Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

... Ακούμπησε αργά τ' ακουστικό. Μπήκε στο μπάνιο. Άφηνε το νερό να τρέχει ασταμάτητα. Κι από τα μάτια του τα 'νοιωθε τα ρυάκια μέσα στην ορμή του χλιαρού νερού... Τι θα πει πεθαίνουμε; Γιατί πεθαίνουμε; Στο τέλος λυγμοί, ανακουφιστικοί λυγμοί. - Βγάλε μας Κύριε το φόβο του θανάτου απ' την καρδιά! Το φόβο του θανάτου, Κύριε...

Ο Ριβαρόλ επιμένει ιδιαίτερα στον ζωτικό ρόλο των παθών. Τα πάθη δρουν ως κινητήριες δυνάμεις της ατομικής και συλλογικής ζωής, ενώ το λογικό περιγράφει απλώς τη δράση τους, αν αρκείται στον ρόλο του αναλυτή, ή βρίσκει το πιο τελεσφόρα μέσα γαι την επίτευξη των επιθυμιών τους, αν αποφασίζει να συμπράξει μαζί τους, όπως γίνεται κατά κανόνα.

Να πώς έχουν τα γεγονότα: έφυγα μ' ένα τουρμποτρένο, πέρασα τις ζώνες του σκοταδιού, τις μαυρόασπρες βιομηχανικές ζώνες, τα κυμαινόμενα σύνορα. Έπειτα, κοιτώντας πίσω μου είδα τους ψυχεδελικούς χορούς στο Φίλμορ και στο Άβαλον και πιο πίσω τα χούλα-χουπ και τα φουρώ και τον Έλβις Πρίσλεϋ να τραγουδάει το "Lawdy Miss Clawdy". Και λίγο πιο μπροστά, το Άλφαμπετ Σίτυ, το βασίλειο των βανδάλων. Κι εγώ στεκόμουν στη μέση, πάνω στα συντρίμμια κι ο ήλιος με διαπερνούσε κι έπειτα με διαπερνούσε η νύχτα. Κι έλεγα, ας έρθει η βροχή, ας έρθει η βροχή. Όταν έβρεχε στη λεωφόρο D, οι φωτι...

Οι τρικλοποδιές που δέχθηκε ο Πουρός ΗΡΩΣ από τους Δεινόσαυρους της πολιτικής σκηνής (βλ. τον Α' τόμο) τον εμπόδισαν τελικά το 1985 να εκλεγεί Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, σύμφωνα με τις εντολές της Λέσχης των Αοράτων, τις οποίες προώθησε ο Χ-1 στον Φιλόδοξο Αντρέα. Δεν εμπόδισαν όμως τον τελευταίο να παραμερίσει πολιτικά τον Ζηλόφθονα Μεγάλο, που είχε απαγάγει το πρώην Παιδί-Φάντασμα, για να μείνει εκείνος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά και να εξουδετερώσει τον Γαλάζιο Εωσφόρο, ο οποίος άρπαξε τον Πουρό ΗΡΩΑ από τους απαγωγείς και του εμφύτεψε στο κεφάλι μία μικρο...

Όσον αφορά τον Κες Πόπινγκα προσωπικά, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι στις οκτώ το βράδυ υπήρχε ακόμη χρόνος αφού, όπως και νάχει, η μοίρα του δεν είχε ακόμη καθοριστεί. Αλλά χρόνος για ποιο πράγμα; Και μπορούσε μήπως να κάνει κάτι διαφορετικό απ' αυτό που θα έκανε, όντας πεπεισμένος άλλωστε πως οι κινήσεις του δεν είχαν περισσότερη σημασία απ' ότι είχαν τις τόσες κα τόσες μέρες που είχαν προηγηθεί; ... Τέλος, αν είχε ψάξει να βρει μέσα του, με απόλυτη ειλικρίνεια, τι τον προόριζε για ένα πολυτάραχο μέλλον, σίγουρα δεν θα του είχε έρθει στο νου με φευγαλέα αίσθηση, σχεδόν ε...

Το συγγραφικό έργο του Ντύλαν Τόμας χαρακτηρίζεται από μια ξεχωριστή ιδιομορφία. Ιδιομορφία που διαφοροποιεί το γράψιμό του σε τέτοιο βαθμό, ώστε ν' αχρηστεύει a priori κάθε απόπειρα σύγκρισής του με το έργο άλλων συγχρόνων του. Δαιμονικά ποιητική φύση, ο Τόμας ανέσυρε τη λέξη απ' την φθορά της καθημερινής τριβής και την τοποθέτησε σ' ένα συμβολικό εννοιολογικό επίπεδο που επεκτείνεται στο μεταφυσικό όραμα. Γιατί ο Ντ. Τόμας παίζει με τις λέξεις. Βαθύς γνώστης και μελετητής της αγγλικής γλώσσας και λογοτεχνίας, από τα παιδικά του χρόνια και της Βίβλου -τα δύο βασικά εφόδια...