Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Η επιλογή των ποιημάτων έγινε από την δέκατη έκδοση των "Poesias Completas" της Espasa - Calpe του 1963. Δημοσιεύονται στον τόμο αυτό με την σειρά που κρατούν στον τόμο των ποιητικών απάντων του Ματσάδο, επισημαίνοντας κατά κάποιο τρόπο και την ποιητική του πορεία. Κριτήριο της επιλογής ήταν ή έγνοια να προσφέρω στους "Ελληνες τα ποιήματα εκείνα που είναι τα πιο χαρακτηριστικά του ποιητή, και είτε είναι πλέον προσιτά σ' έμας,είτε μου φάνηκαν αμάραντα από την κάψα των αναθεωρητικών καιρών που ζούμε. Τα ποιήματα που διάλεξα αποδόθηκαν σ' ελεύθερο στίχο για ν' αποφευ...

Η δεύτερη ποιητική συλλογή του ποιητή, μετά το "Υλικό μονώσεως" (Θεσσαλονίκη, 1970). [Δείγμα γραφής: Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ Ό,τι απροσδιόριστο γίνεται μέσα σου Δίνοντας πολλά Παίρνοντας λίγα Καμιά εξήγηση δεν χρειάζεται Καθώς ζυμώνεται μόνο του Και επιζητεί ανέκφραστο Σαν την αναπνοή. ]

Περιλαμβάνει τα δύο πρώτα ποιητικά βιβλία του συγγραφέα ("Φεγγάρια και προσωπίδες", 1968 και "Προφητικός", 1969), ξαναδουλεμένα, και μία νέα ποιητική συλλογή ("Ο λύχνος του σώματος").

Το βιβλίο αποτελεί συλλογή 112 ερωτικών τραγουδιών της Ρόδου. Τα ποιήματα, ορισμένα από τα οποία χρονολογούνται από την περίοδο των Ιωαννιτών ιπποτών (1309-1522), δημοσιεύονται στην ελληνική με παράλληλη μετάφραση στα γερμανικά. Συνοδεύονται από πλήρες λεξιλόγιο και επεξήγηση (στα γερμανικά) των ροδίτικων ιδιωματικών λέξεων και από εμπεριστατωμένο κριτικό υπόμνημα. Ο Γερμανός λαογράφος (1800-1886) συνέλεξε και επιμελήθηκε τα δημώδη τραγούδια της πρωτεύουσας νήσου των Νοτίων Σποράδων με τη φιλολογική συνδρομή του λογίου Δημητρίου Βικέλα (1835-1908), στον οποίο και αφιερώνει...

Β' Αθήνα '68 η προσοχή που δώσαμε στα πράματα έγινε με τον καιρό το πανωφόρι της καθημερινής συνήθειας και τώρα που 'ρχεται η άνοιξη το κουβαλάμε ακόμα στους δρόμους της μικρής μας πόλης λες κι είναι ένα με το σώμα λες κι είναι το ζεστό μας τρίχωμα· καμιά φορά στα μάγουλα δειλά ανοίγουνε δυο βούλες και τότε ελπίζουμε κι "άιντε ξανά" στην πόλη αυτή του ήλιου με τ' αγάλματα και τις αρκούδες ΙΑ' άλλη εκδοχή δεν έχω παίρνοντας τους δρόμους μου θα φύγω το "πηγαίνω μακριά, πολύ μακριά" καμιά φορά σημαίνει κι "επιστρέφω"

Από παιδί σε όλη μου τη ζωή, έρχονταν ώρες όπου αισθανόμουν την ανάγκη να εκφραστώ σε στίχους, όπου ό,τι είχα μέσα μου δεν εκφράζονταν παρά σε στίχους· σε στίχους δεσμευμένους ή ελεύθερους, σε κάποια μορφή ρυθμικού λόγου. Το είδος του στίχου γεννιόνταν μαζί με το περιεχόμενό του· ποτέ δεν προβάδιζε η ύλη του από τη μορφή του. Περνούσαν χρόνια κάποτε και δεν έγραφα ούτε ένα στίχο. Και ύστερα έρχονταν εποχές όπου οι στίχοι ρέανε κρουνός. Τους στίχους τους πιο απρόσωπους τους δημοσίευα, από καιρό σε καιρό, σε περιοδικά, τους πιο προσωπικούς τους κρατούσα για τον εαυτό μου....

Συνήθισα πια στα μοναχικά καλοκαίρια στον ήλιο που ασπρίζει τα κόκκαλα των λόφων συνήθισα πια στη θάλασσα που φουσκώνει αργά μέσα στις φλέβες το βράδυ στο υπόστεγο κρεμασμένα πουλιά το φεγγάρι να μυρίζει καμμένο χόρτο άσπρα σεντόνια ξεπηδούν για λίγο απ' τα παράθυρα σαν φλόγες κ' ύστερα κατακάθονται ξανά στη σάρκα... Άν ήξερες πόσο ωραία είναι στη βεράντα εσύ που κάθε μέρα κουλουριάζεις τα φίδια των δρόμων επάνω σου κ' εσύ που ταξιδεύεις μέσα στα φύλλα της μνήμης και δε με συγχωρείς αν ήξερες τη μοναξιά μου θα εξηγούσες ίσως τα σπασμένα δίχτυα πάνω στο πρόσω...

ΤΟ 19ον Ένα πρόσωπο είναι ουρανός μια ιδέα σ' ένα πρόσωπο είναι άστρο σύσπαση φωτός φωτοαντίγραφα ηλίου η Φωτούλα σε κίτρινο άλογο φάνης φανάρι φαναριώτης φάντασμα φανταιζί ΤΟ ΜΠΡΙΚΙ Είναι το αιώνιο τσίγκινο μπρίκι αυτό που μου έδωσε ότι καλύτερο είχε αυτής της ζωής και μάλλον ολότελα ξαφνικά χωρίς ούτε αρχή μήτε τέλος. Να ψήνει καφέ και να ντιντινίζει στο ράφι. Είναι το δηλητηριώδες τσίγκινο μπρίκι οτιδήποτε άλλο εκτός από ξυριστική μηχανή. Δείχνει με το δάχτυλο το τέλος του χειμώνα σε θερμότητα κανονική σαν εκείνη του ήλιου. Μουτζουρωμ...