Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το τρίτο βιβλίο ποιημάτων της συγγραφέως. Το ταξίδι μας στον κόσμο, στο φως και το σκότος.

Με αφορμή το θάνατο, το έργο καταπιάνεται με το ρόλο της μοίρας, που εν προκειμένω αποτελεί συνώνυμο της τυχαιότητας, και την περιοδικότητα που εκφράζεται μέσω της ατελούς ομοιοκαταληξίας, και υποδηλώνει τη διαιώνιση και συνέχεια του κάθε είδους. Δείγμα γραφής: ΝΑΥΑΓΙΣΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ Κλεισμένα μέσα σε μπουκάλι, Ναυαγισμένα όνειρα συλλέγω απ' την ακτή. Αρχίζοντας να τα θυμάμαι πάλι, Τα πιο απλά αποτελούν τη μεγαλύτερη πληγή.

ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΠΙΣΩ "Στη φυλακή σε ένα κελί καίει μονάχα ένα κερί Σκιές στον τοίχο σχηματίζει τη φωτιά για λίγο μου θυμίζει Τα βλέφαρα ανοίγω μες στον ύπνο Τα χέρια μου για λίγο καθαρίζω Έχω ξεχάσει να κάνω το σωστό την ψυχή μου πίσω σου ζητώ..."

Αν περιμένεις αγαπημένε αναγνώστη να βρεις "Ουσία", "Ζωή", συμπυκνωμένη μέσα σε λίγες λέξεις, αν δεν είσαι από εκείνους τους θεωρητικούς τύπους που τη βρίσκουν με ατελείωτες αναλύσεις, αλλά προτιμάς της καρδιάς τη γραφή, ή αλλιώς, ένα άγγιγμα ψυχής... Τότε μάλλον κρατάς στα χέρια σου το σωστό βιβλίο... γιατί δεν χρειάζεται ο άνθρωπος τον εγωισμό του για να επιβιώσει, αλλά πριν τον χάσει δεν μπορεί να νιώσει τι σημαίνει αυτό. Αυτό είναι το "σχολείο" - "Ζωή", το "μυστήριο" - "Ζωή", η "μαγεία" - "Ζωή", η "αλήθεια" - "Ζωή", η "ελευθερία" - "Ζωή"... Αυτό που τόσο δύσκολα...

Δείγμα γραφής ΑΠΛΑ ΕΥΤΥΧΗΣ Απλά ευτυχής Σα σκύλος κάτω από τον ήλιο Σα στρείδι Στη λαμπρή χαίτη της θάλασσας Πίνοντας ήλιο Τρώγοντας λάμψη Πρόσωπο κι όνειρο ένα στο βάθος Περνά η πομπή των δελφινιών Η θάλασσα επάνω ανεβασμένη φεύγει Οι γλάροι, από σύννεφα ομορφότεροι ακολουθούνε το ποτάμι των ψαριών Οι αστερίες γνέθουν χρώματα καραβιών , Την άμμο των βυθών , Το λάδι των νερών, Και στην καρδιά γαλήνη. ..

Μπορεί κάποτε στις ευαισθησίες να παραχωρήσουμε ουρανό, εκείνον που αξίζει να στέκει πάνω από τη δική μας Μύκονο...!