Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το είδος των ποιημάτων της παρούσας συλλογής, δημιούργημα των τελευταίων αιώνων, μιμείται και περιγράφει το όνειρο και το υποσυνείδητο του ανθρώπου, κινείται εκτός του χώρου της λογικής και του νοήματος και ουδεμία σχέση ή ομοιότητα έχει με το είδος της ποίησης, που έχει λογική και νόημα και που ο απλός κόσμος θεωρεί ως ποίηση. Γι' αυτό και την προσδιορίζω ως ποίηση παραλόγου, ώστε να μπορεί ο καθένας να συμπεράνει και το είδος του περιεχομένου της. Ότι θα διαβάσει ονειρικές και εκτός λογικής εικόνες, οι οποίες δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα της ζωής. Ότι είναι...

Το φως αναπλάθεται κάθε φορά μέσα μας. Όσο εμείς ξεμακραίνουμε τόσο Αυτό πλησιάζει. Περνώντας μέσ' απ' την πύλη της νύχτας μας. Αθόρυβα, μυστικά, κατανυκτικά. Με τον Λόγο απέκδυτο και τη Μνήμη παρούσα.

Αντί προλόγου Σε μια προσπάθεια εθελοντισμού, γνωριστήκαμε και συνεργαστήκαμε με μια ομάδα νέων, ηλικίας δεκαεπτά ως και εικοσιένα χρονών, που προσωρινά έχουν στερηθεί την ελευθερία τους. Η διαδικασία αυτή υπήρξε για μας μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Οι νέοι προέρχονταν από διάφορα κοινωνικά, οικονομικά, πολιτισμικά και μορφωτικά επίπεδα. Η πορεία της μετεξέλιξης της απλής γνωριμίας σε μια ομάδα με κοινούς στόχους, έχοντας ως μόνο συνδετικό στοιχείο τον κοινό τόπο διαμονής και περίπου την ίδια ηλικία ήταν μια πρόκληση. Ξεκινήσαμε θέτοντας ως στόχο μέσω της λογοτεχνίας και...

Της καρδιάς μου τα φύλλα άνοιξα κι έρωτες άφησα αφύλαχτους στο χρυσοκύανο κύμα Κι αυτό τους ταξίδεψε στου φλοίσβου τ' απαλό το φίλημα στου δέντρου το πράσινο φύλλο εκεί που η φύση ανάκλιτη υμνεί τον πόθο της κι εκεί που ο νους αγάλλεται στο ερωτικό των άστρων ψιθύρισμα Σ.Μ.

ΟΙ ΓΕΦΥΡΕΣ Οι γέφυρες πάλλονται με το δικό τους σφυγμό λένε οι φυσικοί. Οι γέφυρες έχουν τη δική τους ψυχή λένε οι Σέρβοι και ανάβουνε κεριά. Μα εγώ λέω οι γέφυρες σμίγουνε τα όνειρα του κόσμου.

Ρωμαλαίοι στίχοι, αντλούμενοι από μεγάλης πνευματικής εσωτερικότητας έμπνευση, αποδίδονται σε θαυμάσιες τρίστιχες στροφές με βαθυστόχαστη φιλοσοφημένη υφή. Γλωσσοπλαστικές συνθέσεις λέξεων εμβαθύνουν σε πλατύτερους συνειρμικούς ορίζοντες, πρωτόγνωρους και εντυπωσιακούς. Αφαρπάζονται όλες οι αισθήσεις και καθηλώνονται στην πορεία της σκέψης του ποιητή, κάνοντας συμμέτοχο και τον αναγνώστη. Δεν υπάρχει στίχος χωρίς εικόνα, δεν υπάρχει στροφή, που να μην ολοκληρώνει ζωγραφικό πίνακα, φθεγγόμενης ποίησης. Πρόκειται για τη φύση, που επενδύει άριστα με τη μεγαλοπρέπειά της την έμ...

...ποιητήν πάντα στοχάζεσθαι ψυχαγωγίας ού διδασκαλίας... Στράβων (γνώμη Ερατοσθένους) 1,15 ...Κάνε τον πόνο σου άρπα και δρόσισε τα χείλη στα χείλη της πληγής σου... Κ. Καρυωτάκης ...έρωτα ... ός εν μαλακές παρειές... Σοφοκλής Είναι πολλά τα χρόνια που γράφω στίχους. Δίστιχα, τετράστιχα, πολύστιχα. Οι λέξεις ξεπηδούσαν στο μυαλό μου ξαφνικά χωρίς να τις καλέσω. Μόνο που θέλαν μοναξιά και βάθαιμα. Γιατί μόνο άμα κυττάξει κάποιος μέσα του βαθειά ανακαλύπτει τον αληθινό του εαυτό. Xωρίς ψιμιθιές. Και τότε τα συναισθήματά του είναι αληθινά. Και οι λέξεις π...

Η συλλογή περιλαμβάνει αποτυπώσεις της συγγραφικής ενασχόλησης της Εύας Σταματοπούλου σε διάστημα μιας δεκαπενταετίας. Η στοχαστική προσέγγιση του σύγχρονου ανθρώπου όσο επίσης ο εξομολογητικός τόνος και η συνειρμική αμεσότητα του βιώματος, συναποτελούν τη θεματική του βιβλίου. Τα ποιήματα στην προκειμένη περίσταση διαθέτουν ρέουσα αφηγηματική εξέλιξη μα κι έναν τόνο οξυδερκούς παρατήρησης της πραγματικότητας, της φανερής και της μη ορατής. Πρόκειται για μιαν ώριμη, νέα γυναικεία φωνή, εν ολίγοις, που καταθέτει τη δική της προσέγγιση στη σύγχρονη ελληνική ποίηση. ΤΟΚ...

...Πριν το δειλινό κόψε ένα ένα τα ρόδα και στόλισε το μαξιλάρι σου, θα έρθουν θάλασσες πλατιές, όνειρα που κολυμπούν γλυκά, καράβια να σε ταξιδέψουν μακριά. Εκεί σε κόσμους διαφορετικούς, σε κήπους ντυμένους με ρόδα θαλασσινά, εκεί που ο Θεός θα ακουμπά την ψυχή σου...

Κοντά στο σούρουπο σε μια ακροθαλασσιά, τον ορίζοντα ατενίζοντας, κατακλυσμός συναισθημάτων κινητοποίησε τη σκέψη και έδωσε την πρώτη πνοή στη γραφή. Το διαρκώς σαν νομάς μεταφερόμενο στιλό σε δεδομένη στιγμή και χώρα τις προσλαμβάνουσες εμπειρίες και τα 'έσω' αποδίδει. Ο έρωτας, η άδολη αγνή αγάπη, ο γάμος, ο χωρισμός, η μοναξιά, η απογοήτευση, ο αποχωρισμός, η θλίψη, η αγάπη για το θέατρο κι η ελπίδα αποτέλεσαν σημεία αναφοράς και τον κινητήριο μοχλό των εκφραζομένων της ψυχής. Κάθε καρδιοχτύπι, σκέψη, φόβος, χαρά, λύπη, εικασία και πεποίθηση συνθέτουν ήχο και χρώμα και α...

Με θάρρος, ειλικρίνεια κι έναν πλούσιο εσωτερικό συναισθηματικό λόγο η ποιήτρια προσεγγίζει με ιδιαίτερη πνοή κι ένταση τ' ανθρώπινα και διαχρονικά αδιέξοδα του σύγχρονου ανθρώπου. Δείγμα γραφής: ΟΙ ΝΑΥΑΓΟΙ Βρέθηκαν σε κάποια παραλία ναυαγοί και καρτερούσαν το ναυαγοσώστη ως την αυγή με υπομονή. Μα εκείνο που τελικά τους έσωσε ήταν η επιθυμία και η πίστη για μια καλύτερη ζωή.

Γύρισε πίσω η ζωή στο πρώτο κύτταρό της. Σε τί τραπέζια τρώει ψωμί; Σε τί ποτήρια πίνει; Που απαγκιάζει ο άστεγος στην ξενιτιά της πόλης; Λευκό κρινάκι άνθισε μες στη ρωγμή του τοίχου. Μα πως να βρω στην άσφαλτο γαλάζια πεταλούδα; Ποίημα, φέρε στο παιδί καινούργια παπουτσάκια. Λόγια που δεν ειπώθηκαν στην ξεχασμένη τσάντα- καταραμένε δισταγμέ, που διώχνεις την αγάπη.