Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ι. ΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΕΚΠΟΙΗΣΗΣ Μην αναζητήσετε την ταυτότητά μου. Μάταιο είναι ή και οδυνηρό. Φύομαι σε σπάνιους τόπους. Ανασαίνω απ’ τις σπηλιές και καταδύομαι στους γκρεμούς. Συσπειρώνομαι σε κηλίδες κι ανθίζω λέξεις. Χρωματίζω εκδορές, ξεχειλίζω αιτίες και δοξάζω δαίμονες. Σαν σφίγγα καταπίνω αινίγματα, και μετά θυσιάζω νύχτες για να βρω τη λύση τους.

ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΖΩΝΤΑΝΩΝ Ανάσταση ζωντανών προσµένω, των νεκρών τη γνώρισα. Το ζήτηµα είναι να µη µε απανθρακώσει η νύχτα να µην βιώσω για άλλη µια φορά αυτό που οι ψυχεδελικοί λένε στην γλώσσα τους "άσχηµο ταξίδι". Δυστυχώς όµως δεν βλέπω να το αποφεύγω, ξεκίνησε ήδη. Τρέµωσύγκορµος, η καρδιά χτυπά γρήγορα, πιο γρήγορα, όλο και πιο γρήγορα. Και ο πιο δυνατός θα τα 'κανε πάνω του. Δεν έπρεπε να το τολµήσω. Μια στιγµιαία έκθεση όµως στο κρύο, και να, σαν να µ' άφησε λίγο. Μπορώ λοιπόν να συνεχίσω. Τι έλεγα; Α, ναι, για τον Χριστό έλεγα, τον ποιητή Ιησού. Τόσα χρόνια στο...

ΜΕΤΑ ΤΟΥΤΩΝ ΗΝΟΙΞΕΝ ΙΩΒ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΑΥΤΟΥ Θύμωσα τώρα. Όπως θυμώνει το σίδερο μέσα στην πέτρα και κρατάει την ανάσα του ο θάμνος να μην πάρει φωτιά κι είναι μαρτύριο το δάκρυ του Ιορδάνη στον δρόμο για την Άκαμπα - ντάλα ο ήλιος· έτσι θύμωσα. Από πέτρα δεν με θέλατε; Κρατήστε τις ξερικές ανάσες που μου φέρατε. Δεν έχω ούτε δόντια ούτε γλώσσα για πέταμα. Σωπάστε κι ακούστε. Ζέχνετε ολόκληροι απάτη, πανουργία τελώνη, υποκρισία τοκογλύφου. Έντιμος άνθρωπος δεν σπεύδει να δηλώσει με τόση προθυμία υποταγή στον Νόμο, ιδίως όταν τον ακούει ο Δικαστής...

Σε αυτό το πρωτότυπο βιβλίο, ο συγγραφέας παρουσιάζει το πολιτικό "τρίλημμα" της παγκόσμιας οικονομίας: είναι αδύνατον να προωθήσουμε, όπως λέει, ταυτόχρονα τη δημοκρατία, την εθνική κυριαρχία και την οικονομική παγκοσμιοποίηση. Αν θέλουμε να προωθήσουμε την παγκοσμιοποίηση, θα πρέπει να εγκαταλείψουμε το έθνος-κράτος. Αν πάλι διατηρήσουμε και εμβαθύνουμε τη δημοκρατία, θα πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στο έθνος-κράτος και τη διεθνή οικονομική ολοκλήρωση. Τέλος, αν επιθυμούμε να διατηρήσουμε την εθνική κυριαρχία, θα πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στην εμβάθυνση της δημοκρατίας...

Ακολουθήστε τα βήµατα του Οδυσσέα σε ένα µοναδικό ταξίδι στη Μεσόγειο µε οδηγό τον John Freely, έναν από τους σηµαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς περιηγητικών βιβλίων. Από τα παράλια της Μικράς Ασίας ως τη Σικελία, διαµέσου της Κρήτης, της Κέρκυρας, της Ιθάκης και όχι µόνο, οι στίχοι της Ιλιάδας και της Οδύσσειας ζωντανεύουν σε ένα µοναδικό οδοιπορικό όπου ο µύθος ενώνεται µε την πραγµατικότητα. Μέσα από τις αναλύσεις των µελετητών, τις έρευνες των αρχαιολόγων αλλά και την προσωπική µατιά του µαγεµένου περιηγητή που έχει επισκεφθεί ο ίδιος κάθε ιστορική τοποθεσία, ο συ...

Λέξεις, φράσεις, μελωδίες. Χάρτινα φαναράκια που ο άνεμος τα παίρνει μακριά και τα πάει... Μπλέκονται σε τραγούδια και μουσικές. Τραγούδια του θυμού, τραγούδια του καημού, τραγούδια της αγάπης, τραγούδια της χαράς και της φλόγας... Κι εδώ η μαγεία ξεκινά. Θα' ναι ο άνεμος που θα τα τραγουδήσει; Ή μήπως θ' ανθίσουνε στη γη; Θα πλανιούνται στο φως. Θα στροβιλιστούν και θα κουρνιάσουν στην αγκαλιά της Φύσης. Θα ριζώσουν και θα δώσουν καρπούς. Λέξεις, φράσεις, μελωδίες. Πετάξτε μικρά μου φαναράκια. Στο απίστευτο και στο απέραντο.

Σ' έναν τόπο που μοιάζει ανατριχιαστικά παγωμένος και σε μια ηλικία μεταιχμιακή, ο "Παράκτιος Οικισμός", δέκατο τρίτο βιβλίο ποίησης της Δήμητρας Χ. Χριστοδούλου, είναι, όπως χαρακτηριστικά υπαινίσσεται και ο τίτλος του, μια σχετικά ευσύνοπτη συμπαράθεση ποιημάτων πολύ κοντά πλέον στο βέβαιο πλην απρόβλεπτο όριο. Η υπαρξιακή αγωνία και η κοινωνική παρατήρηση διαπλέκονται στη βιωματική βάση συνθέσεων με φόρμα αφηγηματική, σταθερή την επιδίωξη του ρυθμού και της καθαρότητας στο θέμα και τον γνώριμο από την ως τώρα ποιητική της διαδρομή υποδόριο πικρό σαρκασμό.

Ancient Thule is an Island mentioned by the ancient Greek explorer Pytheas, who, around 325 BC, travelled from southern Spain to Great Britain. According to his writings, Thule is located in the "far north", six days north of Britain. That is why the name of Thule has been used to signify the most northern edge (lat. ultima Thule) of the world since antiquity. The poem "In this house", included in the poetic anthology "Thule", was awarded the First Prize at the 2010 panhellenic Poetry Contest by the Literary Society "Halcyonides" of the Municipality of Corinth, Greece an...

Η 21η ποιητική συλλογή του Διονύση Καψάλη αποτελείται από δώδεκα εκτενή αφηγηματικά ποιήματα. Πόσο σκληρή και πόσο θλιβερή είναι στ’ αλήθεια η σκέψη ότι όλα γίνονται εντέλει για να καταλήξουν σ’ένα βιβλίο, έναν μεγάλο τόμο, και πώς θα έρθει κάποτε μια μέρα που θα καεί κι αυτός, θα γίνει στάχτη, μαζί με ό,τι υπήρξαμε και ό,τι καταπιαστήκαμε να φτιάξουμε. [απόσπασμα από το ποίημα "Πέμπτη Συμφωνία"]

ΑYΓΟΥΣΤΟΣ (ΤΟ OΝΕΙΡΟ) Την αλήθεια δεν υπομένει ο έρωτας. Χρυσό κλουβί του ονείρου το κλειδί στο προσκεφάλι σου καλά κρυμμένο. Μα η παλίρροια των χειλιών δεν γνωρίζει παράδεισο, παρά μια χαραμάδα θάλασσας και μόνο. Με τα παραμιλητά του Αυγούστου και τη σελήνη πάντα εκεί. Τόσο φως άλλο τόσο το ανείπωτο. Πάρε με αγκαλιά και άσε τις σιωπές να ευδοκιμήσουν. Ο πόνος ανθίζει όταν μοιράζεται σιγανά, χαράζοντας λησμονημένα ανατριχιάσματα μέσα από όρκους ασυνάρτητους ενός παντοτινού Αυγούστου.

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ [Thomas Boberg] Ήταν την ώρα που βγαίνει ο ήλιος πάνω απ΄το σταθμό, έχω χάσει αποσκευές, τραίνο, κατεύθυνση, έχω χάσει τον μπούσουλα, πήγα στην πόλη, ήταν την ώρα που ο ήλιος καίει τους τρούλους, που η σκόνη μαστιγώνει τον κάμπο, που η φτώχεια τριβόταν στο φως, που ο κόσμος γονιμοποιείται στα σκατά, που δε θυμάμαι τι σκέφτηκα, τι έζησα, το τρένο έφυγε, οι νέοι έφυγαν, την περισσότερη νύχτα γρατζουνούσα σ΄έναν τοίχο, ήταν την ώρα που ήταν η ώρα να ξυπνήσεις, η αρρώστια ροκάνιζε γλυκές αναμνήσεις, πέρασα από ένα πάρκινγκ, είδα μια ταμπέλα, ήταν σκονισμένη, άσχ...

Εκείνος έχει πάντα τα κορδόνια στα παπούτσια του λυτά σαν έφηβος μα το καπέλο όταν βγάζει για να κοιμηθεί, στου γείσου του την κουπαστή αν σκύψεις, θα μυρίζει γέρος. [...] Στο πάτωμα όταν παίζω, τον φοβάμαι όπως με τσιμπά. Άντρας παλιός ψαράς, αγρότης, ταβερνιάρης, θεριστής, με παραγάδι, με αλέτρι, με κουζινομάχαιρο και με δρεπάνι μαζί με τα εργαλεία του μεροκάματου δεν του 'μαθε ποτέ κανείς το χάδι πως βαστιέται σαν αδράχτι. Γυναικεία -κάποτε- δουλειά να κλώθεται η αγάπη.

"Σιωπές που σπάνε από "ατίθασους καβαλάρηδες", "εξόριστους μαντατοφόρους" και τη φωνή της μάνας "τρέξε να μαζέψεις απ το σχοινί τους σκοτωμένους ακροβάτες". Το νέο βιβλίο της Χρύσας Βλάχου έρχεται να υπενθυμίσει πως η ποίηση κάνει τη σιωπή ήχο και τον ήχο εικόνα. Στίχοι δυνατοί, βγαλμένοι από το πάντρεμα της χαρακτηριστικής γραφής της Χρύσας Βλάχου με φιλοσοφία και ρομαντισμό, με την αίσθηση του χρόνου είτε ως μνήμη είτε ως απλό θόρυβο λεπτοδείκτη. Υπερρεαλιστικές εικόνες χρωματίζουν τον νότιο άνεμο που έρχεται να σπάσει τη σιωπή μας". Άγγελος Γαβρής Φιλόλογος-Δημοσιογρ...

"Σε αντίθεση με αυτές (τις διάσημες γάτες της λογοτεχνίας) και άλλες προηγούμενες, οι γάτες του Δήμου, στην αγχώδη καθημερινότητά τους, παραμένουν κατά κάποιον τρόπο πέραν της λογοτεχνίας -όχι όμως πέραν της ποίησης!- επαναστατώντας στη φυλακή των σελίδων του βιβλίου ή στο κλουβί των στίχων, όπως το άπιαστο Γατσατσόνι, το οποίο βρίσκεται πάντοτε σε άλλη θέση από εκεί που θα ’πρεπε ή από εκεί που φαίνεται, όπως ο μέγας, μέγιστος Μούψης, που μόνο όταν τον πλησιάζει ο θάνατος έρχεται να αναζητήσει τη ζεστασιά ενός χαδιού. Του πρώτου μετά από έντεκα ολόκληρα χρόνια αυστηρών απο...

Πώς ξέρεις ότι θέλεις να γράψεις; Πώς ξέρεις ότι ήρθε η ώρα να γράψεις; Η απάντηση είναι απλή: Θυμάστε το "Στην αρχή το φως. Και η ώρα η πρώτη", το "είπεν ο Θεός γεννηθήτω το φως και εγένετο φως"; Έτσι ξεκινούν όλα. Αυτή είναι η αρχή. Όταν κάποιες σκέψεις, αισθήματα, μισόσβηστες εικόνες που έμεναν στην σκιά, αποκτούν ψυχή/φως. Και φωτίζονται. Και το φως τους, γιατί είναι δικό τους το φως, όλο και μεγαλώνει. Και στο τέλος μεγαλώνει τόσο, που δεν αντέχεται να μένει κλεισμένο μέσα σου. Και χύνεται πάνω σε κόλλες χαρτί, σε σελίδες υπολογιστή, και παίρνει μορφή. Γίνεται πάλι σ...

Οι ενθουσιασμοί γεννιούνται ανεξέλεγκτα· με ιστορίες, όψεις, λόγια, αισθήματα. Γεννιούνται με ορμή απ' την καρδιά, απλώνονται στο σώμα, καίνε το πρόσωπο κι έπειτα φτάνουν να γίνουν κίνηση και λόγος. Δεν υποκύπτουν σ' εξήγηση και σε τύπους, μόνο ορμούν και σβήνουν. Το ομώνυμο βιβλίο του Νίκου Σταϊκούλη ("Ενθουσιασμοί", εκδόσεις Ιωλκός, 2017) είναι μια συλλογή τέτοιων ενθουσιασμών. Δείγμα γραφής: ΟΤΑΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Έλειψες τόσο, λείπεις κι όσο είσαι μακριά ησουν μόνο μια φωνή, μια σκέψη, κάτι γράμματα. Απόψε θα κοιμηθώ νωρίτερα πάντα θα κοιμάμαι νωρίτερα, θα...

Ο Ίσσα ήταν ο πλέον εμβληματικός ανάμεσα στους κορυφαίους ποιητές του είδους. Η ζωή του ήταν τραγική. Μία διαρκής εναλλαγή πόνου και θανάτου, η οποία τον διαμόρφωσε ως βουδδιστή μοναχό, ως περιπλανώμενο, ως μέθυσο, ως οικογενειάρχη, ως μνημείο τρυφερότητας, ως πεφωτισμένο εκφραστή της ποίησης. Στο χάικου τα πολλά μα και τα λίγα λόγια είναι φτώχεια. Δεν υπάρχει τίποτα για να κερδίσει κανείς. Το αυτό είναι μια αντανάκλαση του φεγγαριού πάνω στο νερό· το φεγγάρι γίνεται με νερό και το νερό γίνεται με φεγγάρι. Εδώ παρουσιάζονται διακόσια εξήντα επτά επιλεγμένα ποιήματα,...

ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ μνήμη Γιώργη Μανουσάκη Χειμώνας και αγωνίζεσαι το βάρος τ' ουρανού να αντέξεις και των κυμάτων τη σφοδρή επέλαση. Σαν πλοίο τρικάταρτο με το φάρο, το μιναρέ και το καμπαναριό σου, αιώνες δίνεις μάχες με τη θάλασσα που θέλει να σε κατακτήσει. Βράχος μοναχικός σε υπερασπίζεται όμως εσύ καμιά δεν του δίνεις σημασία. Τον ποιητή σου δεν αξιώθηκες με μια κουβέρτα να σκεπάσεις στο κρατικό νοσοκομείο.

ΦΟΒΑΜΑΙ Φοβάμαι. Το ύψος του ακατοίκητου θαυμαστικού όπως επαναλαμβάνεται τρεις φορές μετά την προδομένη λέξη. Το ξαφνικό τηλεφώνημα μιας υπεραστικής απώλειας, τις ανοιξιάτικες μέρες των παιδιών και των πορνείων, τα περιστέρια που κοιμούνται στις ηρωικές σκιές των αγαλμάτων. Το δεύτερο ζευγάρι κλειδιών που δε χρειάστηκε ποτέ, όσες φωτογραφίες δεν είσαι, τις τελείες πριν γίνουν αποσιωπητικά. Ψέματα. Φοβάμαι μόνο την μετά θάνατον, πιθανή, αθανασία. Γι’ αυτό και μαζεύω από τώρα εμφιαλωμένα αποθέματα τέλους. Ποτέ δεν ξέρεις...

Γραµµένο ταυτόχρονα µε τον "Προφήτη", ο "Πρόδροµος" εκδόθηκε από τον ποιητή και φιλόσοφο Χαλίλ Γκιµπράν το 1920, περιλαµβάνοντας 25 µικρά ποιήµατα και παραβολές. Όπως και µε κάθε άλλο έργο του, ο "Πρόδροµος" αποτελεί µια ειλικρινή και εγκάρδια αναφορά στα µεγάλα ζητήµατα της ζωής όπως είναι η αγάπη, ο θάνατος, η ιερότητα του ανθρώπου και ο Θεός. Βαθύτατα επηρεασµένος από τον Μπλέικ, τον Νίτσε και την Αγία Γραφή, ο Γκιµπράν χρησιµοποίησε τον λόγο και δη τον ποιητικό, ως βασικό τρόπο για την ανάδειξη πανανθρώπινων ζητηµάτων που αφορούν την πνευµατικότητα και άγουν την ψυχή σε...