Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το αναπόφευκτο της μοναξιάς" είναι μία ποιητική συλλογή, που απαρτίζεται από σύντομες ιστορίες στο επίκεντρο των οποίων βρίσκονται οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι εκείνοι που βιώνουν το συναίσθημα της προδομένης αγάπης. Εκείνοι που έρχονται αντιμέτωποι με το σκληρό πρόσωπο του θανάτου και της απουσίας. Μα, κι εκείνοι που γεύονται τη μαγεία του έρωτα σε στιγμές που γρήγορα σώνονται. Κοινός παρανομαστής όλων, η μοναξιά. Το αναπότρεπτο αυτό συναίσθημα που έρπει ανάμεσα τους κι επιβιώνει ροκανίζοντας τις ψυχές τους.

Ο παρών τόμος περιλαμβάνει δεκαοχτώ Ex Libris, τα περισσότερα των οποίων (15) προέρχονται από την τακτική ανά Κυριακή συνεργασία της Μάρης στην εφημερίδα "Η Εποχή"· ένα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Οδός Πανός" και τα υπόλοιπα δύο είχαν παραμείνει ανέκδοτα· βρέθηκαν στα χαρτιά της σε προχωρημένο, ανολοκλήρωτο πάντως, στάδιο επεξεργασίας. Δύο από τα πιο πάνω κείμενα είναι εκτενείς κριτικές για εκδόσεις έργων του Καβάφη (αλληλογραφία του με τον Ε.Μ. Φόρστερ, λεξικό παραθεμάτων του Αλεξανδρινού), και άλλα δύο κρίνουν καβαφικού ενδιαφέροντος βιβλία τρίτων, του Δημήτρη Παπανικο...

Οι σελίδες του τεύχους υπόσχονται μια συναρπαστική περιήγηση σε εικόνες, βιώματα, προβληματισμούς κι αναζητήσεις με πανανθρώπινη ισχύ γύρω από τα μυστήρια της ζωής, τη δύναμη του έρωτα, την εξουσία, τη ματαιότητα και τις νευρώσεις της καθημερινότητας, υπό το προσωπικό φιλοσοφικό υπόβαθρο της συγγραφέως. Η υπαρξιακή αναζήτηση ενδύεται τον αντισυμβατικό λυρισμό ταξιδεύοντας έτσι και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. * "Η ελευθερία από τους διάφορους φορμαλιστικούς περιορισμούς, το ύφος , το ήθος και βαθύτητα της φιλοσοφικής στάσης καθιστούν την ποίηση της Όλγας Μάμαλη, μοναδικ...

Μυητικό κείμενο, σύγχρονου ποιητικού λόγου, που ανταποκρίνεται απολύτως στον τίτλο του (Ορφικός Αποκαλυπτικός Λόγος) και διά του Κάλλους αφυπνίζει την εσωτερική Γνώση, που την παρέδωσε κάποτε ο Ορφεύς, που πέρασε στα αρχαία Μυστήρια με τους επιγόνους του και που την διεφύλαξε το ελληνικό Πνεύμα, εκεί όπου μπορούμε ξανά να την ανακαλύψουμε και αμέσως να την αξιοποιήσουμε: στην ίδια την ελληνίδα γλώσσα.

"Πολλοί ποιηταί είναι μόνον ποιηταί. [...] Εγώ είμαι ποιητής ιστορικός. Ποτέ μου δεν θα μπορούσα να γράψω μυθιστόρημα ή θέατρον· αλλ' αισθάνομαι μέσα μου 125 φωνές να με λέγουν ότι θα μπορούσα να γράψω ιστορίαν", εξομολογείται ο ποιητής. Κι από την αγάπη του ποιητή για την Ιστορία και την ενασχόλησή του με τις ιστορικές καταγραφές γεννιούνται και τα "Ιουλιανά", όπως συνήθως αποκαλούνται τα δώδεκα ποιήματά του που αναφέρονται στον αυτοκράτορα Ιουλιανό. Αυτή τη "συνάντηση" του Καβάφη με τον Ιουλιανό πραγματεύεται το βιβλίο, με τα δεδομένα των ιστορικών πηγών να πλαισιώνουν το...

"Αν πιστέψουμε την συνομολογημένη αμαρτία, που περιγράφει ο Borges στον "Καθρέπτη και το Προσωπείο", οι λέξεις (έστω κάποιες λέξεις) επιτρέπουν στους ανθρώπους να γνωρίσουν την Ομορφιά. Μια μορφή εξιλέωσης για αυτήν την ανέλπιστη στιγμιαία πληρότητα είναι ίσως η επανεπιστροφή στις ρωγμές, έστω κι αν στο "Chiaroscuro" επιτελείται με πολύ διαφορετικούς όρους από την πρώτη μου συλλογή... Το "Chiaroscuro" επιχειρεί μια (δειλή) συνομιλία με τον χρόνο, την απώλεια, τον έρωτα και κάποιες από τις συγκροτησιακές διαστάσεις αυτού που συχνά αποκαλούμε "ανθρώπινη ύπαρξη"... Ο χρόνος εν...

Τα ποιήματα της συλλογής αυτής έχουν ερωτικό αλλά και κοινωνικό περιεχόμενο, αντλώντας στοιχεία από βιώματα και εμπειρίες. Ο κυνισμός, η αλαζονεία, η μοναξιά, ο ναρκισσισμός, η βία -αλλά δεν λείπουν και εκλάμψεις τρυφερότητας, ανθρωπιάς- προβάλλουν με άμεσο, λιτό, κυριολεκτικό λόγο. Το ερωτικό πάθος στις ποικίλες του εκφάνσεις συνθέτει ένα πυρετικό υπόστρωμα που φτάνει στα πιο ακραία συναισθήματα. ΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΓΝΩΣΕΙ Υμνώ τη χαρά, -την υμνώ στο ακέραιο και εν πλήρει γνώσει. Γιατί από τον ζόφο, το κάτεργο της δυστυχίας έχω περάσει. Τα πάνδεινα έπαθα. Προστρέχω, υμν...

Η ποίηση του Έντεγκορντ χαρακτηρίζεται, από επική διάθεση, γεμάτη ζωντάνια, με γλώσσα πλούσια και μαξιμαλιστικές εικόνες, με ελάχιστη ειρωνεία, και ύφος αφ' ενός πεζολογικό και αρκετές φορές αφηγηματικό, όπως βλέπουμε σε πολλά από τα ποιήματα της συλλογής, αλλά ταυτόχρονα δοξαστικό, με εκφράσεις ανυπόκριτου θαυμασμού ή απέραντης δυσφορίας, δηλαδή πηγαίων ανόθευτων συναισθημάτων. Το συνηθισμένο αντιδιαστέλλεται με το ηρωικό και το μυθολογικό, η θρησκευτικότητα και οι ενίοτε μπαρόκ εξυμνητικές περιγραφές βρίσκουν θέση δίπλα στην απλότητα και την καθημερινότητα. Ο Έντεγκορντ ε...

Η ΕΛΞΙΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ Απλά κι απέριττα θα πρέπει να υφαίνονται οι λέξεις συνθέτοντας αισθήματα και πόλους έλξης. Με εργασία, με σπουδή, μια γνήσια του λεπτού σημείου διατριβή. Ακουμπισμένες στη σωστή τους θέση, εκπέμποντας οικειότητα και ζέση. Ν’ αποδίδουν ρυθμικά τα ωραία νοήματα να φτιάχνουν ορισμούς, συνθήκες, νέα σχήματα. Να παραπέμπουν σε γνήσιους συλλογισμούς, διαμορφώνοντας της τέχνης τούς «ισμούς». Απλά, μα όχι απλοϊκά, ζωηρά, ανεπιτήδευτα, γλυκά. Να σηκώνει παντιέρα ο λόγος πριν χυθεί στη μελάνη να χάνεται ο νους απ’ τη σπουδαία του πλάνη. Να τσουλάει...

ΤΑΞΙΔΙ Το νερό στα πόδια του βράχου γλύφοντας γύρω - ψηλά ο ναός· σκόρπια μάρμαρα στον άνεμο. Όπως στη θάλασσα αφέθηκα στον καιρό. (από την ενότητα "Τοπία Σιγής") ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ ΙΙ Ήμουν πολλοί - τώρα κανένας. Διαβάτη καθώς το βλέμμα σου ρίχνεις εδώ γίνομαι κάποιος. (από την ενότητα "Επί τα Ίχνη, Γ'")

ΠΟΙΗΤΕΣ Ένας ποιητής ήρθε και κάθισε δίπλα μου Μου είπε σε στίχους όλα του τα μυστικά Σονέτα καταστροφικά Χαϊκού προσανατολισμού Ερωτικά άγρια Λυρικά, ρομαντικά... Τον κοιτούσα Δεν τον έβαλα στο κλουβί Τον άφησα ελεύθερο.

H "Θερινή ώρα" είναι η αποτύπωση ενός ταξιδιού, ίσως και αυτογνωσίας, μέσα από τα μάτια μιας γυναίκας καθισμένης σε μια στάση. Τα 24 ποιήματα του βιβλίου ενώνονται με μια μικρή παρουσίαση αυτής της γυναίκας, η οποία στο τέλος θα γίνει δέντρο και θα ανθίσει, βρίσκοντας τον κήπο της.