Τα λάφυρα της ψυχής μου
Κωνσταντίνου Κική
Ιδιωτική Έκδοση (2015)
Το βιβλίο είναι μία ποιητική συλλογή που περιλαμβάνει 13 μοντέρνα, στοχαστικά, ανθρωποκεντρικά ποιήματα ποικίλης θεματολογίας που στρέφονται γύρω από τον άξονα των ανθρώπινων συναισθημάτων και προσπαθούν με τον δικό τους τρόπο να συλλάβουν και να αποδώσουν το θαύμα και το μεγαλείο του Ανθρώπου και της Ζωής. Προσφιλείς εκφραστικοί μου τρόποι με τους οποίους επιτυγχάνεται ζωντάνια και παραστατικότητα είναι η θεατρικότητα (αποστροφή του ποιητικού υποκειμένου σε β ενικό, κινητικότητα των ηρώων και μια γενικότερη σκηνοθετική οργάνωση του χώρου και των προσώπων), η εικονοπλασ...
Τα λέω τ' ουρανού
Χορτιάτη Θέτη
Δια Βίου (2007)
"Τα λέω τ' ουρανού" είναι η νέα ποιητική συλλογή για παιδιά της Θέτης Χορτιάτη, στην οποία η ποιήτρια με έμπνευση, ευαισθησία, γνώση και τέχνη αγγίζει θέματα σύμφωνα με την προσληπτικότητα και τα ενδιαφέροντα του παιδιού. Όπως η ίδια η Χορτιάτη αναφέρει: "Η ποίηση προσκαλεί τα παιδιά στον ιερό χορό των λέξεων σ' ένα πέταγμα με το παιχνίδι: "πετάει πετάει ο νους!". Αυτές είναι οι πιο δημιουργικές στιγμές των παιδιών, όπου κάνουν την πραγματικότητα όνειρο και το όνειρο πραγματικότητα. Έτσι τα παιδιά νιώθουν ελεύθερα, αποκτούν ευχέρεια συνδυαστικής φαντασίας και τόλμη ψυχής....
Τα λιλιπούτεια
Κεφάλας Ηλίας 1951-
Γαβριηλίδης (2015)
Χαίρε Χαίρε ω καμπυλόγραμμη Υψιπετώ μαζί σου Και φλέγομαι Επειδή δεν αφήνεις να σβήσει καμία πνοή SALUT Salut o femme aux belles courbes Je vole avec toi tres haut Et je brule Parce que tu ne me laisses eteindre aucun souffle
Τα λόγια μου
Πλάτωνος Λένα
Οδός Πανός (2005)
"Μιραμπίλλια" Αύριο λοιπόν, θα τον περιμένει, στην παραλία Μιραμπίλλια,/ ίσως γυμνή, ίσως ντυμένη,/ με κοραλία βουκαμβίλια,/ το πρώτο τους φιλί χυμός πορτοκαλί,/ θα τον τραβήσει ένα πουλάκι,/ που χρόνια προσπαθεί, να κάνει επαφή,/ από την ήλιο με τη γη,/ με το μικρό του καλαμάκι. (από τη σελ. 12 του βιβλίου)
Τα λυπητερά
Γρίζος Μιχάλης
Οδός Πανός (2019)
ΦΕΥΓΑΤΑ ΠΟΥΛΙΑ Φευγάτα πουλιά, άπιαστος χρόνος και το φορτίο της θλίψης αβάσταχτο ξενοδουλεύοντας στα λατομεία μοίρας ανοίκειας. Αγάπη δίχως όνομα, αγάπη δίχως φιλί και χάδι μίλησέ μου ξανά για τους κορυδαλλούς των πρωινών και για τα λευκά γιασεμιά στα μπαλκόνια των ανύμφευτων ακόμα κοριτσιών που προσμένουν το κάλεσμα του έρωτα σαν αγγελική επαγγελία.
Τα μάτια σου δυο πυροβολισμοί στα τυφλά
Συλλογικό έργο
Ρώμη (2019)
Το βιβλίο αυτό, που κρατάει ο αναγνώστης, είναι αναγνωστικό - αναγνωστικό με την πρωτοταγή σημασία του όρου: σύνολο δειγματικών αναγνωσμάτων. Διακόσια ένα ποιήματα υπερρεαλιστικής αύρας προσφέρονται στον αναγνώστη για "ανάγνωση". Τα συντριπτικώς περισσότερα υπογράφονται από ποιητές που εντάσσονται (η κάποια χρονική στιγμή είχαν προσχωρήσει) στο διεθνές υπερρεαλιστικό κίνημα. Απαντώνται, όμως, και μερικά ποιήματα γραμμένα από μη ακραιφνείς υπερρεαλιστές - ποιήματα που έχουν πάντως άρωμα υπερρεαλιστικό. Γνώμη του υπογραφόμενου είναι ότι ο υπερρεαλισμός αφορά δυνητικώς τους πά...
Τα μάτια της Aelún
Αντωνίου Ανδρέας
Οδός Πανός (2016)
Φυλακισμένος κάθομαι κι απ' τις πληγές μουγκρίζω Μέρα και νύχτα φύλακες πενήντα με φυλούν Και το Φεγγάρι κρύφτηκε στο σύννεφο το γκρίζο Μ' αυτή την ώρα αναπολώ τα μάτια της Aelun [...]
Τα μάτια της Ίσιδας
Βαρθαλίτης Γιώργος
Περισπωμένη (2019)
Τα "Μάτια της Ίσιδας", το τελευταίο ποιητικό βιβλίο του Γιώργου Βαρθαλίτη, επιστρατεύοντας όλα τα όπλα της παραδοσιακής προσωδίας, επιχειρεί, άλλοτε με αμιγώς λυρικό κι άλλοτε με σατυρικολυρικό τόνο, να αναστήσει τον κόσμο και τους μύθους της Εγγύς Ανατολής, όπου συνυπάρχουν και συνδιαλέγονται η Ίσιδα και η Αστάρτη, η Αριάδνη κι ο Πρόκλος, η θάλασσα της Μεσογείου και οι οβελίσκοι της Αιγύπτου, η Εύα κι ο Όφις, ο Ορφέας κι ο Άγιος Σεβαστιανός. Ένα δώρο για τους φίλους της ποίησης.
Τα ματογυάλια
Κονεμένος Νικόλαος Σ.
Ωκεανίδα (1997)
Ο κόσμος έχει δύο ζεύγη ματογυάλια, ένα άσπρα κι ένα μαύρα. Και καταπώς τον συμφέρει κάθε φορά, αντικρίζει ό,τι συμβαίνει γύρω του φορώντας είτε τα άσπρα, όταν το εκθειάζει, είτε τα μαύρα, όταν το κατακρίνει. Έτσι, τι είναι καλό και τι κακό, ποια η αλήθεια και ποιο το ψέμα, ποια η πραγματικότητα, δεν φαίνεται να έχουν μεγάλη σημασία. Ο Νικόλαος Κονεμένος (1832-1907), ο πολύ γνωστός στην εποχή του, ιδίως για τις απόψεις του περί γλώσσας, αλλά αγνοημένος πλέον ιδιόρρυθμος Κερκυραίος διανοούμενος, καταγράφει στο πνευματώδες κείμενό του Τα ματογυάλια μια σειρά καθημερινών...