Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Γουίλ Φρίμαν είναι τριάντα έξι ετών και δεν έχει καμία απολύτως διάθεση να κάνει παιδιά. Ούτε καταλαβαίνει γιατί όλος ο κόσμος του έχει φάει τα αυτιά να γίνει πατέρας. Ζει σ' ένα μοντέρνο διαμέρισμα του Ίσλιγκτον, χωρίς παιχνίδια σκόρπια στο πάτωμα και χωρίς μαρμελάδες χυμένες πάνω στα CD του. Δεν χρειάζεται να εργάζεται χάρη στα δικαιώματα που εισπράττει από ένα τραγούδι που έγραψε ο πατέρας του. Ο Γουίλ αντιλαμβάνεται χάρη σε ένα τυχαίο γεγονός τη σημασία των χωρισμένων μητέρων, ειδικά όταν αυτές μοιάζουν με τη Τζούλι Κρίστι. Έτσι, μπλέκεται με μια ομάδα χωρισμένων γυνα...

Μεγάλα γεγονότα συντάραξαν την Ελλάδα από το 1880 ως το 1936 και την οδήγησαν στον αστικό μετασχηματισμό και στα σημερινά της σύνορα. Από το φλογερό άρθρο "Τις πταίει;" του Τρικούπη, που έφερε την αρχή της δεδηλωμένης, το Κίνημα στο Γουδί και το "Σας απαγορεύω" του Βενιζέλου στον Κωνσταντίνο, που καθόρισε την τύχη της Θεσσαλονίκης, ως τον Εθνικό Διχασμό και τις Συνθήκες Νεϊγί και Σεβρών, που χάρισαν στην Ελλάδα το ηδονικό αλλά σύντομο λίκνισμα πάνω σε δυο ηπείρους και πέντε θάλασσες. Από τις περιφανείς νίκες των Βαλκανικών Πολέμων και την Καταστροφή της Σμύρνης, ως τη Δίκη...

Είναι ένα πρωινό του 1972 -ένα συνηθισμένο πρωινό σαν όλα τ' άλλα. Ο εντεκάχρονος Μπάιρον ξυπνάει και βρίσκει τη σχολική στολή του προσεκτικά απλωμένη στην καρέκλα του γραφείου του. Στην κουζίνα, η αδελφή του παίζει με το κουτί των δημητριακών, όπως κάθε μέρα, και ακούγεται ο γνώριμος ρυθμικός ήχος από τα τακούνια της μητέρας του που περιφέρεται στο σπίτι φροντίζοντας να είναι όλα τέλεια. Ωστόσο, έξω επικρατεί πυκνή ομίχλη, και καθώς η μητέρα του τον πηγαίνει στο σχολείο με το αυτοκίνητο, φαίνεται να προκαλεί ένα τρομακτικό ατύχημα -αλλά ο μόνος που το αντιλαμβάνεται εί...

[...] Τόσο ο καθαρευουσιανισμός όσο και ο δημοτικισμός βασίζουν τη διακήρυξη και το γλωσσικό τους πρόγραμμα στην αποδοχή ως αυτονόητης αυτής της καρατόμησης της ελληνικής γλώσσας, για να περιμαζέψουν και θάλψουν από τα αιμάσσοντα κομμάτια της ο πρώτος το κεφάλι με το πνεύμα, ο δεύτερος τα σπλάχνα και την καρδιά. Κι όμως αυτός ο σφαγιασμός της ελληνικής γλώσσας από τους μορφωμένους Ευρωπαίους δεν είναι μόνο πράξη βαρβαρική· είναι συγχρόνως (και κυρίως) ιδεοληπτική και αντεπιστημονική. Τα "αρχαία ελληνικά" και τα "νέα ελληνικά" είναι ψευδοσύνολα: λεξιλογικά η γλώσσα του Ξενοφ...

Ο Ηρακλής Πουαρό κάθεται αναπαυτικά σε μία απ' τις πίσω θέσεις στο αεροπλάνο επιστρέφοντας απ' το Παρίσι στο Λονδίνο, σίγουρος ότι θ' απολαύσει ένα ήσυχο ταξίδι. Πρόκειται για πτήση ρουτίνας. Φαγητό και καφές έχουν σερβιριστεί απ' τους αεροσυνοδούς. Μοναδικό απρόοπτο, η εισβολή μιας ανεπιθύμητης σφήκας, την οποία ευτυχώς εξολοθρεύει ένας απ' τους επιβάτες. Δεν είναι όμως ο μοναδικός θάνατος που θα σημειωθεί σ' αυτήν την πτήση. Λίγο πριν την προσγείωση, ένας αεροσυνοδός διαπιστώνει ότι η μαντάμ Ζιζέλ -μια μαυροφορεμένη γυναίκα που ταξιδεύει συχνά στο ίδιο δρομολόγιο- βρίσκετ...

"Και τα όνειρα μια μέρα, θα πάρουν εκδίκηση". Οδυσσέας Ελύτης Ο Κωνσταντίνος είναι ένας οργισμένος εσωστρεφής έφηβος, που ζει σε μια οικογένεια που έχει πληγεί από την οικονομική κρίση. Η γνωριμία του με μια ομάδα "περιθωριακών" συμμαθητών του, θα του αλλάξει τη ζωή. Θα του μάθουν πώς είναι να "ταξιδεύει" κανείς και να ονειρεύεται. Μια εμπειρία που θα του αλλάξει τη ζωή. Σύντομα, όμως, θα μάθει πως τα "ονειρικά" του ταξίδια, εκτός από όμορφα, μπορούν να γίνουν και πολύ επικίνδυνα. Μπορούν να γίνουν εφιάλτες...

Η πόλη είχε αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια. Είχαν ήδη περάσει πάνω από τριάντα χρόνια από τότε που απαγορεύτηκε στους Ανθρώπους να εισέρχονται στην πόλη τους. Τότε το είχε αποδεχτεί με μία κάποια ανακούφιση. Όμως σήμερα δεν ήταν και τόσο σίγουρος ότι αυτή η απόφαση κινούταν προς τη σωστή κατεύθυνση. Όχι ότι είχε πάψει να τους σιχαίνεται ή να τους φοβάται. Στο κάτω κάτω, αυτά τα βρωμερά και κατώτερης νοημοσύνης πλάσματα, ήταν ο λόγος για πολλές από τις συμφορές τους. Όμως πλέον αντιλαμβανόταν ότι ένας... κίνδυνος που δε φαίνεται, μπορεί να γιγαντωθεί από τους Επιτρόπους κα...

Επιστροφή στον Αντρέ Ζιντ; Εκπλήξεις του είδους είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία, αλλά στην περίπτωση, συμβαίνει ουσιαστικά κάτι άλλο. [...] Ο Αντρέ Ζιντ δεν υπήρξε ποτέ πεζογράφος με την έννοια που έχει η λέξη, όταν αναφερόμαστε στον Ντοστογιέβσκι ή στον Μπαλζάκ. Η πεζογραφία του είναι ιδιόμορφη τόσο στη δομή της όσο και στο περιεχόμενο. Δε θα' ταν μάλιστα υπερβολή αν λέγαμε ότι το πεζογραφικό του έργο που κινείται στα αποδεκτά πλαίσια της κλασικής πεζογραφίας είναι και το ασθενέστερο. Γιατί ο Ζιντ δε ήταν τόσο ο νηφάλιος αφηγητής, όσο ο όλο πάθος σ...

Ο Κάρλος εξαφανίζεται. Την υπόθεση αναλαμβάνει ένας συνταξιούχος επιθεωρητής. Αυτό που θα έπρεπε να είναι μια έρευνα ρουτίνας μετατρέπεται σε κάτι παράξενο και απειλητικό. Καθώς ο επιθεωρητής ακολουθεί τα ίχνη του εξαφανισμένου νεαρού άνδρα, οδηγείται έξω από την πόλη, στην καρδιά του δάσους, όπου έρχεται αντιμέτωπος με τον τρόμο αλλά και το θαύμα. Το βιβλίο τιμήθηκε από τη Society of Author's με το βραβείο "Σώμερσετ Μωμ" το 2017 και επιλέχτηκε ως "βιβλίο της χρονιάς" από τις εφημερίδες The Guardian, The Irish Times, The Herald, The Scotland on Sunday.

Πώς μπορεί να είναι η ζωή ενός παιδιού σε ένα ρωσικό χωριό, το 1941, στο επίκεντρο του πολέμου; Είναι δυνατόν να είναι βάναυσος στη διάρκεια του πολέμου γερμανός στρατιώτης, όταν μάλιστα αγαπά με πάθος τον Μπαλζάκ και θα επιθυμούσε να του μοιάσει; Πόση γοητεία μπορεί να ασκήσει μια ταπεινή φοιτήτρια σε έναν διάσημο δημοσιογράφο και συγγραφέα; Μερικά μόνο από τα ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις στα 16 διηγήματα του τόμου που, όλα μαζί, συγκροτούν ένα παζλ η συναρμολόγηση του οποίου φωτίζει τη ζωή των τελευταίων εξήντα χρόνων της Ευρώπης του 2006 αιώνα. Από τον πόλεμο ως την π...

Η γη μάς μαθαίνει πολύ περισσότερα πράγματα για μας απ’ όλα τα βιβλία. Γιατί μας αντιστέκεται. Ο άνθρωπος ανακαλύπτει τον εαυτό του όταν αναμετριέται με ένα εμπόδιο. Του χρειάζεται όμως για να το φτάσει κάποιο εργαλείο. Του χρειάζεται μια τσάπα ή ένα αλέτρι. Ο αγρότης με τη δουλειά του αποσπά λίγο λίγο κάποια μυστικά απ’ τη φύση, και η αλήθεια που αποκαλύπτει είναι παγκόσμια. Έτσι και το αεροπλάνο, το εργαλείο των αεροπορικών γραμμών, μπάζει τον άνθρωπο σ’ όλα τα παλαιά προβλήματα.

Η γη μάς μαθαίνει πολύ περισσότερα πράγματα για μας απ’ όλα τα βιβλία. Γιατί μας αντιστέκεται. Ο άνθρωπος ανακαλύπτει τον εαυτό του όταν αναμετριέται με ένα εμπόδιο. Του χρειάζεται όμως για να το φτάσει κάποιο εργαλείο. Του χρειάζεται μια τσάπα ή ένα αλέτρι. Ο αγρότης με τη δουλειά του αποσπά λίγο λίγο κάποια μυστικά απ’ τη φύση, και η αλήθεια που αποκαλύπτει είναι παγκόσμια. Έτσι και το αεροπλάνο, το εργαλείο των αεροπορικών γραμμών, μπάζει τον άνθρωπο σ’ όλα τα παλαιά προβλήματα.

Πρέπει, για να προσπαθήσουμε ν' αποκαλύψουμε αυτό το ουσιαστικό που υπάρχει στον άνθρωπο, να ξεχάσουμε για λίγο τις διαιρέσεις, που, απ' τη στιγμή που τις παραδεχόμαστε, φέρνουν μαζί τους ολόκληρο Κοράνι από ακλόνητες αλήθειες και το φανατισμό που τις ακολουθεί. Μπορούμε να κατατάξουμε τους ανθρώπους σε δεξιούς και σ' αριστερούς, σε καμπούρηδες και σε ίσιους, σε φασίστες και σε δημοκράτες και οι διακρίσεις αυτές είναι απρόσβλητες.

Η φύση πρώτα σε "αποδιοργανώνει" κι έπειτα σε "συγχωνεύει" μέσα της, σαν δικό της στοιχείο. (...) Αυτό συνέβη στα νιάτα μου, μια φορά που έζησα τρία χρόνια σ‘ ένα βοσκοτόπι στη Γη του Πυρός, κοντά στη λίμνη Φαγνάνο. Ήταν σαν να έπαψα να είμαι ο εαυτός μου. Έχασα τη συνήθεια του διαβάσματος. Τα θέματα των βιβλίων μού φαίνονταν μάταια, ασήμαντα, και προτιμούσα το θρόισμα ενός φύλλου από τη βαθιά σκέψη του Πλάτωνα. Ταυτόχρονα, έπαψα να συλλογίζομαι και σχεδόν να σκέφτομαι. Ήμουν εκμηδενισμένος. Ήταν σκληρό. Έπειτα κατάλαβα πως οι σκέψεις που είχαν απομακρυνθεί από το νου μου,...