Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα χέρια μου δεν είναι πια για προκοπή/ γεμάτα αλλόκοτο πάθος/ δε σκάβουν το ξερό βουνό με το τσαπί του Ανήλιαγου/ για να ξεθάψουν τα πανάρχαια αιτωλικά τραγούδια/ δεν μαζεύουν στους σάπιους γιαλούς τα ξεφτίδια της λιμνοθάλασσας

[...] Όσα λοιπόν θ' ακουστούν στη συνέχεια είναι τραγούδια ενός κόσμου που αλλάζει. Που με τον τρόπο του το καθένα, τραγουδά την αλλαγή τούτη και τα επακόλουθά της. Έτσι όπως τα νιώθει ο άνθρωπος, καθώς αναζητά απελπισμένα την αιώνια ευτυχία, εκεί που τίποτε αιώνιο δεν μπορεί να υπάρχει. Τραγούδια της αέναης αλλαγής και της ματαιότητας. Τραγούδια του χρόνου, που φέρνει την αλλαγή, και που ο ίδιος είναι η αλλαγή. Τραγούδια του σήμερα, του χθες και του αύριο, της μέρας, της νύχτας, των εποχών. Τραγούδια για τη ζωή και το θάνατο, τα νιάτα και τα γηρατειά. Τραγούδια για τη δημ...

Το 1984 κάποιοι καλοί φίλοι, ο Σαράντης Κασσάρας, ο Νίκος Θεοδωράκης και ο Χρήστος Κίλιας μου προτείνουν να γίνει ένας δίσκος με τραγούδια του Ντίνου Χριστιανόπουλου στον οποίο ήθελαν να συμμετέχω κι εγώ. Αυτή η προσπάθεια δεν είχε τύχη, εγώ όμως κράτησα τα τραγούδια και την γνωριμία με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο. Μαζί με τον Παναγιώτη Καραδημήτρη βάλαμε σκοπό κάποια στιγμή να δισκογραφήσουμε τα τραγούδια για τα οποία παιδευτήκαμε πάρα πολύ για να τα φτάσουμε στο αποτέλεσμα που επιθυμoύσε ο δημιουργός τους. Έτσι λοιπόν καταφέραμε το 1994 να κυκλοφορήσει ο πρώτος δίσκος "Το αι...

Δίχως γλάρους το ταξίδι θλιβερό. Το καράβι απ' αγάπη αδειανό. Το κατάρτι του το μεσιανό σπασμένο, κι εγώ ακόμα η τρελή να επιμένω. Πού να πήγανε οι γλάροι, πού να πήγανε; Πού τα όνειρα χαθήκαν, πού χαθήκανε; Π. Ζαλώνη

Τραίνα εποχής, που οι τοξικές διακρίσεις των κουπέ σε καπνιζόντων και μη δεν είχαν νόημα, αφού η κινητήρια δύναμη του ατμού μετέτρεπε όλους τους επιβάτες τους σε ακούσιους καπνιστές. Τραίνα μεταγενέστερα, που οι αναθυμιάσεις του πετρελαίου έκαναν τους επιβάτες οιονεί αλκοολικούς. Τραίνα σημερινά, που ο άοσμος ηλεκτρισμός τους συνταυτίζεται απολύτως με την, εις πείσμα της κλιματικής, αλλαγή και της νομοθεσίας προς χάριν της υγιεινής ζωής. Οι μνήμες ωστόσο δεν μπορούν ν΄ απαλλαγούν απ’ τις κακές συνήθειες του παρελθόντος. Επειδή ταξιδεύουν ακόμα. Ταξιδεύουν και στα πραγματ...

Τα τραγούδια που έγραψα το συνθέτη γυρεύουν να ντυθούνε τη λάμψη τους και στιγμή δε μερεύουν. Από τ’ άγνωστο έρχονται και στα νέφη πετάνε το χρυσάφι της μάθησης στους ώμους κρατάνε. Ατσαλένια έχουν φτερά και ποθούν να πετάξουν σε ανέφελους ουρανούς κάποια ώρα ν’ αράξουν. Τα τραγούδια μου θέλουνε κάτι νέο να πούνε. Μία πράσινη άνοιξη στην αυγή τους να δούνε.

Εφαλτήριο ετούτης της συλλογής -κατά κάποιο τρόπο- στάθηκε ο χώρος που μου πρόσφερε ένα αντίτυπο του καλλιτεχνικού, σε μορφή λευκώματος, ημερολογίου του ίδιου έτους το οποίο εξέδιδε το Metropolitan Museum of Art της Νέας Υόρκης. Η ανά εβδομάδα λευκή σελίδα, διαγραμμισμένη στις επτά ημέρες (η αντικριστή είχε εικαστικό περιεχόμενο), με οδήγησε σε ολιγόστιχες συνθέσεις. Τα χρόνια όμως και οι εποχές που μέχρι σήμερα τρέξανε μου επέβαλαν ανατροπές και προσαρμογές καινούργιες στο "τι", στο "πώς" και στο "πόσο" της γραφής. Ο κερματισμός των 366 ποιημάτων σε τέσσερις "εποχές" υπ...

"Τα τριαντάφυλλα της θλίψης" είναι συλλογή ποιημάτων που περιλαμβάνει ποιήματα, παιδικά ποιήματα, και στίχους λαϊκών τραγουδιών. Είναι βγαλμένα βαθιά μέσα από συνιασθήμτα θλίψης και μελαγχολίας και βαθιάς σκέψης και φιλοσοφίας.

Ποια είναι η Μερσέδες, από πού έρχεται και σε ποιον κόσμο φυτρώνουν τα κατάλευκα τριαντάφυλλά της; Δύο μακροσκελή ποιήματα που αφηγούνται δυο διαφορετικές ιστορίες που με τη σειρά τους γεννούν άλλες. Δύο ποιήματα που μιλούν για το θαύμα και τη μαγική χρήση των λέξεων, για νίκες και ήττες, για έρωτες και αποχωρισμούς, την αιώνια εξορία και το διαρκώς ανεκπλήρωτο όνειρο της επιστροφής. Αφηγητής και αναγνώστης πορεύονται από ήττα σε ήττα και από διάψευση σε διάψευση διασχίζοντας τη φλεγόμενη Ισπανία του 1936, τη Μαδρίτη, τη Βαρκελώνη και τη Γρανάδα και φθάνοντας μέχρι τι...

[set 13 τόμων] Το επίγραμμα ξεκίνησε από λίγες λέξεις που χάραζαν οι αρχαίοι Έλληνες πάνω στα ηρώα, στους τάφους των δικών τους και στα βάθρα των αγαλμάτων τους. Οι λέξεις δήλωναν κυρίως σε ποιον γίνεται η αφιέρωση, ποιος ήταν ο πατέρας και η πατρίδα του και για ποια πράξη γίνεται η αφιέρωση αυτή και η επιβράβευση. Αργότερα, και σιγά-σιγά, το επίγραμμα παύει να γράφεται μόνο σε μεγάλες πλάκες ή σε στήλες και σε βάθρα, διευρύνει τα θέματα του, αποκτά αυτοτέλεια και γίνεται πια "έκφραση". Για περισσότερα από 1.000 χρόνια, το επίγραμμα επικρατεί σαν το ολιγόστιχο ποίημα...

Το Πλανητικό Χωριό για το οποίο μιλούσε ο Marshall Mcluhan μοιάζει όλο και πιο πιθανό ως ορατή πραγματικότητα. Η αλλαγή του αστικού περιβάλλοντος σε όλον τον κόσμο είναι ένα από τα καθοριστικά σημεία των νέων συνθηκών που προκαλεί, σε οικονομικό, πολιτικό και πολιτισμικό επίπεδο, το φαινόμενο που αποκαλείται "παγκοσμιοποίηση". Σε αυτό το πλαίσιο, στοιχεία φαινομενικώς αντιφατικά μεταξύ τους, όπως ο μοντερνισμός στην αρχιτεκτονική ή τα συμφέροντα πολυεθνικών εταιρειών, προκαλούν ραγδαίες αλλαγές στα αστικά κέντρα όλου του πλανήτη και προκαλούν μια αυξανόμενη ομογενοποίηση....

Η παρούσα Ανθολογία είναι αποτέλεσμα της διαδικτυακής επαφής και "φιλίας" κάποιων ανθρώπων που, στην ηλεκτρονική εποχή, επιμένουν να υπερασπίζονται την ποιητική δημιουργία και να μεταφέρουν ποιήματα από το τυπωμένο χαρτί στην άυλη αυλή των θαυμάτων στο διαδίκτυο. Πρόκειται για Ανθολογία Ποιημάτων και όχι ποιητών. Αναντιρρήτως δεν ανταποκρίνεται καθόλου στη λογική της γραμματολογίας. Θα λέγαμε με παρρησία ότι δεν είναι καν ανθολογία, αλλά μία τεράστια ανθοδέσμη φτιαγμένη από εκατοντάδες ξεχωριστά άνθη που μάζεψε με ευαισθησία ο ανθολόγος για να στολίζει καθημερινά το βλέμμα...