Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα αγοράκι τόσο δα στον μπαμπά του πάει. "Τι είν' καλό και τι κακό;" το μικρό ρωτάει. Το ποίημα του Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι (1893-1930) "Τι είναι καλό και τι κακό;" σε εικονογράφηση του Βίκτορ Κιρίλοφ αποτελεί το πέμπτο βιβλίο της σειράς Μικροί Αναγνώστες - Μεγάλοι Συγγραφείς" των εκδόσεων Πάπυρος. Πρόκειται για ένα από τα δεκατέσσερα παιδικά ποιήματα που έγραψε ο ποιητής-σύμβολο της ρωσικής αβανγκάρντ, με τα οποία μεγάλωσαν γενιές και γενιές παιδιών στη Ρωσία. Πρωτοεκδόθηκε σε εικονογράφηση του Αλεξέι Λάπτεφ το 1930, και επανεκδόθηκε επανειλημμένα τις επόμενες δε...

Στο καινούριο του βιβλίο, ο Ούλριχ Μπεκ παρουσιάζει ένα μεγάλο τμήμα της συζήτησης για την παγκοσμιοποίηση. Αναλύει τη θέση του ατόμου-πολίτη και του εθνικού κράτους στο νέο διεθνές περιβάλλον. Καταγράφει τις αδύνατες πλευρές και τις νέες θέσεις της κοινωνιολογίας όσον αφορά στην παγκοσμιοποίηση. Παρουσιάζει τις θεωρίες για το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Για τον καπιταλισμό χωρίς εργασία. Για τον υπερεθνικό πλούτο σε αντίθεση με τη διεθνή φτώχεια. Ο συγγραφέας συγκεντρώνει την προσοχή του στην υπερεθνική εκπολιτισμένη κοινωνία και στο λεγόμενο υπερεθνικό κράτος, στο πρ...

Ποίηση είναι ό, τι θα κραυγάζαμε όταν θα φτάναμε σ' ένα σκοτεινό δάσος στο μέσο του ταξιδιού της ζωής μας. Τα ποιήματα είναι φλεγόμενα τόξα, τα ποιήματα είναι τόξα επιθυμίας, η ποίηση δίνει φωνή στην καρδιά. Ποίηση είναι η αλήθεια που αποκαλύπτει όλα τα ψέματα, το πρόσωπο χωρίς μακιγιάζ. Τι είναι ποίηση; Άνεμος λικνίζει τα χορτάρια, ουρλιάζει στις στενοποριές. Φωνή χαμένη και ονειρική, πόρτα που αρμενίζει στον ορίζοντα. Ω μεθυσμένε αυλέ, Ω χρυσό στόμα, φιληθείτε σε πέτρινα μπουντουάρ. [...]

Άχρονο το δάκρυ και η ψυχή Άχρονη και η ελευθερία της ύπαρξης Το παιδικό χαμόγελο μέσα στην αιωνιότητα Και μια χαρά που λυτρώνει επιτέλους τον νου Η ελπίδα είναι όλος ο χρόνος του ανθρώπου Η πραγματικότητα και η φαντασία οι χρόνοι του Θεού Όλο το πράσινο πορφυρό γίνεται Ας φύγουμε / δεν νοιάζονται για εμάς Κανείς δεν νοιάζεται από τους κενούς ανθρώπους Όλη η φύση θα υποταχθεί στη θέληση Μια δεύτερη έξοδος έξω από το σύμπαν Το αφάνταστο σε τόνους γκρίζους της σιωπής / αφού δεν μας θέλουν Και πιο γυμνοί δεν γίνεται με τα μικρά μας πάθη και τα τερά...

Να, τούτο δω το θλιμμένο χαμόγελο των ματιών σου, ερωτεύτηκα... αυτό το παιδί που πεισμώνει και κρύβει την αλήθεια απ’ τον καθρέφτη της καρδιάς του, ερωτεύτηκα... αυτή την ομορφιά στα χέρια σου που χαϊδεύουν την ψυχή μου, ερωτεύτηκα... τα σκοτάδια σου και τις λάμψεις σου, τα χάνομαι και τα βρίσκομαι που ταλαντεύεσαι, ό,τι είσαι, απόλυτα στο λέω, για πάντα ερωτεύτηκα...

Τίποτα δυσκολότερο απ' το να γράψεις για ένα βιβλίο ποίησης, διότι η Ποίηση είναι η μεγάλη αδελφή της Λογοτεχνίας και ο μυθιστοριογράφος δεν είναι παρά ένας ταπεινός φιλοξενούμενος, ένας θεατής ή, στην καλύτερη περίπτωση, κάποιος που τρέφεται και γεμίζει τις μπαταρίες της πρόζας του από την πηγή της μείζονος λέξεως. Όταν γράφω ένα μυθιστόρημα έχω τη συνήθεια να διαβάζω ποίηση, να ξαναδιαβάζω τους αγαπημένους μου ποιητές και, μεταξύ αυτών, κυρίαρχη θέση καταλαμβάνει ο Juan Vicente Piqueras. Η ποίησή του είναι φρέσκια και ειλικρινής, αφήνει στην ψυχή την ίδια ευχαρίστηση μ' ε...

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΡΟΧΗ Για μια στιγμή μόνο αν σταθείς ακίνητος κάτω από τη βροχή ν' αφουγκραστείς τον ήχο της επάνω στην ομπρέλα σου και να δεις τα φώτα του δρόμου πολλαπλασιασμένα στις σταγόνες της, για μια στιγμή μόνο αν σταθείς εκεί, δεν χρειάζεται να γράψεις κανένα ποίημα εκείνη την ημέρα.

Η έβδομη ποιητική συλλογή ποιημάτων του Τηλέμαχου Χυτήρη αποτελείται από ολιγόστιχα ποιήματα που ισορροπούν ανάμεσα στο προσωπικό και το συλλογικό και συμπληρώνεται από ένα Μικρό μανιφέστο γιατί πρέπει να διαβάζουμε ποίηση.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ Τι όμορφα που κατοικώ στον εαυτό μου. Δεν είναι μια απορία αυτή αλλά μια διαπίστωση επιβίωσης μέσα στην ένταση του ανελέητου χρόνου. Με "προσευχήματα" - πυροτεχνήματα, καμιάς ευσέβειας δεν επιχειρώ την ανορθόδοξη δικαίωση να αποδείξω. Όσο για τους χαμηλόφωνους ημιτελείς ψιθύρους, αυτοί την μουσική αναζητούν που χάνεται ή χάθηκε, στους θορύβους του κόσμου. Έκτοτε πέρασε καιρός. Μα πάντα η φωνή που αναπάντεχα ρωτάει, μέσα μου, την ίδια απορία ακόμα έχει

Η τελευταία χρονολογικά ποιητική συλλογή του Γιάννη Σουλιώτη, στην οποία ο Χρόνος, ιδωμένος μέσα από τις πολλαπλές του διαστάσεις, βρίσκεται στο επίκεντρο των διαφόρων αναζητήσεων του ποιητή.

Η ασθένεια. Το χρονικό του αποχωρισμού. Η επώδυνη αποκόλληση. Το πένθος. Η μοναξιά. Το κάλεσμα. Η αποκάλυψη. Το αίνιγμα του έρωτα. Το αχ... της αγάπης. Η νέα ζωή. Έχει συνέχεια; Ποιος νοιάζεται εκείνους... που μένουν; Τους ερωτευμένους ποιος φροντίζει; Πότε ξεκινά η αγάπη; Τελειώνει ποτέ; Τι μένει; Που πάει η ψυχή όταν φεύγει; Συναντιούνται ξανά οι αγαπημένοι; Ένας ακόμη... έρωτας. Τι ήρθε να κάνει; Ποιος μιλά για την ζωή; Ποιος αντέχει να πεθαίνει; Υφίσταται ο θάνατος; Ο όρκος περνά σε αμφισβήτηση. Και... Κάθε μορφής δέσμευση απελευθερώνει, μέσα από ερ...

Το έργο αυτό που τιτλοφορείται σεμνότατα "Τίβοτσι", είναι το καταστάλαγμα της αέναης εσωτερικής μάχης, ενός ορθόδοξου Κρητολάτρη και αξιόπιστου αισθηματία, του Θοδωρή Ριγηνιώτη. Στο cd που συνοδεύει το βιβλίο τραγουδάνε οι Μιχάλης Παυλάκης και Αντώνης Μιχελουδάκης. Λύρα Μιχάλης Παυλακης και λαούτο ο Στέλιος Ηλιάκης Περιεχόμενα Cd: 1. Σερτός τση φωθιάς 2. Παλατϊανός μανές 3. Αμαριώτικα πεντοζάλια 4. Σούστα παλαιά Ρεθεμνιώτικη

"Οι τίγρεις" του Σωτήρη Κακίση είναι η τρυφερότητα η χαμένη και πάντοτε αναδυομένη. Το αιλουροειδές είναι η ψυχή με τις ραβδώσεις της, που θέλει να ξεσχίσει τον ελέφαντα εαυτό: "Έναν ελέφαντα γλυκό σαν κι εμένα τον φοβούνται". Πεζόμορφα ποιήματα παραληρηματικά, σαν σκιές που ζωή ζητούν για να κινηθούν αυτά τα φαντάσματα, οι σκέψεις. Τα λόγια δεν είναι αρκετά, είναι όμως υπεραρκετές οι εικόνες, όταν εννοούν τον κόσμο ως οντολογικά κοσμήματα στο νόημα της ζωής. Ο ποιητής καθηλώνει τη σκέψη όχι όταν παραμένει μια καθαρή αφαίρεση στον θόλο του εγκεφάλου, αλλά όταν γίνεται οπτι...

ΤΙΓΡΕΙΣ ΣΕ ΕΝΥΔΡΕΙΟ Δύο τίγρεις σε ενυδρείο παγώνουν κάτω απ' το νερό δεν μπορούν να κοιμηθούν έχουν χρώματα στα μάτια φυσαλίδες στο μυαλό τους κάνει κρύο από γαλάζια φύκια ραμμένες τα ρούχα φτιαγμένες σε αιώρηση αντιλόπη εάν περάσει απ' τον βυθό θα κυματίζουν κιόλας η αρπακτική ουρά τους τρέχουν τα δόντια τους όμως τα κύματα τα λόγια τους τα χέρια γυάλινα και στρογγυλά να, επειδή η γυάλα δύο τίγρεις που χωρούν μέσα σε γυαλί που ονειρεύτηκαν τον ίδιο φόβο ότι την άνοιξη θα ανθίσουν κιόλας ότι ένα παιδί τις έκοψε τους έβγαλε τα μάτια τις πήρε ένα...