Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σε κάθε αγώνα πρέπει να τριπλάρω, να πασάρω, να αμυνθώ, να τρέξω δέκα χιλιόμετρα κατά μέσο όρο, να φτύσω μια φορά τον αντίπαλο ή τον διαιτητή, να κάνω δεκαεφτά τάκλιν, τουλάχιστον, να κερδίσω οκτώ φάουλ στις επελάσεις μου, να δεχτώ μια κίτρινη κάρτα, πιο σπάνια την κόκκινη, να πανηγυρίσω όταν σκοράρω, να βρίσω όταν χάσω. Βρίσκω τον χρόνο ανάμεσα σε όλα αυτά τα γαϊδουρινά τρεξίματα και σκέφτομαι γράμματα σε νέο ποδοσφαιριστή, γιατί ποτέ δεν θα γίνω ο ποιητής που θα ήθελαν ο πατέρας και η μητέρα μου.

Στη δεύτερη ποιητική συλλογή της Δώρας Κασκάλη περιέχονται σαράντα ένα ποιήματα στα οποία η ποιήτρια, με μεταφορική γλώσσα και ευθύβολο, συγχρόνως, ρεαλισμό, με εκφραστική τόλμη και υπαινικτική τρυφερότητα, ανατέμνει το ερωτικό βίωμα σε όλες του τις μορφές, μιλάει για την αδυναμία της γλώσσας να προσφέρει πραγματική λύτρωση, αλλά και για το θαύμα της ποίησης, για αγαπημένους τόπους και για αγαπημένα πρόσωπα της ζωής και της μνήμης. Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος

Ο Ρικάρδο Σίλβα-Σαντιστέμπαν είναι ένας από τους τρεις πιο γνωστούς ποιητές του Περού σήμερα. Οι άλλοι δύο είναι ο Κάρλος Χέρμαν Μπέλλι και ο Μάρκο Μάρτος. Η ποίηση του Ρικάρντο Σίλβα-Σαντιστέμπαν αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη με τη μουσική και λυρική της δομή, την πυκνότητα νοημάτων και τη συγκινησιακή φόρτιση που την χαρακτηρίζουν, κρύβοντας πάντα κάποιο μυστήριο. Όλα στοιχεία που την κάνουν να ηχεί όπως κάποιες σπάνιες σύγχρονες μουσικές συνθέσεις υψηλής έμπνευσης (του Κλοντ Ντεμπυσύ, π.χ., που έρχεται στο νου διαβάζοντάς την) με το λυρικό, αναπαραστατικό και βαθυστόχαστο ύ...

Άγγελέ μου Στο πλάι μου θα 'θελα περήφανα να σταθείς, μέσα στην αγκαλιά μου ξανά να κοιμηθείς. Στις όμορφες στιγμές μας να χαθείς, μέσα σ' αυτές να περιπλανηθείς. Πέταξες όμως στο ξημέρωμα νωρίς, και από τέσσερις ξαφνικά μείναμε μονάχα τρεις. Είναι πιο δύσκολο τ' ανάλεκτο αντίο, στην άτιμη στιγμή που μια καρδιά σπάζει στα δύο. Γνωρίζοντας την ανυπαρξία αιτίας κι αφορμής, πνιγμένος από δάκρυα μιας άδικης ζωής, προχώρησα μα δεν ξέχασα, σε θυμάμαι, οι τρεις που απομείναμε για πάντα σ' αγαπάμε.

ΑΝΤΖΕΛΟ ΜΠΑΡΝΤΙ Στο παρεκκλήσι Μπάρντι της βασιλικής Σάντα Κρότσε, ο Τζιόττο ζωγράφισε έναν άγγελο, τυπώνοντας τα στίγματα πάνω στον Άγιο Φραγκίσκο. Στην piazza μπροστά στην εκκλησία, ένας νέος καλλιτέχνης βαδίζει μόνος, έχοντας χάσει κάθε ελπίδα για την "ανήσυχη μούσα" του. Όταν ο άγγελος πετάει απ’ το παρεκκλήσι και βουτάει πάνω απ’ την πλατεία ο καλλιτέχνης βλέπει, για πρώτη φορά, πώς θα ‘πρεπε να είναι ο πίνακάς του. Ο νεαρός ζωγράφος, Τζόρτζιο ντε Κίρικο, ονόμασε τον εαυτό του "Άντζελο Μπάρντι" όταν εξήγησε πώς ζωγράφισε ένα αίνιγμα ένα φθιν...

Ένας κομήτης μαγικός Ένας κομήτης μαγικός Είν' ο επάνω χρόνος Σχίζει την άβυσσο στα δυο Κι ανοίγει ο δικός σου δρόμος Φέρνει στα μάτια σου το φως Κι ανθίζουν όλες οι απορίες Σπέρνει τον ήχο στη σιωπή Να βγάλεις γλώσσα στις χίλιες δυο Σειρήνες Ανηφορίζει στη βροχή Να ξεδιψάσουν τα φτερά σου Αναβλύζει σαν πηγή Με το πάθος της ματιάς σου Φέρνει δακτύλιους στη γη Να μείνει το αποτύπωμα σου Φέρνει δακτύλιους στη γη Να στολιστεί! Ένας κομήτης μαγικός Είν' ο επάνω χρόνος Σπάει του ανέμου το γλυπτό Κι ανοίγει ο δικός σου δρόμος Σέρνει του πάθους το...

Διαδρομές παράλληλες η καθεμιά με τη δική της ζωή και ιστορία, ευχάριστες ή όχι πετυχημένες ή μη, όλα αναμενόμενα. Ανθρώπων που ερωτεύονται αγαπούν δημιουργούν προσφέρουν, αλλά και άλλων που μισούν, που καταστρέφουν και βασανίζουν καθετί ωραίο και ιδανικό. Κι εκείνων ακόμη που έφυγαν και των επί μέρους του Σύμπαντος, μια κι όλα έχουν τη δική τους νομοτέλεια και διαδρομή...

Πώς στα χέρια της γνωστότερης σύγχρονης ποιήτριας μας το πένθος γίνεται "μελαγχολικός της ζωής άνεμος"; Η απώλεια, ο θάνατος, το κενό, η αίσθηση πως "ο χρόνος εξαντλείται", πως "η αυλαία δεν θα αργήσει να πέσει" κυριαρχούν στην ποίηση της Κικής Δημουλά από τις πρώτες της συλλογές και την καθιστούν αντιπροσωπευτική περίπτωση της ποίησης ως διεργασίας τελετουργικού πένθους. Πώς όμως τα αισθήματα γίνονται στίχοι και η θλίψη μετουσιώνεται σε τέχνη; Ξεκινώντας από την ελεγεία, "ένα από τα αρχαιότερα ποιητικά γένη που εκφράζει τη σχέση ανάμεσα στη λογοτεχνία και τον θάνατ...

"Η τεράστια αφοσίωση προς την ελληνική γλώσσα, η αγωνιώδης προσπάθεια διατήρησης της μοναδικότητάς της ψυχής, και η αίσθηση ότι η δημοσίευση είναι η φυσιολογική πορεία αυτών των ποιημάτων οδηγούν στη δημιουργία ετούτου του βιβλίου. Είναι ένα πολύ απλό, μερικό και αληθινό ξετύλιγμα ψυχής. Από άτομο που επιβιώνει με διαφορετικούς αλλά και ίδιους τρόπους κάθε φορά ανάμεσα στην ψυχική εξαφάνιση, ομογενοποίηση και διαστρέβλωση (που συντελείται γύρω του και φυσικά μέσα του). Καταστάσεις που αποτελούν μια ατυχή εξέλιξη για την ύπαρξη ενός ανθρώπου. Αλλά και για το σύνολο του κόσμο...

ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ Μην κλαις για την αγάπη που έφυγε σκούπισε τα μάτια σου και χαμογέλασε θα' ρθει άλλη αγάπη θα' ρθουν και θα περάσουν πολλές αγάπες όσο το ρολόι της καρδιάς χτυπά χτυπά δυνατά γιατί αγαπά η αγάπη έρχεται ακόμη κι όταν δεν την περιμένεις έχε τα μάτια ανοιχτά κοίτα στον ουρανό τ' αστέρια σχηματίσανε το αγαπώ. "Αυτά που γράφω είναι δικά μου,/ εκφράζουν μόνο εμένα/ και είναι ακριβώς αυτά που θέλω να πω./Δεν θέλω εξυπνάδες./Αυτά τα ποιήματα μιλάνε στην ψυχή,/όποιος τα διαβάσει θα συγκινηθεί/ και θα ψυχαγωγηθεί,/γιατί έχουν "αλάτι και πιπέρι"", όπως ανα...

Η τρίγλωσση ποιητική συλλογή της Βούλας Μέγα, είναι μία ωδή στις χώρες που συνθέτουν την Ευρωπαϊκή Ένωση κι όχι απλά σαν συμπαίκτες σ' ένα μοναδικό πολιτικό σχέδιο. Τοπία με ψυχή, όραμα, ενέργεια, πολυπολιτισμικά κι ανεξάντλητα, πάμπλουτα μες στη διαφορά τους και τις ασυμφωνίες τους, προσκαλούν να μη ζούμε κάτω από την οριογραμμή της ποίησης. Η ποιήτρια και ζωγράφος, ως στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπηρέτησε την ευρωπαϊκή υπόθεση με επιστήμη, τέχνη και πάθος. Γνώρισε τις χώρες της πάνω και πέρα από τις στατιστικές και τις συγκριτικές επιδόσεις. Προσπάθησε να γευ...

Τα εικοσιπέντε τραγούδια, που εμπεριέχονται εδώ, φτιαγμένα από το 1976 μέχρι σήμερα, έχουν και μουσική. Άλλα όλη, άλλα λίγη. Άλλα έτοιμη, άλλα σχεδόν. Αυτά του πρώτου μέρους ευτυχώς κατάφερα και υπάρχουν, σχεδόν όλα, σε CD με τον ίδιο κοινό τίτλο "Μπαρμπαριά", φτιαγμένο από το 1997 μέχρι το 2000 με την άψογη επιμέλεια του Μιχάλη Γλυνιαδάκη, με τις εξαιρετικές ερμηνείες της Νένας Βενετσάνου, του Κώστα Θωμόπουλου, της Κατερίνας Βλάχου, του Τεό Λαζάρου και του Θοδωρή Αντωνίου και με την θαυμάσια δουλειά των μουσικών που παίζουν. Τα υπόλοιπα υπάρχουν μόνο στο μυαλό μου, μ...

Ο Δημήτρης δεν συστήνεται ως ποιητής. Δεν γράφει με πρόθεση. Γράφει γιατί αγαπάει τη ζωή και τους ανθρώπους. Γράφει αυθόρμητα και ακατέργαστα αναζητώντας μία ζωή με άλλη ουσία και νόημα, έξω από τις αποδεκτές συμβάσεις και την πειθαρχία της κανονικότητας. Έχοντας μια αντίληψη δραματική και ρομαντική για τη ζωή και με βαθιά ευαισθησία γράφει για να επικοινωνήσει, αφού δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Οι άνθρωποι δεν ακούνε πια, κοιτάνε μόνο μια οθόνη. Η πρώτη του ποιητική συλλογή ήρθε τυχαία και απροσδόκητα, όταν η σύντροφός του μάζεψε όλα τα ποιήματα που της άφηνε τυχαία σε...

Το είδος των ποιημάτων της παρούσας συλλογής, δημιούργημα των τελευταίων αιώνων, μιμείται και περιγράφει το όνειρο και το υποσυνείδητο του ανθρώπου, κινείται εκτός του χώρου της λογικής και του νοήματος και ουδεμία σχέση ή ομοιότητα έχει με το είδος της ποίησης, που έχει λογική και νόημα και που ο απλός κόσμος θεωρεί ως ποίηση. Γι' αυτό και την προσδιορίζω ως ποίηση παραλόγου, ώστε να μπορεί ο καθένας να συμπεράνει και το είδος του περιεχομένου της. Ότι θα διαβάσει ονειρικές και εκτός λογικής εικόνες, οι οποίες δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα της ζωής. Ότι είναι...

Τα τραγούδια που έγραψα το συνθέτη γυρεύουν να ντυθούνε τη λάμψη τους και στιγμή δε μερεύουν. Από τ’ άγνωστο έρχονται και στα νέφη πετάνε το χρυσάφι της μάθησης στους ώμους κρατάνε. Ατσαλένια έχουν φτερά και ποθούν να πετάξουν σε ανέφελους ουρανούς κάποια ώρα ν’ αράξουν. Τα τραγούδια μου θέλουνε κάτι νέο να πούνε. Μία πράσινη άνοιξη στην αυγή τους να δούνε.

Οι παλιές θλίψεις Μάζεψα μια-μια τις παλιές μου θλίψεις κι έφτιαξα κομπολόι ατέλειωτο. Όλες οι χάντρες του μαζί μια θλίψη δεν την κάνανε. Σωστή ανακούφιση να αναπολείς λύπες φευγάτες. Η Ιουλία Τέττερη με την αμεσότητα και την ομορφιά του ποιητικού της λόγου προσελκύει αμέσως την προσοχή και το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Τα κείμενά της έχουν όλα τα στοιχεία της αληθινής ποίησης: λιτότητα και υπαινικτική διατύπωση, εσωτερικό ρυθμό, πλούτο συναισθημάτων και ιδιαίτερη εκφραστικότητα μέσω των εικόνων. Νίκος Στουπάκης Δρ. Φιλολογίας

ΞΕΡΟΛΙΘΙΑ Οι λέξεις Είναι σαύρες Σκαρφαλώνουν Τα τείχη Της μοναξιάς, Τρυπώνουν Στα χάσματα Της Σιωπής...