Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΙΩΑΝΝΑ: Αχ, καλέ μου, αυτός ο κόσμος! Πόσο απόμακρος είναι σε τούτο το χωριό! Έχει δίκιο ο Μιχάλης! Τι αλλόκοτα πράγματα! Τον κοιτάζουν με περιφρόνηση. Βρε, πουλάκι μου, του λέω, σκέψου, θυμήσου, ψάξου, κάτι θα πήρε το αυτί σου τόσα χρόνια! Δεν πρόσεξες τίποτα περίεργο; Τίποτα, μου λέει, όλα έβαιναν καλώς! Και του κάνω, αγαπητοί μου, την πιο απλή ερώτηση. Πού παντρεύ- τηκαν οι γονείς σου, εδώ ή στην Αθήνα; Μπορεί, βρε αδερφέ, να μην κάλεσαν τους χωριανούς στο γάμο και να παρεξηγήθηκαν τούτοι δω, να τους θεωρούσαν ψωροπερήφανους, λίγο είν' αυτό; Και τι μου απαντά, ρε παιδ...

Τεθλασμένα καλοκαίρια ενός δειλινού ανερμάτιστου, μια διαδρομή σ' ένα αμάξι σ' ένα δρόμο ατελείωτο δίχως αρχή και δίχως τέλος και δίχως προορισμό, τυχαίοι διαβάτες που τολμήσαμε να διασχίσουμε μια μέρα ωραία την άγνωστη λεωφόρο, με ένα σακίδιο στους ώμους κι έναν ήλιο που μας κοίταζε και μας έγνεφε μέσα απ' τους σπασμένους καθρέφτες ενός τοπίου αδάμαστου.

Μοντέρνα ασκητική Ελπίζω να πάψω να ελπίζω, κι από την άλλη, ­φοβάμαι πως θα συνεχίσω να φοβάμαι. Με άλλα λόγια, ελπίζω να πάψω να πολυφοβάμαι, όμως πολύ φοβάμαι πως θα συνεχίσω να ελπίζω. Είμαι ελεύθερος. Να ελπίζω και να φοβάμαι.

Μετουσιώνοντας έναν εξαιρετικό ποιητικό λόγο σε τεκτονική γραφή μπορεί να εμπνεύσει κάθε τέκτονα με τα δρώμενα εντός και εκτός της τεκτονικής Στοάς, τα ιδεώδη, τις σκέψεις και τις ανησυχίες κάθε Ανθρώπου. Ο Τεκτονισμός που αγαπάμε, που κάνει τις ψυχές μας να δονούνται, που ανυψώνει το πνεύμα μας... Κάθε τέκτων θα αναγνωρίσει κομμάτια της ψυχής του, των σκέψεών του... Όσο για τις αναφορές στα δρώμενα θα βιώσει -για άλλη μια φορά- τους λόγους που τον έκαναν να κρούσει την Θύρα του Ναού αλλά και την ψυχική του πορεία όπως αυτή εκφράζεται μέσα στην τεκτονική Στοά. Όσο γ...

"Αγγελάκι" Ξέρεις πως η ρομφαία σου είναι από άχυρα/ Και τα παιδικά όνειρα από αέρα./ Μη μου θυμώσεις που τα μαρτύρησα όλα στα παιδιά./ Δεν έπρεπε να ξέρουν;/ Στο κάτω κάτω είσαι ένα αγγελάκι γεμάτο κατανόηση. (από τη σελ. 24 του βιβλίου)

Δεν είναι η τελευταία παράσταση που σε κάνει να πάς κοντά σ’ ένα μύθο. Είναι ο μύθος που ξυπνάει βαθιά μέσα σου. Το ρομαντικό δράμα ενός λαμπερού, υπαρκτού προσώπου που δεν μπορείς να το αποφύγεις, καθώς η λάμψη του κυριαρχεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Έχει μια αλλιώτικη παγκόσμια χάρη, που παρ’ όλους τους δισταγμούς σε προκαλεί να το ακολουθήσεις πέρα από κάθε ποιητικό λόγο και διανοητική σύλληψη. Αφήσαμε λοιπόν το μύθο να μας πάει νοερά εκεί, που η κοσμαγάπητη φωνή μιας παγκόσμιας καλλιτεχνικής "Ντίβας" τις τελευταίες στιγμές της ζωής της, γίνεται μια ακατάλυτη μ...

Στην τέταρτή του ποιητική συλλογή "Τελευταία Πατρίδα", ο Λουκάς Αξελός παλεύει με την εικόνα και την ουσία, τη λογική και το συναίσθημα, χωρίς ποτέ να υπερτερεί κανένα. Τα ποιήματά του είναι παρενθέσεις ζωής που υμνούν την ομορφιά της στιγμής, αλλά και την αιωνιότητα. Ο πόθος, η μνήμη, η προδοσία, η εμμονή στο «παρ’ όλα αυτά», η απώλεια διαπερνούν τους στίχους του ποιητή, που προσπαθεί να δώσει ένα κάποιο περιεχόμενο στο εύθραυστο σχήμα του μύθου. Με μια περιρρέουσα μελαγχολία και νοσταλγική διάθεση να υποφώσκει παντού και σε ένα μόνιμο διαλογισμό των λέξεων, ο κόσμος που π...

[...] Η έκδοση αυτή συγκεντρώνει µεγάλο µέρος από τα ερωτικά ποιήµατα που έγραψε ο Ελυάρ τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του και που αρχικά δηµοσιεύτηκαν ξεχωριστά σε πέντε µικρές ποιητικές συλλογές: "Μια µακρά ερωτική περισυλλογή", "Η Σκληρή Επιθυµία της Διάρκειας", "Ο Χρόνος ξεχειλίζει", "Aξιoµνηµόνευτo κορµί", "Ο Φοίνικας". Οι δύο πρώτες είναι αφιερωµένες στη γυναίκα του τη Νυς, "την τέλεια", µε την οποία έζησε δεκαεπτά χρόνια. Η τρίτη, "Ο Χρόνος ξεχειλίζει", γράφτηκε την περίοδο που ακολούθησε τον αιφνίδιο θάνατο της γυναίκας του από εγκεφαλική αιµορραγία το 1946. Ο...

"ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΑΡΗ": Τη μέρα που το συμβόλαιό μου με τον ήλιο θα παγώσει αγαπημένοι μου μη με στεγάσετε στον οικογενειακό. Δεν θέλω να περάσω όλη τη ζωή μου πεθαμένη.

Γράφω την εισαγωγή αυτή μόνο για όσους, κατά τον λόγο του Βίττγκενστάιν, "νιώθουν φιλία για το πνεύμα μου". Αλλιώτικα, δεν θα έβρισκα το θάρρος να πως τόσα πράγματα σε πρώτο πρόσωπο. Γιατί, στ' αλήθεια, επιθυμώ να τους μιλήσω για "πράγματα" που έγιναν τελικά "λέξεις". [...]

Οι Εκδόσεις "Στοχαστής" παρουσιάζουν την πρώτη ποιητική συλλογή του Λάζαρου Γεωργιάδη, "Τέλος", που αποτελείται από 36 αδημοσίευτα ποιήματα, γραμμένα όλα στην Δραπετσώνα το 2018. O ποιητής κάνει μια δυναμική παρουσία στον ποιητικό στίβο, καθώς φαίνεται να "χρησιμοποιεί" με ευχέρεια τον ποιητικό λόγο για να εκφράσει με γερές δόσεις αλήθειας τον προβληματισμό του πάνω σε καίρια και δύσκολα πολιτικά και κοινωνικά θέματα, όσο και σε θέματα του βαθύτερου είναι, θέματα που εγκλωβίζονται μέσα στους στενωπούς της ψυχής και του μυαλού. Και τα 36 ποιήματα μοιάζουν με κραυγή απελπισία...