Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι δεκατρείς σύγχρονες ιστορίες του βιβλίου βασίζονται σε ρήσεις μεγάλων φιλοσόφων και διανοουμένων (Σοφοκλής, Kierkegaard κ.ά.). Καθώς ο αναγνώστης διαβάζει τις ιστορίες παραμερίζει ασυναίσθητα τη θλίψη του και τους φόβους του κι αρχίζει να ανασαίνει. Μπορεί ακόμα και ν' αντλήσει αισιοδοξία ανακαλύπτοντας ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος που αν τον ακολουθήσει θ' αλλάξει δραστικά η πορεία της ζωής του. Είναι ο δρόμος της καρδιάς και της επιλογής. (...) Κατέβασε τα πόδια απ' το τραπεζάκι, σηκώθηκε κι έτρεξε γρήγορα να φέρει το νεσεσέρ των νυχιών. Δεν ήθελε να χάσει τη συνέ...

Η συλλογή μικροαφηγημάτων "Η βιβλιοθήκη μόλις είχε ανοίξει..." είναι ένα πολυφωνικό και καλειδοσκοπικό έργο που αναδεικνύει τις σχέσεις των ανθρώπων, υπαρκτών ή φανταστικών, με την έννοια και τον χώρο της βιβλιοθήκης. Δεν υπάρχει μια βιβλιοθήκη· καθεμιά είναι μοναδική, ενώ η νοητή γραμμή που τη συνδέει με τον κάθε επισκέπτη είναι επίσης μοναδική. Τα μικροαφηγήματα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο ξεχώρισαν στο διαγωνισμό που διοργάνωσαν η Βιβλιοθήκη και το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, σε συνεργασία με τις εκδόσεις "Το Δόντι". Η βιβλιοθήκη δεν είναι ο προορ...

Ο Ιάσονας Λεμονιάτης ήθελε να επιστρέψει. Να επιστρέψει στην ελίτ όπου άνηκε και να αποδείξει πως δεν ήταν ένας λογοκλόπος. Ένας απατεωνίσκος. Τι και αν είχαν περάσει σχεδόν 50 χρόνια από την... παρεξήγηση; Θα έκανε τα πάντα για να πετύχει, όπως το είχε κάνει και τότε. "Η εκδίκηση" ήταν το μεγαλειώδες έργο του. Οι πράξεις του παρελθόντος όμως, χάραξαν το μέλλον. Ένα μέλλον ζοφερό που ο αλτρουισμός έγινε μονόδρομος και η επιβίωση υποχρέωση. Δεν υπήρχε πια χώρος και χρόνος για να κλαψουρίζει η Κατερίνα τη ζωή που δεν είχε ζήσει. Έπρεπε να βγει μπροστά Ένας φρικιαστικός...

Οι ήρωες των διηγημάτων ζουν, όπως όλοι μας, στην ωραία Ελλάδα. Οι ιστορίες τους έχουν να κάνουν με τις Αρχές, πάσης φύσεως Αρχές, πολεοδομίες, αστυνομίες, δικαστήρια κ.λπ. Είναι απ' αυτές τις ιστορίες που ο κόσμος λέει "ου μπλέξεις". Οι ήρωες, λοιπόν, "έμπλεξαν" και ο τρόπος που ξεμπλέκουν είναι καθαρά ελληνικός. Τις Κυριακές, όμως, που οι Αρχές αργούν, εκεί στο Μοναστηράκι, με λιακάδα, συγκεντρώνονται όλοι στο Καφενείον "Η Ωραία Ελλάς", όπου και βιώνουν ένα αναπάντεχο φινάλε.

[...] Tο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, το οποίο θα συζητήσουμε εδών, ξεκινά στη Pόδο. O Γεώργιος Γεμιστός, ο ειδωλολάτρης φιλόσοφος, πιο γνωστός ως Πλήθων, οραματιστής τολμηρός, αρνητής και πολέμιος της θρησκείας των πατέρων του, ειδωλολάτρης, συμβουλάτορας του αυτοκράτορα και αντίπαλος του Πατριάρχη, καταδιώκεται. Μαζί του, η εξάχρονη Aϊμά. Tη ρίχνει από ένα βράχο, για να τη γλιτώσει. Εκείνη επιβιώνει. Δέκα χρόνια αργότερα, το 1453, συναντούμε τον Πλήθωνα στο Mυστρά, αφοσιωμένο στην εγκαθίδρυση και εξάπλωση της παγανιστικής λατρείας. "Kατώνιει εν τω Πληθώνειω άκ...

Δεκαετίες 1950-1960: Κρίσιμη και ταραχώδης εποχή για την Ελλάδα. Αυτή την εποχή εικονογραφούν εκφραστικά και διεισδυτικά τα διηγήματα του βιβλίου. Πρωταγωνίστρια η γυναίκα της Αθήνας. Η απλή γυναίκα του λαού. Η σύζυγος, η μητέρα, η νοικοκυρά, κερί αναμμένο 24 ώρες το 24ωρο χωρίς εισόδημα, δικαιώματα και -συχνά- αξιοπρέπεια. Η εργαζόμενη γυναίκα -τύποις χειραφετημένη-, που πρέπει πάση θυσία να διεκπεραιώσει την "αποστολή" της: Να "αποκατασταθεί" με έναν καλό γάμο... Η γυναίκα η "ατιμασμένη", που έχει χάσει την παρθενιά της εκτός γάμου και το μόνο που της απομένει εί...

Οι "Ιστορίες για να λέμε" είναι ένα βιβλίο που περιλαμβάνει παιδαγωγικές ιστορίες για μικρά και μεγάλα παιδιά. Κάθε ιστορία δίνει και διαφορετικά μηνύματα όπως: Το μήνυμα της αξίας της φιλίας, της αποδοχής του εαυτού μας, της εμπιστοσύνης στους γονείς μας, της αποφυγής υιοθέτησης επιπόλαιων συμπεριφορών, της επισήμανσης των απλών πραγμάτων που συνθέτουν το νόημα της ευτυχίας. Κι όλα αυτά δοσμένα με έναν απλό και ενδιαφέροντα τρόπο. Μετά τις ιστορίες ακολουθούν ασκήσεις δημιουργικής έκφρασης.

Ό,τι εδώ νοείται ως "ιστορική αίσθηση" ("der historische Sinn") έχει ως κεντρικό σημείο αναφοράς τη λογοτεχνία και τους μελετητές της. Τα επιμέρους κείμενα που συγκροτούν το παρόν βιβλίο δεν πραγματεύονται τις μορφές βίωσης της "ιστορικής αίσθησης" στο έργο λογοτεχνών, αλλά τους τρόπους κατανόησης αυτού του βιώματος από όσους το έχουν αναγάγει σε αυτοτελές γνωστικό αντικείμενο των νεοελληνικών σπουδών. Έτσι, το αρχικό ερώτημα είναι αν η "ιστορική αίσθηση" προκύπτει ως "έκτη αίσθηση" των ασχολούμενων με την τέχνη του γραπτού λόγου και με τις συναφείς θεωρητικές αντιλήψεις γι...

Το ροζ σπίτι όλοι το γνωρίζουν. Η ζωή των νεόπλουτων καινούργιων ιδιοκτητών του μπερδεύεται με τη ζωή των γειτόνων τους. Οι ισορροπίες είναι λεπτές, αλλά και η ανατροφή... σίγουρα παίζει σπουδαίο ρόλο για να τις διατηρήσουν. Σε έναν κόσμο που οι αρχές έχουν χαλαρώσει και οι άνθρωποι αναζητούν το αλατοπίπερο για να πάρει γεύση η ζωή τους, το ψέμα και η επίδειξη κρύβονται κάπου εκεί κοντά, σε μία αφήγηση που είναι τόσο αστεία όσο και τραγική. Εκεί ανακαλύπτει κανείς ότι το καλό και το κακό είναι δύο διαφορετικές όψεις του ίδιου πάντα νομίσματος...

Ο συγγραφέας του παρόντος βιβλίου εστιάζει στη φύση και στον τύπο των στάσεων που η αιγυπτιώτικη λογιοσύνη υιοθετεί, καθώς αυτή έρχεται αντιμέτωπη με την πολιτιστική αναγέννηση της Αιγύπτου, κατά τη χρονική περίοδο μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων. Για την πραγμάτευση του θέματος αντλούνται θεωρητικές υποθέσεις της διεπιστημονικής μεθοδολογίας των μετα-αποικιακών σπουδών, ειδικότερα εκείνων που εισηγούνται μια αντι-αφήγηση του οριενταλιστικού και αποικιακού τύπου λόγων, ενώ αξιοποιείται αναλόγως και η φουκωκική αντίληψη της αλληλόδρασης εξουσίας και παραγωγής γνώσης. Η...

Τα κείμενα που ακολουθούν αφορούν στην παιδική μας λογοτεχνία, στα βιβλία 9και περιοδικά), δηλαδή, που απευθύνονται στα παιδιά και σε κάποιους από τους λογοτέχνες-συγγραφείς, δημιουργούς τους. Επιλέχθηκαν από ένα πλήθος δημοσιευμένων ή μη κειμένων μου. Είχαν και έχουν ως σκοπό να πληροφορήσουν γονείς και συναδέλφους εκπαιδευτικούς, να μεταδώσουν τις απόψεις και κρίσεις μου για βιβλία, κείμενα, θέματα, πρόσωπα. [...]

To ταξίδι στον Άθωνα παρήγε αξιομνημόνευτο ταξιδιωτικό λόγο προσφέροντας υπέροχα κείμενα στην Ελληνική ταξιδιωτική Γραμματεία. Τα λογοτεχνικά κείμενα Νεοελλήνων λογοτεχνών που ενδεικτικά επιλέξαμε να μελετήσουμε, από τη δύση του 19ου έως την αυγή του 21ου αιώνα, εντάσσονται στους τρεις απαράβατους άξονες της θεωρίας της Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας: ιστορικός χρόνος, χωρικός και προσωπικός χρόνος του ταξιδιώτη-αφηγητή. Tοποθετήσαμε δηλαδή τα λογοτεχνικά ταξίδια μέσα στο ιστορικό πλαίσιο στο οποίο έλαβαν χώρα, εξετάζοντας συνάμα την ηλικία, τα κίνητρα που ώθησ...

Η συλλογή που κρατάτε στα χέρια σας περιλαµβάνει τα ολιγόλεκτα διηγήµατα του "φτωχού άγιου των γραµµάτων" µας ταξινοµηµένα χρονολογικά. Διαβάζονται λόγω του µεγέθους τους, εύκολα και γρήγορα από µικρούς και µεγάλους, είτε µυηµένους στο έργο και την πολυκύµαντη γλώσσα του είτε όχι. Όσοι δεν έχουν εντρυφήσει σχετικά, ίσως τους παροτρύνει να προστρέξουν στη συνέχεια και στα µεγαλύτερα σε έκταση έργα του ώστε να ολοκληρώσουν το παπαδιαµαντικό τους προσκύνηµα που µόνο πνευµατικό "πλούτο" µπορεί να προσφέρει. Μάλιστα αρκετά θεωρούνται αχειροποίητα, δηλαδή αριστουργήµατα, τα οποία...

Oι Πέρσες πλησιάζουν στην αττική γη και η Αθήνα πρέπει να ζητήσει βοήθεια από τους Σπαρτιάτες. Ο ηµεροδρόµος Φειδιππίδης λαµβάνει εντολή να τρέξει έως τη Σπάρτη και να επιστρέψει σε περίπου τρεις µέρες στον Μαραθώνα σε µια απόσταση πεντακοσίων σαράντα χιλιοµέτρων. Παίρνει µέρος στη µάχη και κατόπιν διατάσσεται να ξανατρέξει (!) µέχρι την Αθήνα, ώστε να αναγγείλει το µήνυµα της νίκης. Είναι ο πρώτος Μαραθωνοδρόµος στην ιστορία! Και από τότε, ο Φειδιππίδης τρέχει σε κάθε πόλη του πλανήτη που διεξάγεται Μαραθώνιος Δρόµος µήκους σαράντα δύο χιλιοµέτρων, και ας µην έχει προορισµ...

Το Χιούμορ, σύμφωνα με έναν μύθο, ήταν ένα γελαστό και έξυπνο αγόρι, που κάποτε θέλησε να επισκεφτεί τους ανθρώπους. Περπάτησε στην εξοχή, πέρασε από χωριά, συνάντησε εργάτες στα χωράφια, πλανόδιους μουσικούς στους δρόμους, παιδιά, γυναίκες, γέρους, με όλους πέρασε ωραία, γλέντησαν και ευχαριστήθηκαν. Μα, όταν έφτασε στην πολιτεία, κανείς δεν του έδινε σημασία. "Μπα" αναρωτήθηκε το Χιούμορ, "εγώ άλλαξα ή ο κόσμος;". Ρωτούσε τους ανθρώπους που συναντούσε, αλλά όλοι τον φώναζαν ενοχλητικό, τεμπέλη και παρωχημένο. Οι έμποροι είπαν πως δεν είχαν καιρό να χάνουν μαζί του, οι κα...

Μετά από συστηματική μελέτη της βιβλιογραφίας σχετικά με την προσωπικότητα και την εποχή της δράσης και του κατατρεγμού του Οδυσσέα Ανδρούτσου, ενός από τους κορυφαίους στρατηγούς της Παλιγγενεσίας, ο συγγραφέας, εμπνευσμένος από την πιο συγκλονιστική εποχή του βίου του, τον παρουσιάζει σε μια φανταστική δημόσια εξομολόγηση, την τελευταία ώρα της ζωής του, στη φυλακή της Ακρόπολης. Οξυδερκής, με καλλιεργημένη σκέψη και υψηλή στρατηγική και διπλωματική διάνοια, γνώστης τεσσάρων γλωσσών, ο εμβληματικός για τον Αγώνα οπλαρχηγός μιλά σε απλή γλώσσα, ανάμεικτη με πολλά λόγια και...

"Όλοι οι καλοί χωράνε..." απαντάμε στους φίλους και τους γνωστούς μας, όταν συχνά μας ρωτούν (άλλοτε καλοπροαίρετα κι άλλοτε όχι), πόσες γάτες έχουμε στο σπίτι... "Όλοι οι καλοί χωράμε...", σε ένα μεγάλο διαμέρισμα, όπου ο καθένας έχει το χώρο του αλλά είμαστε και μαζί γιατί... είμαστε πολύ μα πολύ αγαπημένοι!

Το βιβλίο μου πίστευα πως ήθελα να γράψω για πολλούς λόγους: Σαν μνημόσυνο για τους σκοτωμένους μου, σαν σιωπηλό μοιρολόι, σαν κλάμα που στάλαζε γραμμή από την ψυχή μου, σαν ξέσπασμα στο παράπονο γιατί αναγκάστηκα να περάσω τόσο φοβερά παιδικά χρόνια και να ζήσω τρέχοντας κι όχι αργά και φυσιολογικά. Σαν απαίτηση στα κόμματα της Αριστεράς για ενότητα. Σαν παράκληση στους ανθρώπους της προόδου, ώστε να κάνουν το παν για να μην έρχονται και πουθενά τέτοια φοβερά χρόνια. Σαν γέλιο πικρό κι ειρωνικό στους θύτες, όταν και όποτε προσπαθούνε και αποτολμούνε να βγούνε θύματα. Τελικ...

Το βιβλίο μου πίστευα πως ήθελα να το γράψω για πολλούς λόγους: Σαν μνημόσυνο για τους σκοτωμένους μου, σαν σιωπηλό μοιρολόι, σαν κλάμα που στάλαζε γραμμή από την ψυχή μου, σαν ξέσπασμα στο παράπονο γιατί αναγκάστηκα να περάσω τόσο φοβερά παιδικά χρόνια και να ζήσω τρέχοντας κι όχι αργά και φυσιολογικά. Να ξεριζωθώ και να ζω σε ξένη χώρα φιλόξενη αλλά μακρινή κι αλλόφυλη. Σαν παράκληση στους ανθρώπους της προόδου, ώστε να κάνουν το παν για να μην έρχονται ποτέ και πουθενά τέτοια φοβερά χρόνια. Σαν γέλιο πικρό και ειρωνικό στους θύτες, όταν και όποτε προσπαθούνε και αποτο...