Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό συναθροίζει εννιά καβαφικά σχόλια και δύο εκτενέστερα δοκίμια για τον Παλαμά και τον Σικελιανό και κομίζει μια νέα "ματιά" στο έργο των τριών μεγάλων ποιητών μας.

Ένα ταξίδι σε ποιητές της γείτονος χώρας της Βουλγαρίας, με φωτογραφίες των ανθολογούμενων και βιογραφικά στοιχεία τους.

Τα λαμπρά ποιήματα που συνδέουν τον αρχαίο κόσμο - μύθο με τον σημερινό. Γιώργος Χρονάς

Ο Νάθαν είναι όλοι μας. Περιπλανώμενος στον κόσμο, αντιλαμβάνεται τον θόλο που κλείνει όπως ένα γυάλινο καπάκι τη γνώση του ανθρώπου για το περιβάλλον του, σαν το εσωτερικό ενός θεού. Το ταξίδι του είναι η ανατομία του θείου σώματος κι ο ήρωας προχωράει σαν το νυστέρι, ευαίσθητος στις πληγές που δημιουργεί, καθώς τα όργανα αυτού του σώματος είναι ο ίδιος του ο εαυτός.

Ανθολογούντοι οι: Clifton Azzopardi (Κλίφτον Ατζοπάρντι), Elizabeth Grech (Ελίζαμπεθ Γκρεκ), Leanne Ellul (Λιάνε Ελούλ), Glen Calleja (Γκλεν Καλέια), Miriam Calleja (Μίριαμ Καλέια), Norbert Bugeja (Νόρμπερτ Μπουτζέια), Karl Schembri (Καρλ Σέμπρι)

Ένα βιβλίο για του έρωτα τη μάχη και του θανάτου τη δικαίωση. Στο ενδιάμεσο ο μόχθος του ανθρώπου. Η σπίθα που θα φέρει αστραπή.

... Εκείνος μπρος κι αυτή κοντά να σκαρφαλώνουν στα βουνά με το βαρύ της γνώσης τους φορτίο. Να σπάνε βράχους και στοιχειά, να δίνουνε στον μαντρακά φτερά στη σμίλη χέρια.

Μια φτερωτή αγωνία και η δικιά μας. Μικρέ μου, τα πουλιά πεθαίνουν γιατί ακριβώς δεν έχουν σπίτι. Δεν έχουν προορισμό. Δεν έχουν πατρίδα. Τα πουλιά πεθαίνουν, ως μιαν ύστατη προσπάθεια επαναπατρισμού. Αυτό είναι το τίμημα της ελευθερίας.

Μια ποιητική συλλογή με σαράντα πέντε συνολικά ποιήματα. Η θεματολογία είναι ποικίλη. Πραγματεύεται σχέσεις, συναισθήματα, καταστάσεις. Στόχος της ποιήτριας είναι να προβληματίσει και να τονίσει τα γκρίζα στοιχεία που μας περιβάλλουν. Θέση της είναι πως μόνο αν τα αποδεχθείς μπορείς να τα ξορκίσεις.

Πρόκειται για ένα ποιητικό ανθολόγιο που φιλοξενεί ενδεικτική δουλειά 19 ποιητών από όλη την Ελλάδα.

ΣΕ ΛΙΓΟ Σε λίγο θα φύγει το καλοκαίρι και θα πάρει μαζί του τα φύλλα της λεύκας και τ’ άσπρα κοχύλια... Σε λίγο, τον άλλο μήνα, εγώ κι εσύ θα αναζητούμε πίσω από βρεγμένα τζάμια να βρούμε τη λήθη στα βήματα των περαστικών.

ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Κι εσύ που με καμάρι την υψώνεις κι εσύ που οργισμένος την πατάς κι εσύ που με διαβεβαιώνεις κάποια σημαία ακολουθάς. Κάπου, οπωσδήποτε, πρέπει ν' αρέσεις την επιβράβευση κι εσύ επιζητάς. Σε μάθανε να ζεις με τις προσθέσεις μα ν' αποστρέφεσαι το πλην της μοναξιάς.