Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΣΥΜΒΑΝ Ποτέ δεν το φαντάστηκα κι ούτε στον νου μου το ’χα ν’ αφήσω το τριαντάφυλλο, να πάρω την μολόχα. στους απανταχού μετανιωμένους

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΠΩΣ ΣΕ ΑΓΑΠΩ; Θέλεις να μάθεις πώς σε αγαπώ; Με μίσος Μέσα από το σκοτάδι Με τρόπο μαγικό Σ' αγαπώ Με λύσσα Με θλίψη Και τρόμο Σ' αγαπώ Σ' αγαπώ τόσο.

Πάει Πάει καιρός που αγκαλιαστήκαμε μια τέτοια Άνοιξη Με φωτιά και πόνο στις φλέβες Πάει Πάει καιρός που αξιωθήκαμε την Άνοιξη Αχνίζουν στο χώμα αμέτρητα φύλλα Πάει Πάει ο καιρός Πονάει η Άνοιξη

Το μακρό αφηγηματικό ποίημα διηγείται την τραγική ιστορία ενός Άγγλου ναυαγού που γύρισε όλη την Υφήλιο, ώστε να θυσιάσει τελικά πίσω στην πατρίδα, για την αγάπη του, ολόκληρη την ύπαρξή του.

Ω κόσμε, δες αυτή την πόλη! Πιο απονήρευτη απ’ την Γκερνίκα, πιο γενναία απ’ τη Φαλούτζα, πιο σοφή απ’ την Αλεξάνδρεια πιο ισοπεδωμένη απ’ τη Δρέσδη? πόλη ορφανή από μάνα και πατέρα, από ανατολή και δύση, πόλη χωρίς φούρνο, χωρίς μελάνι, χωρίς ρούχο λευκό? εδώ το ρύζι πωλείται με το γραμμάριο, εδώ οι μανάδες ταΐζουν τα μωρά τους αλατόνερο, εδώ η ζωή έχει χάσει τη μυϊκή της δύναμη.

Η Πέμπτη δεκάδα από τα "Κάντο" του Έζρα Πάουντ είναι γνωστή στη διεθνή βιβλιογραφία ως "Λεοπολδινά Κάντο". Ο Πάουντ τα έγραψε στο Ραπάλο της Β. Ιταλίας μεταξύ 1935-1937 και η πρώτη τους έκδοση οφείλεται στον εκδοτικό οίκο Faber&Faber. Σε αυτά τα κάντο, ο Πάουντ (πρωταγωνιστής-προφήτης) καταγγέλλει την τοκογλυφία σαν την επίγεια Κόλαση. Αφορμή υπήρξε η πρώτη στον κόσμο συνεταιριστική και μη τοκογλυφική τράπεζα "MontedeiPaschi", που ιδρύθηκε στη Σιένα το 1624. Μετά από λίγα χρόνια και παρά τη σωτήρια παρέμβαση του φωτισμένου δούκα Λεοπόλδου, έπεσε στα χέρια αγυρτών τοκογλύ...

Ο Θ.Δ. Φραγκόπουλος (1923-1998), συγγραφέας της λεγόμενης πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, αναγνωρισμένος και βραβευμένος κατά τη διάρκεια του βίου του, τείνει, είκοσι έτη μετά τον θάνατο του, να ξεχαστεί. Ανήκε σε μια χορεία νέων συγγραφέων που ενηλικιώθηκαν μέσα στην Κατοχή και συμμετείχαν στην αντίσταση μέσα από οργανώσεις του κεντροδεξιού χώρου. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα ενδιαφέρον για την ιστορία της αναφερόμενης ως μη-εαμικής αντίστασης που εξετάζεται συχνά μέσα από το πρίσμα της μη-εαμικής λογοτεχνίας και, έτσι, το όνομα του ΘΔΦ ακούγεται και πάλι ως ιστορικό...

Μικρέ μου Αλέξανδρε, φως της ζωής, πολυαγαπημένε. Ήσουν για με αποκάλυψη, ορόσημο, όλοι νάχουν θένε. Από την πρώτη, τη μοναδική, την πελώρια στιγμή εκείνη, που κάθε παππούς, κρατά χαραγμένη πάντα στη μνήμη, μας κάλεσαν οι μαίες, να σε παρουσιάσουν γεννημένο, αν και πριν δέκα λεπτά, ήσουν μόλις πρωτογεννημένο, μιας παλάμης αδύναμο μωράκι, στην κοιλιά εθισμένο, που βιάστηκες σε κόσμο να βγεις, άθελά σου φερμένο, πάνοιξες όμορφα, γαλανά ματάκια, διόλου ταραγμένο, σα να μας γνώρισες, κοίταζες τον κόσμο γύρω μαζεμένο, ένιωσα την υποχρέωση, την επιθυμία να σε κανακεύω,...

Οι διαδοχικοί κλονισμοί της ευαισθησίας του ποιητή στην επαφή της με την πραγματικότητα, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, αποτυπώνονται μετουσιωμένοι στην ποίησή του, από την πρώτη συλλογή που λάθρα καταγγέλλει την πολιτική και προσωπική καταπίεση [...] Οι διαδοχικοί κλονισμοί της ευαισθησίας του ποιητή στην επαφή της με την πραγματικότητα, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, αποτυπώνονται μετουσιωμένοι στην ποίησή του, από την πρώτη συλλογή που λάθρα καταγγέλλει την πολιτική και προσωπική καταπίεση, ως την τελευταία, που πραγματεύεται συστηματικά τον θάνατο, ως υλική φθο...

Το τέταρτο ποιητικό βιβλίο του Ευριπίδη Γαραντούδη (προηγήθηκαν τα βιβλία "Μεθεόρτιο ή Lyrica. Ποίημα σε 33 μέρη", Αθήνα, Εκδόσεις Καστανιώτη 2009· "Ονειρεύτηκα τη Genova", Αθήνα, Εκδόσεις Μελάνι 2011 και "Τα σύνεργα", Αθήνα, Τυπωθήτω - Λάλον ύδωρ 2015) περιλαμβάνει 59 ποιήματα κατανεμημένα σε τέσσερις συνθετικές ενότητες: "Το δίγαμμα", "Τετράκωπος (Μετά πηδαλιούχου)", "Του τέλειου άγρα (Ποιήματα φιλολογικού ρεαλισμού)" και "Mater Terra". Το βιβλίο διακρίνεται από την πολυθεματικότητά του. Έτσι τα είκοσι τέσσερα ποιήματα της πρώτης ενότητας "Το δίγαμμα" προωθούν τη λυρική ε...

Ο συγγραφέας, ο καλλιτέχνης, ο ευρηματικός Πιερ Μαρσέλ Μονμορύ, υποκειμενικός, είναι μάλλον αυτός ο κόκκος άμμου, που ψάχνει να μπλοκάρει τα συστήματα που συντηρούν τις αδικίες. Η οξύτητα του βλέμματός του καταγγέλλει επιτήδεια όλες τις "βρωμιές του κόσμου". Αυτός ο ιδιόρρυθμος ποιητής αρέσκεται να καθορίζεται ως ένας λαθροθήρας μέσα στον κόσμο των τεχνών και της σκέψης. Το πνεύμα του πιο εύκολα εξερευνά παρά φαντάζεται. Είναι πρωτεργάτης της αμφιβολίας και μαχητής των βεβαιοτήτων. "Les medias".

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ Η μνήμη είναι ένα κανάτι σπασμένο σε χίλια κομμάτια. Κάθε κομμάτι, το σπάραγμα μιας θύμησης έτσι όπως έχει σήμερα και όπως κατά κανέναν τρόπο δεν ήταν χτες. Η μνήμη είναι ένας καθρέφτης που αντιστρέφει το είδωλό του, το κάνει αγνώριστο, για να παγώσει τον καημό, τον μέσα του θαμμένο. Η μνήμη είναι μια πέτρα με μια ανάμνηση επάνω χαραγμένη μαζί και ολόκληρη την ιστορία της καθώς και όλες τις πολλές της μεταμορφώσεις. Η μνήμη είναι η ίδια σπασμένη σε χίλια κομμάτια.

Εν όψει την κυκλοφορίας του νέου ποιητικού βιβλίου του μοναχού Συμεών "Με τον άνεμο πέραν", 20 χρόνια μετά το "Με ιμάτιον μέλαν", οι εκδόσεις Άγρα ανατυπώνουν το πρώτο του ποιητικό βιβλίο "Συμεών Μνήμα", που πρωτοκυκλοφόρησε πριν από 25 χρόνια, το 1994. Καλοκαίρι κι ο καημός του τζίτζικα καλλιγραφημένος * Πανσέληνος επί θαλάσσης Όνειρο ολόκληρο της αμμουδιάς * Μη με αφήνεις τζίτζικα στη σιωπή μου χωρίς τον ήχο * ε ε ε ε ε ε ε ε ε ο ο ο ο ο ο ο ο ο ε ε ε ε ε ε ε ε ε χρυσάνθεμα εις αιθέρα απαστράπτοντα Πέτρα αστραφτερή πόθος πύρινος συμπυκνωμένος ανάσα...

Ο Ιωάννης Αυλωνίτης (1896-1973) έζησε όλη του τη ζωή σε ένα μικρό χωριό της Κέρκυρας, τον Πρινύλα. Αν και χωρίς ιδιαίτερη εκπαίδευση, από μικρός έγραφε ποίηση του είδους της Επτανησιακής Σχολής, εμπνευσμένη από τις ραγδαίες αλλαγές του 20ού αιώνα. Διάνθιζε τις εμπειρίες του μόχθου με φιλοσοφική χροιά, ενώ αρκετά ποιήματα διέπονται από σκωπτική αλλά και χιουμοριστική διάθεση. Μέσα από τους στίχους αποτυπώνονται οι εμπειρίες μιας ζωής, στην επαρχία της Κέρκυρας. Το βιβλίο αυτό, της κατηγορίας της λαϊκής ποίησης, θεωρούμε πως έχει λαογραφική αξία, αλλά και διαχρονικά μην...

ΓΥΜΝΕΣ ΚΟΡΦΕΣ Έφτασες σ’ ένα καλά ακονισμένο τέλος. Γνώριμο. Όσο η άκρη της σύριγγας, το νυστέρι ή γιατί όχι η μύτη της αγαπημένης σου ξύλινης μαριονέτας. Μα οι κορφές είναι γυμνές σαν την αλήθεια. Δεν έχουν τίποτα να κατακτήσεις. Έλα να κυλιστούμε στην πτώση. "Dyno" στη γλώσσα της αναρρίχησης σημαίνει το δυναμικό άλμα που πραγματοποιεί ο αναρριχητής προκειμένου να κρατηθεί από την επόμενη λαβή, πέρα από το σημείο που φτάνει το χέρι του. Κατά την εκτέλεση αυτής της κίνησης το τεταμένο σώμα αφήνει τον βράχο, εκτινάσσεται κι ο αναρριχητής άλλοτε φτάνει ψηλό...