Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σαν ένα καραβάνι οι ανάσες μας του κόσμου αέναα περιγράφουν το ταξίδι. Και σαν ανάσες, ανάερα ντύνονται όλα τα χρώματα που συναντούν στην ιερή πορεία τους (...) Δεν γράφω ποίηση. Ούτε ζωγράφος είμαι. Λίγες ανάσες αποκρυσταλλώνω. Μια με το πινέλο και μια με το μολύβι. Γιατί απλώς μ’ αρέσει να μοιράζομαι α υ τ ό που μας ενώνει... Μια πανέμορφη συλλογή ποιημάτων και έργων ζωγραφικής από την Δήμητρα Νατσκούλη.

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΙΙΙ Τ' αρνητικά απ' το πρώτο πέταγμα, μονάχα αυτά θα σου ζητήσω. Τ' άλλα τα βλέπω ολημερίς, τι ωφελεί να τα εμφανίσω; Δυο πρόσωπα που φώτιζες και μοιάζανε με ένα. Εκείνα εκεί τα είδωλα πού να 'ναι ξεχασμένα; Καθρέπτη μου, σ' αγάπησα, ήσουν το πρώτο πλάνο, τώρα τα χρόνια μου μετρώ, και στα δικά σου φτάνω.

Το βιβλίο "Το κατορθωμένο σώμα - Ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός" με εισαγωγή και ανθολόγηση του σικελιανικού έργου από τον ποιητή Γιώργο Βαρθαλίτη, είναι το δεύτερο της σειράς "Δύο αιώνες ελληνικής ποίησης" που εκδίδει το Ίδρυμα Τάκης Σινόπουλος - Σπουδαστήριο Νεοελληνικής Ποίησης, σε συνεργασία με τις εκδόσεις Γαβριηλίδης, στο πλαίσιο τριετούς κύκλου εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται στην έδρα του Ιδρύματος.

ΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ Πάνω σε δίγαμμα, πίσω από κόππα και σαμπί ανάμεσα σε ξεχασμένα γράμματα πανάρχαιων επιγραφών ανακαλύπτω χαραγμένα τα αρχικά σου. Σε κάτι συνδηλώσεις άφατες σε κάτι παύσεις και σιωπές του ονόματός σου ο αντίλαλος ακούγεται. Στις ανεπαίσθητες πτυχές των λέξεων στο βάθος διπλωμένων νοημάτων διακρίνεται η μορφή σου. Τόπος συνάντησής μας μόνιμος το ίζημα των λέξεων. Το κάτω κάτω της γραφής.

Επίκληση (α) Εσύ που πάντα έζησες με γνώμονα τα πρέπει και δεν πρέπει, άκουσέ με κι εμένα που τις επιθυμίες μου κυνήγησα σε πείσμα των κανόνων. Άκουσέ με, καλή μου, έστω και μια φορά. Μην κόβεις σε παρακαλώ τις λέξεις μου στη μέση. Ας τις να βρουν ελεύθερα το δρόμο τους. Είναι πουλιά πετούμενα οι λέξεις και ξέρουν όσα η σκέψη μόνη δεν μπορεί. Μια φράση μου μονάχα αρκεί: Στα μέχρι τώρα βήματά μου πυξίδα μου είχα την καρδιά και δεν μετάνιωσα. Η Ιουλία Τέττερη με την αμεσότητα και την ομορφιά του ποιητικού της λόγου προσελκύει αμέσως την προσοχή και το ενδιαφέρον του...

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΑΝΟΙΞΗ Την άνοιξη κατέβηκα πάλι στους δρόμους· τα χελιδόνια γύρω στο καπέλο μου κι εγώ τυφλός που ακούει πηγαίνοντας φωνές απ' τις μικρές μου αγάπες. Κοντά στους κήπους κάτω από τα παράθυρα βράδυασα και δεν ένιωθα ποιος ήμουν. Τη νύχτα ο ψίθυρος απ' τα πουλιά μ' ανέβαζε σε ουράνιες αγορές, θέατρα του απείρου. ΣΤΗΣ ΚΙΡΚΗΣ Πλάγιαζα στο σκοτάδι και την περίμενα ακούγοντας ν' ανεβαίνει τη σκάλα μεσ' στη δροσιά του σπιτιού σαν ψίθυρος από φιλιά κι ανάσες. Γύρευα τότε να ξεφύγω μα η ομορφιά της στάλαζε στα κόκαλά μου νύχτες που μελετ...

Απαλός άνεμος Τέσσερις η ώρα το πρωί κι ένα φύλλο διστάζει. Απαλός άνεμος Πέντε η ώρα το πρωί κι ένοιωσα το σκίρτημά σου. Απαλός άνεμος Έξι η ώρα το πρωί κι όλο το δένδρο τραγουδάει.

Το παρόν βιβλίο είναι εμπνευσμένο από εμπειρίες των δύο τελευταίων ετών του συγγραφέα, το οποίο γράφει ως ημερολόγιο.

Χώρα δεμένη στους βράχους στο έλεος του κτήνους τι άλλες θυσίες χρήζει πια αυτό το μαντείο για να σωθεί η ταλαίπωρη πόσοι ζωντανοί πρέπει ακόμα να πετρώσουν πόσα τέρατα θα καταβροχθίσει το κήτος για να σωθεί η φουκαριάρα χώρα δεμένη στους βράχους.

Δεν είναι που θα έρθουν οι φίλοι Είναι που θα λείπουν οι σκιές τους Κρυμμένες πίσω από τη διαφάνειά τους Μικρό πολύ μικρό Επιστρέφει Ένα στοργικό χτύπημα στον ώμο Μια απούσα από καιρό Τρυφερή λέξη Ο πυρετός αναζητά ένα πολύχρωμο Παράθυρο στο Μάη Μια σπονδή στο λαϊκό θεό της αγάπης Ξεγλιστράει η βαριά κουβέρτα Στο πάτωμα προλογίζοντας Το όνειρο της επόμενης νύχτας Μπροστά σε τόσο γαλάζιο γυαλιστερό Φως, αλήθεια, ποιος τολμάει Να ονειρευτεί; Μπερδεύεται το μπλε του ουρανού Με της θάλασσας Σαστίζεις Δεν ξέρεις αν πρέπει να κολυμπήσεις Ή να πετάξεις

Οι σκέψεις θάλασσα, οι μνήμες πέλαγος, οι πόθοι ωκεανός. Μ' ένα πανάκριβο φορτίο στ' αμπάρια της ψυχής του ο ποιητής - ταξιδευτής καταπλέει στο λιμάνι της νοσταλγίας και εναποθέτει έρωτες, αγωνίες, περιπέτειες, όρκους, διαψεύσεις, λυτρωμούς. Όσο πηγαία κι αληθινή άλλο τόσο λυρική, μελωδική και θαυμαστά έντεχνη η ποίηση του Αλέκου Αδρακτά. Χωρίς ναρκισσισμό και έπαρση, άλλες φορές σε εξομολογητικό τόνο κι άλλοτε κάνοντας διάλογο με τις ανθρώπινες - κι όχι μόνο - φιγούρες που συνάντησε στο διάβα του, αναμετράται φωναχτά με την ίδια του τη ζωή. Με σύντροφό του τον απλό άνθρ...

Γιατί οι Βρετανοί είναι πιο δύσπιστοι από τους Ιάπωνες; Γιατί τα ποσοστά εφηβικής εγκυμοσύνης στις ΗΠΑ είναι μεγαλύτερα από αυτά στη Γαλλία; Ποιος είναι ο λόγος που οι Σουηδοί είναι πιο λεπτοί από τους Αυστραλούς; Η απάντηση είναι η εξής: η ανισότητα. Βασισμένο σε πολυετή έρευνα, το βιβλίο αυτό είναι το πλέον επιδραστικό και πολυσυζητημένο βιβλίο με θέμα την ανισότητα της τελευταίας δεκαετίας.