Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΕΡΓΑΤΡΙΑ Όσο διαρκεί το βουητό υπάρχεις επιστρέφεις και επιλέγεσαι μπαίνεις μέσα μου με την ορμή που το πρώτο σμήνος το σκάει απ' την κυψέλη. Θα καταργήσουμε τη βασίλισσα φαντασία προστάζεις θα πατάξουμε την εξέγερση των λεξιλάγνων κηφήνων οι εργάτριες και τα πράγματα διεκδικούν οριστικά την αυτοδιάθεση· τσίμπα με τώρα το κεντρί σου είναι προς ώρας μια επικράτηση.

[...] Έπρεπε να συνεχίσω Γύρισα την πλάτη κι έπεσα πάνω σε ένα αμήν που χτυπιόταν στους τοίχους σαν τυφλή πεταλούδα Απαιτούσε να το συγχωρήσω Δεν ξέρω να συγχωρώ [...]

Στα μαξιλάρια μας οι βραδινές ανάσες και μαγειρεύουμε τη νύχτα και έχεις τόσο λερωθεί στα χείλη που ούτε στιγμή θα μετανιώσω που σου χάρισα το σώμα μου.

Transtated: in English: Lord Byron A. Symonds H.T. Wharton M. Edmonds auf Deutsch: J.M.Stowasser E.Peterich Preisendanz Emil Staiger en Francais: Bonnard Fr. Lasserre In Italiano: Ugo Foscolo Salvatore Quasimodo Achille Giulio Danesi Gennaro Tedeschi

Θρόισμα καρδιάς στου φιλιού τον ιδρώτα· πλανάται γύρω.

ΠΑΝΤΑ ΠΑΝΤΟΥ Η Αλήθεια! Τόσα φωνήεντα μαζί, φωνάζουν. Φωνάζει Πνίγηκε η Θάλασσα όταν κατάπιε το ψέμα σου

ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ Το στόμα κινείται, μορφάζει, πλήττει, επιπλήττει, μέμφεται, χειρονομεί (σείοντας το δάκτυλο), επιτίθεται, συντρίβει. Αποτελεί, με διαφορά, το πλέον απάνθρωπο σημείο της ανθρωπογεωγραφίας του σώματος.

ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ (ρεαλιστική ουτοπία) Ποιος μίλησε, ποιος είπε πρώτος για στεριά; Και ποιος, την θάλασσα ολόκληρη διέσχισε; Πού είναι λοιπόν αυτός που από την θάλασσα έφτασε;

Σιωπηλό κρίνο, πες μου πώς καταφέρνεις τα πάντα να λες. * Μια βελανιδιά είναι ο δάσκαλός μου μέσα στο δάσος.

Μετακόμισαν στην άκρη της ιστορίας Που θα διηγούνται κάποτε στους πελάτες Ενός ξεχασμένου καφενείου Με το άρωμα του καφέ και τη χόβολη Να καίει Μιλώντας όπως μιλάνε οι ζωντανοί για τους πεθαμένους Την ώρα που χτυπάει λυπητερά η καμπάνα.