Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποιήματα σφυρηλατημένα στο αμόνι του αθάνατου πνεύματος της θνητότητας και ταγμένα στον έναν ήλιο της γλώσσας μας. Ο έρωτας στην ατόφια του μορφή, η κοινωνία σε όλες της τις εκφάνσεις και η ιστορία με τα λάθη της συνδιαλέγονται και τελικά ενώνονται στην παρούσα ποιητική συλλογή ώστε να εξυμνηθούν το νυν, το αεί και το άξιον.

Όλοι μας κρύβουμε έναν ποιητή μέσα μας κι ας μην το παραδεχόμαστε. Η αγάπη, η μοναξιά, η θλίψη, η απώλεια, η αμφιβολία, η χαρά, η ελπίδα... ερωτοτροπούν με τον λογισμό μας κι αυτός κοιλοπονά... γεννάει λέξεις, γεννάει ποιήματα.

Στιγμές πόνου, χαράς, στιγμές ζωής σ’ αυτές τις σελίδες. Στιγμές όχι μόνο δικές μου, πάντα ένοιωθα να με αγγίζει αυτό που γινόταν δίπλα μου. Στη ζωή δεν είμαστε μόνοι. Μη μου ζητάς να ζήσω με κανόνες μην βάζεις όρια στης καρδιάς μου την τροχιά Εγώ γεννήθηκα στου γλάρου τις φτερούγες εμένα η αγάπη μου δεν μπαίνει σε κλουβιά

Ο "Ξανακερδισμένος Παράδεισος" αναφέρεται στον πειρασμό του Ιησού από τον Σατανά στην Έρημο, και σφύζει από επιβλητικές περιγραφές τοπίων άγριας ερημιάς και διαλόγους μεταξύ τους, με τέτοια ζωντάνια και πειστικά εκατέρωθεν επιχειρήματα έτσι που ο αναγνώστης αποζημιώνεται πολλαπλώς, και η όποια έλλειψη δράσης σε αυτό το ωραίο ποιητικό έργο περνάει απαρατήρητη.

Απόσταγμα ζωής ντυμένο με λέξεις γλάρους. Φτεροκοπάνε πάνω απ’ τις θάλασσες των ψυχών. Γυρεύουν την αγκαλιά των εραστών του χάους. Αλήθειες στολισμένες με λόγια μαχαίρια. Κόβουν τις πλάνες με μια μαχαιριά. Φιλιά των αγγέλων σε παραδείσιες φλόγες. Χτίζουν θεμέλια για τις νέες στιγμές.

ΘΑΥΜΑ Και πάει ο έρμος (ο φυματικός) στην Παναγιά Προυσιώτισσα στη χάρη της πεσκέσι, τη γιατρειά του για να βρει τον πόνο του να διώξει. Και σαν εκείνη επείσθη και τού 'δοκε το ποθητό, λέει της: "Πού να το 'ξέρα γω πως ήθελες μουλάρι τάμα για να με γειάνεις".

Ένας άντρας και μια γυναίκα ξαπλωμένοι στο κρεβάτι. "Μόνο μια φορά», είπε ο άντρας, "μόνο μια φορά ακόμα". "Γιατί το επαναλαμβάνεις;" είπε η γυναίκα. "Γιατί δεν θέλω να τελειώσει ποτέ" είπε ο άντρας. "Τι δεν θέλεις να τελειώσει;" είπε η γυναίκα. "Αυτό", είπε ο άντρας, "αυτό δεν θέλω ποτέ να τελειώσει".

ΔΩΡΑ - Τι μου προσφέρεις, αγαπημένε; - Άνθρακα κι υδρογόνο στους πνεύμονές σου. Λάσπη στα μάτια σου. Κραυγές στα αυτιά. Πάγο στα χέρια. Τρικυμίες σκέψεις. Απύθμενη μοναξιά. - Δώρα αγάπης. - Τη μοναξιά μου. Δεν έχει αρχή. Δεν έχει τέλος. Από τότε που η αγάπη.

Στον κυματιμό του όλου η ευτυχία είναι απέραντη τη θάλασσα κρατάς στο στόμα και στο στήθος τον ουρανό.

Δέκατο τέταρτο ποιητικό βιβλίο του Σταύρου Ζαφειρίου, και όγδοο από τις εκδόσεις "Νεφέλη", τα "Φυσικά πράγματα" έρχονται να διευρύνουν την προβληματική τού ποιητή γύρω από το γνωστό και το άγνωστο μέρος του κόσμου, καθώς και τη θέση του όντος μέσα σε αυτόν.