Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η κύρια συμβουλή του Ρίλκε σ' αυτά τα δέκα γράμματα στον άγνωστό του νέο ποιητή, στον καθένα που ονειρεύεται να δημιουργήσει, μα και στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, είναι το μακρύ, επώδυνο και μοναχικό ταξίδι που πρέπει να κάνει για να φτάσει ώς τις βαθύτερες ρίζες του εαυτού του. Η αλυσίδα των βιωμάτων, η κατανόηση του τρόπου της συμβολής του καθενός κρίκου στη δημιουργία του επόμενου, αυτή η μαγική, μυστική και απόλυτα ατομική αλληλουχία, όταν εξηγηθεί, όταν θεαθεί πανοραμικά, όταν αγαπηθεί, γίνεται το πολυτιμότερό μας αγαθό, η ολοκλήρωσή μας, η αρμονία με τον εαυτό μας.

"Το φυλαχτό της Μέδουσας", στο σύνολό του, προσδιορίζει μιαν επιφυλακή αγωνίας, πόθου και πάθους για ζωή, απαθανατίζοντας την αμφιβολία για την ανθρώπινη μοίρα και την επιφύλαξη για την κοινωνική σχέση, μέσα από ένα καθεστώς ισχυρής θέλησης, έντονης ανησυχίας και βαθιάς πίστης στον άνθρωπο, στη δύναμή του και στην αδυναμία του.

Η Λέξη Τα βράδια μας, αγάπη, σκέψεις αγαθές μόνο γεμάτα, που τα τρένα δεν περίμενα και το φιλί του χωρισμού, πριν απ' το χωρισμό της μιας νυχτός, χαιρόμασταν, θυμάμαι τώρα, αγάπη- μένη, τώρα που 'σαι αλλού και σε άλλους λες τη λέξη μας, ενώ τα τρένα περιμένω, και μαζί το θαύμα, κι όλα γύρω μου είναι λάσπη.