αγγέλων Να τους φοβάσαι Σου υπαγορεύουν πάντοτε τις λέξεις σου πριν μπουν στο ποίημα Σαν να τις ελευθέρωσαν από τη φυλακή τους Να τους φοβάσαι Κρατάνε όσο μια αστραπή Και ποιος σε σώζει απ' το σκοτάδι που θα έρθει. Να τους φοβάσαι τους Δαναούς κι ας φέρνουν έρωτες.

"Τα άνθη του κακού" συγκροτήθηκαν από τον Μπωντλαίρ οριστικά στη β' έκδοση του 1861, μετά την καταδίκη των απαγορευμένων ποιημάτων, σε έξι μέρη, που ακολουθούν τον χαιρετισμό "Στον αναγνώστη": Ι. Μελαγχολία και Ιδεώδες, II. Παρισινές Εικόνες (προσθήκη του 1861), III. Το κρασί, IV. Τα Άνθη του Κακού, V. Εξέγερση, VI. Ο Θάνατος. Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει τρία ακόμη μέρη: VII. Τα Έξι Απαγορευμένα Ποιήματα, VIII. Τα δώδεκα ποιήματα που προσέθεσε και επιμελήθηκε ο Μπωντλαίρ στην τρίτη έκδοση του 1868, λίγο πριν τον θάνατό του, και IX. τρία από τα πιο ωραία και σημαντικά ποιή...

Ο Ζύγκµουντ Μπάουµαν, συνοµιλώντας µε τον Ιταλό δηµοσιογράφο Τόµας Λεοντσίνι, περιγράφει όψεις του τρόπου ζωής των Millennials, των ανθρώπων που γεννήθηκαν µετά το 1980, και που συχνά ονοµάζονται "Γενιά Υ". Ο µεγάλος Πολωνός στοχαστής στο τελευταίο του κείµενο µιλάει για το πώς η Γενιά Υ σχετίζεται µε το σώµα της, µε τα κοινωνικά δίκτυα και µε τις µεταµορφώσεις της δηµόσιας σφαίρας. Ο Μπάουµαν επισηµαίνει και σχολιάζει µερικά φαινόµενα της δεύτερης ή "ρευστής" νεωτερικότητας, όπου τίποτα δεν είναι µόνιµο, σταθερό και συνεχές και όπου οι ανθρώπινες σχέσεις στηρίζονται στο "δ...

"Η καταλληλότερη κυβέρνηση για τον τόπο είναι αυτή που θα εντάξει την ποίηση και τη φιλοσοφία στο υπουργείο Υγείας" Πρόκειται για ένα σύνολο ευφυολογημάτων, στοχασμών, προσταγμάτων, βιωματικών παρατηρήσεων, εμπειρικών συγκρίσεων, αφορισμών έμφασης αλλά και ποιημάτων, το οποίο θυμίζει πολύ έντονα τον George Lichtenberg και κυρίως τον Jonathan Swift της λονδρέζικης λογοτεχνικής λέσχης Scriblerus των αρχών του 18ου αιώνα. Στους αφορισμούς και τις στιχουργικές πρόζες του Στάθη βρήκαν θέση οι Cure, οι Tuxedomoon και ο David Sylvian. Ο Μάρκος Αυρήλιος, ο Μπαχ και ο Ρενέ Σ...

Η συλλογή αναφέρεται σε προσωπικότητες, εξέχουσες και μη, που κατά την ώρα της συγγραφής φάνταζαν τιτάνες στα μάτια του συγγραφέα, όμως όπως κάθε άνθρωπος, κατάφεραν να αποδείξουν τη θνητή τους φύση· σε αισθήματα που γεννήθηκαν μέσα του και όταν ήρθαν, τα δέχτηκε με πανικό· σε ανθρώπους που δεν πιστεύουν σε κανέναν εκτός τον εαυτό τους και σε αισθήσεις που έχουν ανθρώπινη μυρωδιά. Στην πικρή μοναξιά στην οποία βρίσκεις τον εαυτό σου και στη γλυκιά φασαρία όπου τον χάνεις.

Από τον ποιητή, θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα "Ζωγραφική με λέξεις", "ηθελημένη καταφυγή στον κώδικα της γλώσσας, αυτοεξορία και φυλακή, ισόβια": έτσι θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την ποίηση του εικαστικού και ακραίου, μεθοριακού πνευματικού ανθρώπου Μιχάλη Κόκκινου, που μετήλθε πολλών επαγγελμάτων, διήλθε πολλών επινοημάτων κι ανέπτυξε μία τεχνική επιβίωσης που και διαβίωση θα την έλεγες, αν ήταν ορθοπλωρισμένη κι ευθύγραμμη. Κάτι που δεν ισχύει για τον γνήσιο καλλιτέχνη, όταν ΚΑΙ λογοτέχνης είναι. Σπάνιος συνδυασμός στην πληρότητά του, δίδυμο ταλέντο κι ομο...

This book contains a cornucopia of poetry, a collection of lyrical treasures translated from the original Greek by the eminent scholar Professor Panos Karagiorgos. The translations of the poems are described as being "plain prose translations", but the contrary is the case. They are vivid and lyrical, marked by rhythm and elegant diction. The anthology is a wonderful achievement. - Professor Indira Ghose, Department of English, University of Fribourg, Switzerland. The Anthology is first rate! Enough to make one to be a Greek for ever! I love every word, so carefully...

"Nοηματοδοτεί έναν εναλλακτικό κόσμο εσωτερικότητας, πυκνής και οδυνηρής στοχαστικής αναζήτησης. Υπηρετεί την αποστολή της ποίησης. Ο κρυπτικός λόγος του, επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει το DNA της ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτό το ιερό στοιχείο του λόγου του είναι και η πυξίδα του στην εναγώνια αναζήτηση νοήματος σ’ έναν παράλογο κόσμο. Επιχειρεί ν’ αποκαλύψει τα κρυμμένα μυστικά και τις αλήθειες του σύμπαντος κόσμου"

Πριν ακόμη μάθω για τα του Γουίτμαν, είχα στο νου μου, πάντα, τα ποιήματά μου που θα έχουν σχέση με το χωριό μου τον Κάτω Θόλο, να στεγαστούν σε έναν φάκελο με τίτλο "Φωτογραφίες Κάτω Θόλου". Και φυσικά να εκδοθούν με τον ίδιο τίτλο και με σκοπό, εάν προλάβω, να βγάλω και άλλα βιβλία με τον ίδιο τίτλο. Στα εννιά από τα δέκα όνειρα που βλέπω, βρίσκομαι στο χωριό μου. Και όλα τα βλέπω όπως ήταν στην παιδική και εφηβική μου ηλικία.(Δρόμοι, σπίτια, δέντρα, ρεματιές κλπ., όλα όπως ήταν εκείνη την εποχή μέχρι και την πιο μικρή λεπτομέρεια).

ΣΑΝ ΤΗ ΓΑΤΑ Δεν ξέρω πώς βρέθηκα εδώ ίσως ήρθα με τη μυρωδιά σαν τη γάτα ή το φάντασμα μιας γάτας που επιστρέφει Σαν γάτα περνώ τις κάμαρες από τοίχο σε τοίχο οσμίζομαι αναζητώντας ενθύμια βγαίνω στον εξώστη βηματίζω ώς το στηθαίο βηματίζω και πέρα απ’το στηθαίο στον αέρα Στο τρίτο μου βήμα ζυγιάζομαι όπως οι δύτες σαν να είναι το βήμα αυτό η άκρη της σανίδας ύστερα αφήνομαι στο κενό [Ο αναγνώστης των ποιημάτων] αντικρίζει κάτι ολιγόλογο, απροσποίητο, έντιμο και ευθύβολο. Κυρίως όμως βιωματικό και μη, συναισθηματικό και μη - ισορροπημένο με δεξιότητα ακροβάτ...

Ναι κούλουμα, Καθαρά Δευτέρα σήμερα· (Χιονισμένη Δευτέρα) όπως είπε ο μικρός μου αδελφός. Ναι γιατί όχι ξαναένιωσα πάλι παιδί, με τη μόνη διαφορά πως το άγχος και η αβεβαιότητα για το μέλλον, με ακολουθούσαν πιστά όπως το σκυλί τον αφέντη του. Αρκετά Ίριδα σταμάτα να κουράζεις τον εαυτό σου με άσχημα συναισθήματα που σου γεννάει η κα Αντιγόνη. Μην φύγεις, μην λες αντίο... Θα δεις θα τα καταφέρω· Θα αγαπήσω τον εαυτό μου... Μα ποια είμαι... ποια είμαι;

Η συλλογή "Ειδωλολάτρες" αποτελεί το τέταρτο βιβλίο ποίησης της Ναταλίας Κατσού. Η σύνθεση περιλαμβάνει τέσσερις ενότητες, τέσσερις όψεις ενός κερματισμένου προσώπου, είδωλα σε αναζήτηση αντικειμένου λατρείας. Οι δύο πρώτες ενότητες, "Νάρκισσος" και "Ηχώ", εμπνευσμένες από τον μύθο, επιχειρούν να λύσουν την παρεξήγηση σχετικά με τον ρομαντικό νέο που δεν αναγνωρίζει την αντανάκλασή του. Στην ενότητα Εγώ η γλώσσα και η ιστορία παλεύουν να αρθρωθούν σε ένα σήμερα αποσυντονισμένο, ενώ στην Αλβιώνα εμφανίζονται οι ξένοι, αυτοί που μας προσπερνάνε καθημερινά και μπορεί να κρύβου...

ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΞΕΝΟΙΑΣΙΑΣ Η εσωτερική αυλή βγαίνει σ’ ένα άνοιγμα βιαστικά, λαχανιασμένα από άνοιξη σε άνοιξη, μες στη μέση μες στο αίμα, παράπλευρα, παράμερα επιεικώς, αληθώς, ανασφαλώς σκαλιστή, γλυπτή, τραγουδιστή memento, pimento, comment-o, ίδια κι απαράλλαχτα, μοναχικά, με λαχτάρα, ακατάπαυστε, ακούραστε, ακάθαρτε εσύ ομοϊδεάτη, αδελφέ μου, αδελφή μου βλασταίνει το καθάρισμα που άφησες στη μέση κύκνοι αλεξιπτωτιστές διέξοδοι δια του παραβιασμένου εναέριου χώρου η φύση έτσι και πραγματοποίησε μετρήσεις, προβλέψεις απλωμένες...

"Μια νύχτα ονειρεύτηκα κάτι που ’χα ξεχάσει Το όνειρο το αλλιώτικο και το αλλοτινό Ένα Φεγγάρι όμορφο στην πιο γλυκιά του χάση Που το υμνούσα εκστατικός σαν ωδικό πτηνό Κι ακόμη ονειρεύτηκα θάλασσες και πελάγη Και ένα δάκρυ κρύσταλλο, διαμάντι καθαρό Τα θαύματα που κάνανε του Ύνυς Μόνα οι μάγοι Που τέτοια άλλα παρόμοια δεν έχω δει θαρρώ Τα γαλανά τα μάτια της, τα κόκκινά της χείλη Το δέρμα, την ανάσα της, το γέλιο, τη φωνή Την ομορφιά της που ’τανε σαν σπάνιο κοχύλι Που με γεννά και με πονά και με δολοφονεί Μα όσο κι αν με κέντησε, όσο κι αν με σκοτώνει Α...

Ω ουρανέ εσύ απέραντε, που τα σύννεφα μαζώνεις, σχήμα τούς δίνεις χαλαρό και παιχνιδιάρικα χαλάς, έχεις καημό ασήκωτο, μέρα τη μέρα σιγολιώνεις, όταν το μάτι το ερευνητικό, σε γειτονιά ξαπλώνεις, που δυο πρεζάκηδες, γεμάτες οι φλέβες από αφιόνι κι ας ήταν κι από γενιά, μέσα στον ήλιο και το χιόνι, που τις καρδιές τους σκλήρυνε, πέτρινες έχει κάνει. Άμοιρη μάνα, μ’ άνθη ήθελε τον δρόμο τους να ράνει, καθώς θα βάδιζαν ορθοί, μέση στητή, να μη λυγάει, περήφανοι στη ζήση, το χείλι τους πάντα να γελάει, από της ευτυχιάς το βάρος, ήρεμη η ζωή να κυλάει! Τώρα όμως, στης...

Μια έκδοση με ποιήματα γνωστών Ελλήνων ποιητών και ποιητριών από το τέλος του 19ου αιώνα έως σήμερα, μεταφρασμένα στα αγγλικά. Στην έκδοση υπάρχει ειδικό τμήμα με ιστορικά και άλλα στοιχεία για κάθε σημείο της Αθήνας που αναφέρεται μέσα στα ποιήματα, δημιουργώντας έτσι έναν "χάρτη", χρήσιμο για κάθε επισκέπτη της πόλης. Επιπλέον η έκδοση συνοδεύεται από βιβλιογραφία και βιογραφικά στοιχεία των ποιητών και ποιητριών. Athens in Poems reveals the glorious palimpsest that is Athens mapping the city one poem at a time from the 1880s to 2010s. Walk through the str...

Κοντά στο σούρουπο σε μια ακροθαλασσιά, τον ορίζοντα ατενίζοντας, κατακλυσμός συναισθημάτων κινητοποίησε τη σκέψη και έδωσε την πρώτη πνοή στη γραφή. Το διαρκώς σαν νομάς μεταφερόμενο στιλό σε δεδομένη στιγμή και χώρα τις προσλαμβάνουσες εμπειρίες και τα 'έσω' αποδίδει. Ο έρωτας, η άδολη αγνή αγάπη, ο γάμος, ο χωρισμός, η μοναξιά, η απογοήτευση, ο αποχωρισμός, η θλίψη, η αγάπη για το θέατρο κι η ελπίδα αποτέλεσαν σημεία αναφοράς και τον κινητήριο μοχλό των εκφραζομένων της ψυχής. Κάθε καρδιοχτύπι, σκέψη, φόβος, χαρά, λύπη, εικασία και πεποίθηση συνθέτουν ήχο και χρώμα και α...

Ο Άλκης Αλκαίος, ο ποιητής που παρίστανε τον στιχουργό -σύμφωνα με τον Θάνο Μικρούτσικο-, υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές-στιχουργούς των τελευταίων δεκαετιών στο ελληνικό τραγούδι. Οι στίχοι του, διαρκώς ταλαντευόμενοι μεταξύ αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας, συμπλέκουν αρμονικά το ερωτικό με το κοινωνικό, ενώ δεσπόζουσα θέση δίνεται -ειδικά κατά την πρώτη στιχουργική του περίοδο, αυτή του Εμπάργκο- στην ιστορία και τη μυθολογία. Ορισμένα διαρκώς επανερχόμενα μοτίβα, ένα "εσύ" κυρίαρχο και παντοδύναμο, καθώς και η σύζευξη ρεαλισμού και παραμυθικού/παραμυθιακού στο...

ΠΡΕΣΒΥΩΠΙΑ Οι άντρες που στα μάτια τους κοιτάχτηκα κι έγινα γυναίκα, έχουν πια πρεσβυωπία και βλέπουν θολά τα γράμματα και τη ζωή. Οι άντρες που από τα μαύρα μαλλιά τους τίναξα την άμμο, τότε που τα καλοκαίρια αργούσαν να τελειώσουν, έχουν πια γκριζάρει. Οι άντρες που ταράζαμε με τα γέλια μας, γυμνοί, τις φεγγαρόλουστες ακρογιαλιές, φορούν πια κοστούμι και μιλούν χαμηλόφωνα. Μα, σε πείσμα των καιρών, εγώ συνεχίζω να τους αποκαλώ παιδιά κι αυτοί εμένα κορίτσι, κι ας μην γνωριζόμαστε στ' αλήθεια πια.

Το ποιητικό έργο αποτελείται από 34 ποιήματα που γράφτηκαν κατά τη χρονική περίοδο 2008-2014. Επηρεασμένη από τη φύση και τις σουρεαλιστικές της συνιστώσες, την Ψυχική Ελευθερία και την καθαρότητα της Ύπαρξης, η ποιήτρια προσπάθησε να διοχετεύσει εικόνες λαξευμένες με την πένα ενός ανόθευτου υπηρέτη της γραφής. Εικόνες που μπορούν να φέρουν και το χαρακτηρισμό "Πρώτες". Εικόνες που δρομολογούν την Αφύπνιση, την ανάκτηση των Αξιών και την ανάβαση του χρυσού μονοπατιού που αγκυροβολεί την καρδιά στις συχνότητες της Οικουμενικής Αγάπης. "Πρώτες" είναι εκείνες οι μνήμε...