Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[δείγμα γραφής:] ΤΟ ΣΩΜΑ ΔΙΧΩΣ ΑΝΤΙΚΛΕΙΔΙ Κλειστοί σταθμοί τα σώματα παραπέμπουν σε κλεμμένα κλειδιά Σκουριασμένα σκοτάδια τα λόγια δεν ανοίγουν στο φως για τίποτε πια Ερειπωμένα λοιπόν τα παλιά σύνορα του πάθους Τα δάκρυα που αποδοκίμαζαν ματαίωναν λέξεις Μέσ' απ' τη φούχτα το φιλί Το βλέμμα να λύνει τα πέδιλα και τα μαλλιά αχνίζοντα Ερειπωμένες οι αετοφωλιές των εκμυστηρεύσεων Μέσ' στ' άγρια μεσάνυχτα το σώμα δίχως αντικλείδι Ο,ΤΙ ΠΑΡΑΣΙΩΠΕΙΤΑΙ Ό,τι παρασιωπείται είναι ό,τι παρασιωπείται κάτω απ' το μυστικό του μυστικού ό,τι...

Η Gaspara Stampa (1523-1554) θεωρείται από πολλούς κριτικούς της λογοτεχνίας όχι μόνο η κορυφαία ποιήτρια της ιταλικής Αναγέννησης αλλά και μία από τις μεγαλύτερες Ιταλίδες ποιήτριες όλων των εποχών. Οι Gaspara Stampa, Veronica Gambara και Vittoria Colonna αποτελούν το κλασικό τρίπτυχο της γυναικείας αναγεννησιακής ποίησης στην Ιταλία. Κι όμως η Gaspara ξεπερνά τις άλλες δύο σε ποιητική τόλμη και πρωτοτυπία, ενώ συγχρόνως ήταν μία από τις πιο αντισυμβατικές γυναίκες της εποχής της. Τα ποιήματά της ξεκινού ν με την είσοδο της ποιήτριας στη φωτιά του έρωτα, ακολουθούν οι περι...

ΩΔΗ ΟΓΔΟΗ Δεν θα μας επιτρέψει ο έρωτας να σωθούμε Διότι είναι γεννημένος από τη βιαιότητα της νύχτας Διότι είναι πέρα από τη γαλήνη του κάλλους Διότι είναι μέθη από πάγο εφήμερο Και από φωτιά εφήμερη Διότι δεν αποσκοπεί παρά στο κάψιμο των κορμιών Διότι αυτό μονάχα είναι Λήθη και κάψιμο των κορμιών Δεν θα μας επιτρέψει ο έρωτας να σωθούμε Διότι είναι φτιαγμένος από θάνατο Από υπαρκτό και ανθρώπινο θάνατο Διότι μέσα του μεθούμε ξορκίζοντας Την άτροπη χίμαιρα της ζωής

Το σώμα ως μυθολογικός πυρήνας και φυσικός αυτουργός της γραφής· η απουσία ως προϋπόθεση εγρήγορσης της ύπαρξης. Επιγραμματικής διάθεσης κείμενα που αποπειρώνται να ανιχνεύσουν με τρόπο ποιητικό, τη γλώσσα, την ποίηση, τα όρια, καθώς επίσης και το ζώο, καταλυτικό δήγμα δημιουργίας.

Η ποίηση βρίσκεται παντού. Είναι ένα θαύμα που υπάρχει σε κάθε άνθρωπο. Είναι το βλέμμα, η αφή, το σώμα του καθενός. Είναι ο ρυθμός των πραγμάτων, η σιωπή των χρωμάτων, ο λιθοξόος, ο καραβομαραγκός, ο χορευτής, η μουσική των λέξεων. Είναι το βάσανο και η γοητεία της αμφιβολίας, η ενδιαφέρουσα περιπέτεια προς την ελευθερία χωρίς προαπαιτούμενα και αποσκευές.

ΣΩΣΙΒΙΟ ΦΤΕΡΟ Δεν έχω λόγια, σου 'κανα. Κι εσύ; Πες, πες μου... Απλώθη τότε κυκλικός πλατύς ορίζοντας στήνοντας τις σιωπές του καραούλι στο κάθε πουλί διαβατήριο μοιράζοντας το σωσίβιο φτερό του. Μα δεν κρατάει πολύ το θαύμα κι αν κρατεί, στου τραγουδιού στον πόνο ρίζωσε την πρώτη-πρώτη του έγνοια... Πρωί της μοναξιάς, μυγάκι εφήμερο λύπη μου φιλντισένια, γλύφω την άκρη μιας ανάμνησης (ο κόσμος σα να εχάθη). Ο,τι καλό αντίκρισαν τα μάτια μου η αγάπη σου μου το 'φερνε μαζί διαβήκαμε κι αυτή τη φυλακή. Δεν ξέρω να σου πω αν ο κόσμος -θαύμα θέλει μας, κι...

Η ποιητική συλλογή αποτελείται από σαράντα ποιήματα για όσους σταματούν στις βιτρίνες για να δουν κάτι που θέλησαν από μικροί. Για τις ελάχιστες στιγμές. Για τις φωτογραφίες που χάνονται απ' τα άλμπουμ. Για την αιώρα που αντικαθιστά την παλιά. Για τους σκύλους στην πίσω αυλή. Για τις λίγες φορές που συνεννοούμαστε. Για όταν μας κοιτάμε κάπου από έξω και μετά μπαίνουμε λίγο πιο μέσα. Παρ' όλα αυτά, τίποτα δεν τελειώνει.

Το " Ταξίδι", είναι μια σειρά ποιημάτων που αναφέρονται στο συναισθηματικό κόσμο του ανθρώπου και στον έρωτα. Είναι ένα ερωτικό ταξίδι και όπως κάθε ταξίδι έχει και χαρούμενες και δυσάρεστες στιγμές. Άλλωστε και ο έρωτας, είναι ένα συναίσθημα που άλλοτε μας χαροποιεί και άλλοτε μας κάνει να πονάμε. Παράλληλα το " Ταξίδι" είναι πλούσιο σε φυσικές εικόνες: ο ήλιος, το φεγγάρι, η θάλασσα, τ' αστέρια, το φως, το σκοτάδι, η μέρα και η νύχτα και κυρίως το λουλούδια είναι μερικά οπό το στοιχείο που παντρεύονται με το ερωτικό συναίσθημα του ανθρώπου και αυτή η ένωση πιστεύω ότι εί...