Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κοιτάζω τον ουρανό και τα σύννεφα και τα φώτα των ανθρώπων πέρα εκεί, τόσο απρόσιτοι πάντοτε σε μένα. Και δεν ξέρω ποιον θέλω να αγαπήσω τώρα πια, αν όχι το πόνο μου Ειλικρινής, αλλά διεστραμμένος, έξυπνος και πρωτόγονος, ερωτευμένος με τον εαυτό του και τον κόσμο, ο Sandro Penna (1906-1977) γεννήθηκε στην Περούτζια αλλά έζησε στη Ρώμη. Διπλωματούχος λογιστής και μεγάλος τεμπέλης ο Πένα αποτελεί το ιδανικό του "απόλυτου" ποιητή, που πάσχει από νευρώσεις, είναι υποχόνδριος και καταφέρνει να επιβιώσει με την πολύτιμη υποστήριξη καλλιτεχνών και φίλων του. Όλη η πρωτοτυ...

Στην έκτη ποιητική συλλογή του, "Το μάθημα της περίληψης", ο Γιώργος Καλοζώης επανέρχεται στη γνώριμη θεματική του. Ο κόσμος όπως τον συλλαμβάνει το μυαλό αποτελεί μια μεγαλειώδη αφαίρεση, μια μεταφορά, μια περίληψη που δεν οδηγεί πουθενά, με την έννοια ότι δε χρησιμεύει σε τίποτα. Ή μάλλον χρησιμεύει για να αποδειχτεί ότι οι νοητικές λειτουργίες μας είναι ατελείς και η μεταδοτικότητα της οποιασδήποτε γνώσης εξαιρετικά δυσχερής. Το νευρικό σύστημα του ανθρώπου εμποδίζει την κατανόηση του κόσμου και κατ' επέκτασιν τη μετάδοση αυτής. Ό,τι ζούμε, ό,τι καταλαβαίνουμε είναι σπαρ...

Σταμάτησε μόνος. Τώρα στέκεται μόνος. Είναι μόνος. Και σταμάτησε. Είναι για πρώτη φορά μόνος. Μόνος με. Μόνος μαζί. Μαζί με κάτι παράδοξο. Με κάτι παράταιρο μόνος. Είναι μόνος μ' ένα άδειο, κενό βλέμμα μόνο. Επειδή ποτέ δεν ήταν μόνος. Επειδή τώρα το είδε. Τώρα αρχίζει μόνος. Αρχίζει από εκεί. Αρχίζει μόνο. Επειδή ποτέ δεν ήταν. Μόνος είναι μια αδύνατη λέξη. Πόνος είναι ένα αδύνατο σώμα. ΕΠΙΔΕΣΜΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ Μερικοί στίχοι που σώθηκαν: οι στίχοι δεν είναι οι ασπίδες της τύχης; Μερικοί στίχοι που σηκώθηκαν: τα...

Προσοχή: Ένα άνθος δεν είναι ποτέ το αθώο, ελκυστικό, διακοσμητικό στοιχείο που μπορεί να φαίνεται σε πρώτη ματιά. Είναι ένα πολύπλοκο, τολμηρό, αναπαραγωγικό όργανο! Και το "Μάτι του άνθους" εδώ, προσηλωμένο στα ένδον, βλέπει σ' ένα μυστικό, φοβερά γόνιμο, κήπο κάτω απ' την άσφαλτο: Τα ποιήματα του Ν.Λ., με τη δυναμική μιας άγριας χλωρίδας (σαγηνευτικά άνθη-παγίδες, τοξικό φύλλωμα, ρίζες που κατεβαίνουν σε βάθος και τρέφονται από αρχαία ύλη), αναπτύσσονται βίαια, αλλά αθόρυβα στην πόλη, μισά σε αχλύ ονείρου και μισά σε άζωτο αιθαλομίχλης -σε μια διπλά επικίνδυνη ατμόσφαι...

"Τα κείμενα της έκδοσης αυτής είναι απόλυτα λιτά στην περιγραφή τους και καθαρά ποιητικά. Είναι όμως τόσο περιεκτικά, που παρά το σύντομο των περιγραφών αμέτρητες εικόνες ξεπηδούν κατά την ανάγνωση. Εικόνες ζωηρές, χαρούμενες και έγχρωμες, γιατί ο Φασιανός είναι ζωγράφος των ζωντανών χρωμάτων, αποφεύγοντας το μαύρο ή το σκοτεινό χρώμα. Το ίδιο χρωματιστές είναι και οι περιγραφές του". ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΡΟΝΗΣ "Επαναφέροντας ως πραγματικότητα τη χορτόπιτα της γιαγιάς στο σιδερένιο τηγάνι, ή μιλώντας για την αξιοποίηση που θα μπορούσε να γίνει στις νεραντζιές της Αθήνας, ο Φασια...

Αυτό το μαύρο καράβι το έχει ναυλώσει η ποίηση. Οι "Πατέρες", όπως τους έλεγε ο Κωστής Παλαμάς, ο σπουδαιότερος γέρος της ποίησής μας, οι νεκροί ποιητές και οι επιζώντες, που συνεχίζουν το έργο των νεκρών. Ποιο έργο; Να τραβάει μπρος το καράβι, να ψάχνει χωρίς ανάπαυλα για τα ύδατα της Στυγός, γιατί από κει ξεκινάει η Ιθάκη. Να φέρνει τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω. Από τον Σούτσο και τον Κάλβο μέχρι τους συγκαιρινούς αυτά τα δοκίμια δεν κάνουν άλλο παρά να βάζουν κάτω τον μπούσουλα και να στρίβουν δεξιά ή αριστερά το τιμόνι. Τα ονόματα που συναντά στο ταξίδι του το Μαύρο...