Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το CAVALLINO είναι ένα συνονθύλευμα σκέψεων και συναισθημάτων, ταϊζόμενων από έρωτα, δευτερόλεπτα και λάθη. Κουβέντες απλές, βαθύτερες, περίπλοκες, κατανοητές, αλλά και φόρμες σουρεαλιστικές, με εσάνς ντανταϊσμού. Μη αποσκοπώντας πουθενά και μη ελπίζοντας τίποτα, ο εμπνευστής σάς εύχεται... Καλόν Εκτροχιασμό!

"Απλή μετάβαση, είν’ όταν φεύγει κανείς, με δίχως τη σκέψη της επιστροφής. Και τότε ταξίδι βαθιά μπορετό, θα κάνει στον κόσμο χωρίς δισταγμό. Γιατί με τη δράση μαθαίνει κανείς, στις ύστατες τόλμες εντός της στιγμής. Που όταν θωράει δυο μάτια ανοιχτά, τ’ αδύνατα γίνονται πια δυνατά. Εικόνες τη θλίψη θα διώξουν μα... Εμπρός. Ο χρόνος δεν στέκει, κυλά συνεχώς".

Ο ΣΚΥΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΒΛΟΦ κύριε Παβλόφ σήμερα σκότωσα τον σκύλο σας γιατί δεν έκανε αυτά που είπατε ότι θα κάνει κάνατε λάθος κύριε Παβλόφ να βάλετε σκύλους στο πείραμά σας ανθρώπους έπρεπε να βάλετε τα καταφέρνουν καλύτερα στην ταπείνωση

Η συλλογή ποιημάτων "Ανοικτό συρτάρι", συναθροίζει έργα δημιουργημένα κατά τη δεκαετία 2008 - 2018. Από τα 37 ποιήματα της συλλογής, τα 23 "βγήκαν" από το συρτάρι προκειμένου να δημοσιευθούν σε ομαδικές ποιητικές συλλογές, ανθολογίες, λογοτεχνικές και ιστορικές διαδικτυακές σελίδες κ.λπ. Τα υπόλοιπα 14 είναι πρωτοεμφανιζόμενα.

ΠΑΡΕΛΘΟΝ Οι ώρες πήγαν πίσω Η σκόνη άλλαξε μορφή Σύντομη πτήση Μας έφερε Σε άλλη εποχή "Πέραν του καλού και του κακού" Η επιστήμη της καθημερινής ζωής

Ο ΠΙΑΝΙΣΤΑΣ Κάτι μαγικό συνέβη απόψε στην κατάμεστη αίθουσα της συναυλίας: Ο πιανίστας έστρεψε το βλέμμα στο ακροατήριο απομόνωσε την ουράνια μορφή σου κι έπαιξε για σένα.

... ανοικτή και διαθέσιμη/συμφιλιωμένη με το απροσδόκητο/με το πρόσωπο καθαρό/και τα χέρια γεμάτα ουρανό/πορεύεται

Μην σκοτώνετε τον Έρωτα! Σταματήστε πια να μην καταλαβαίνετε, το πώς και το γιατί του. Ερωτευτείτε τον Έρωτα που σας ερωτεύτηκε και ζήστε μαζί του, ίσως και για πάντα.

Μέσα σου ζουν σ’ αιώνια άνοιξη οι αγάπες κι οι δαφνωμένες απ’ τα χιόνια οροφές. Τα λόγια φεύγουνε, μαζί κι εσύ που τα ’πες, μα ταξιδεύουν οι φωτιές στις κορυφές για να βρεθεί η γενιά που πάλι θα κινήσει σχεδία να φτιάξει μακριά απ’ το ερμονήσι...

μια κολώνα γεννιέται απ’ το πόδι μου. το χέρι μου παίρνει σχήμα απ’ ένα φύσημα του αγέρα. το χέρι μου ασπρίζει με την αφή της ζωφόρου. το χέρι μου έγινε καρυάτιδα. το χέρι μου κλαίει στη μνήμη χιλιετιών.

Τα "Αποτυπώματα ψυχής" είναι μια συλλογή εύθυμων, ερωτικών αλλά και ποιημάτων που άπτονται της υπαρξιακής φύσης του ανθρώπου κυρίως, η οποία γράφτηκε σε μια περίοδο δύο ετών έπειτα από ένα ξέσπασμα ψυχικού λυρισμού.