Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Στο μυθιστόρημα ο Ουναμούνο έφτασε σε μεγάλη πρωτοτυπία και βάθος. Καθώς του λείπει η εμπιστοσύνη στο λογική, η διπλή απαίτησή του για λογοτεχνική δημιουργία και γνώση του ανθρώπου, βρήκε περισσότερη ικανοποίηση στο μυθιστόρημα, όπως και στη νουβέλα. Αντίκρυ στο ρεαλιστικό ή το νατουραλιστικό μυθιστόρημα που κυριαρχούσε στην εποχή του, ο Ουναμούνο γράφει μυθιστόρημα που θα μπορούσαμε να πούμε υποκειμενικό, βασισμένο στη φαντασία και που αποτελεί μίαν επιχείρηση πρόκλησης στη ζωή και στον άνθρωπο, συνάμα όμως και προσπάθεια κατανόησης της πραγματικότητας του θανάτου κα...

Μια αναδρομή στο παρελθόν, το κουβάρι της μνήμης που ξετυλίγεται, τα άψυχα που παίρνουν μορφή, τα βιώματα των παιδικών χρόνων καθοριστικά για τη συνέχεια, οι παλιές αγάπες κι ότι μας ακολουθεί σε όλη μας τη ζωή. Οι περιπέτειες, οι φουρτούνες της καρδιάς, τα άγρια θηρία της καθημερινής ζωής και πολλές φορές ο εαυτός μας, τα συναισθήματά μας. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Οι στερημένοι άνθρωποι κάνουν φτωχές επιλογές. Ψάχνουν αυτούς που θα υπηρετίσουν το πρότυπό τους, αυτούς που θα αναστήσουν χαμένα όνειρα και ελπίδες και... τα φαντάσματα που τους ακολουθούν. Μια σχέση, μια...

Γιατί κατάλοιπα; Και γιατί από ζωντανό συγγραφέα; Υπάρχουν μεταθανάτιες εκδόσεις που αποτελούν πολύτιμες προσφορές· αλλά κατά κανόνα τα συγγραφικά κατάλοιπα έχουν μια ύποπτη ομοιότητα με το τελικό ξεπούλημα ενός καταστήματος ή με τις εκπτώσεις. Ωστόσο η δημοτικότητα της οποίας χαίρουν ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι το αναγνωστικό κοινό αισθάνεται μια φυσιολογική συμπάθεια για έναν συγγραφέα που επικαλείται για στερνή φορά την προσοχή του. Όπως και να 'χει το πράγμα, όποια και να είναι τα κριτήρια με τα οποία θα ξεχωρίσουμε τα αξιόλογα κατάλοιπα απ' τα απλά ρετάλια, εγώ ε...

Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που ο Αλέξανδρος Κοτζιάς έφυγε από κοντά μας, και το κενό που άνοιξε ο παράλογος χαμός του γίνεται όλο και βαθύτερο. Το συναισθανόμαστε με οδύνη, εμείς που είχαμε την τιμή να εκδώσουμε το σύνολο του πεζογραφικού του έργου και είδαμε πάντα στο πρόσωπό του όχι μόνον έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς του τόπου, αλλά κι έναν ανεκτίμητο φίλο, ο οποίος δεν έπαφε να μας εμψυχώνει με τη σεμνή ανθρώπινη παρουσία του. Να γιατί, ύστερα από τη μεταθανάτια έκδοση της νουβέλας "Το σοκάκι", με την οποία ολοκληρώθηκε -αλίμονο, οριστικά- αυτό το έ...

Για τον Σαίξπηρ η ρομαντική μόδα "φυγή στη φύση" σημαίνει φυγή από το χρέος και την ευθύνη, γιατί τίποτε δεν μπορεί να είναι φυσικό, που δε γίνεται στο φυσικό του χώρο και με τρόπο φυσικό. Κι ο... φυσικός χώρος του ανθρώπου είναι η ανθρώπινη κοινωνία. Κι ό,τι επιτρέπει η φυσική τάξη, δεν το επιτρέπει πάντα η τάξη η κοινωνική. Ωστόσο εκείνοι που βλέπουν τα πάντα μέσα από το "Εγώ" τους και το ατομικό τους συμφέρον, δε στέργουν να παραδεχτούν πως όσο φυσικό είναι να ζευγαρώνουν οι προβατίνες με τα κριάρια στο δάσος του Άρντεν, στο φυσικό τους χώρο, τόσο αφύσικο είναι αυτό να γ...

Στους "Μύθους της Αλάμπρα" ο συγγραφέας μας ξεναγεί στον κόσμο των θρυλικών Μαυριτανών και της ρομαντικής Ισπανίας. Εδώ ανακαλύπτουμε μια ρομαντική ατμόσφαιρα με ζωντανές εικόνες, γεμάτες ευαισθησία και αισθαντικότητα, πνεύμα και συγκίνηση. Στο βιβλίο συνυπάρχουν από τη μια οι ισπανικοί θρύλοι και παραδόσεις, και από την άλλη η ρεαλιστική εικόνα της Αλάμπρα, όπως ήταν τον περασμένο αιώνα. Αλήθεια, ποιος δεν θα εγκατέλειπε -έστω και για μια νύχτα μόνο- τις ανέσεις του σπιτιού του για να ακολουθήσει τα βήματα του Ουάσινγκτον Ίρβινγκ στους σεληνόφωτους κήπους και τις μαγικέ...

Υπόθεση ηθών, παραδοξολογική διδαχή, το βιβλίο αυτό του Ντύρενματ κινείται στο γνωστό κλίμα του Ελβετού συγγραφέα. Η ιστορία που μας περιγράφει είναι βέβαια φρικτή αφού η ευφυΐα του επιθεωρητή Ματέι (του μόνου που είχε καταλάβει τι πράγματι συμβαίνει) τον οδηγεί σε μια από τις σκληρότερες μορφές μοναξιάς: την κοινωνική, ηθική και σωματική έκπτωση. Ο Ντύρενματ κατασκευάζει τη συνενοχή μας, αφήνοντάς μας ταυτόχρονα τα μικρά εκείνα χάσματα από τα οποία οφείλουμε να περάσουμε, αν θέλουμε να αντλήσουμε από την ιστορία αυτή τη δυνατότητα να μην είμαστε συνένοχοι. Η "Υπόσχεση" προ...