Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα δύο αστυνομικά διηγήματα αυτής της έκδοσης αποτελούν εξαιρετικό δείγμα της δεξιοτεχνίας του Κορνέλ Γούλριτς (1903-1968) σε ό,τι αφορά το σασπένς και το μυστήριο. Στο πρώτο, "Το γυάλινο μάτι", ένας πανέξυπνος και θαρραλέος έφηβος παρακολουθεί έναν μυστηριώδη άνδρα και καταλήγει σε ένα ακατοίκητο σπίτι, όπου θα βρεθεί αντιμέτωπος με έναν αδίστακτο δολοφόνο. Η συναρπαστική σκοτεινή ατμόσφαιρα που καθηλώνει είναι διάχυτη τόσο στο "Γυάλινο μάτι" όσο και στο "Ο Τσάρλι θα βγει απόψε". Σε αυτό το γεμάτο αγωνία διήγημα, ένας αστυνόμος διαισθάνεται ότι ο ίδιος του ο γιος μπορεί να...

Ο πιο καλός μου φίλος είναι ένα μικρό δελφίνι. Μαζί του έζησα περιπέτειες που δεν τις βάζει ο νους σας. Με τα φτερά της φαντασίας ταξιδέψαμε στο γυάλινο νησί, ένα πολύτιμο πετράδι στην αγκαλιά της θάλασσας. Εκεί όλα ήταν γυάλινα, ακόμη και οι άνθρωποί του, που έβλεπες ό,τι έχουν στο μυαλό και στην καρδιά τους. Εκεί κατοικούσε και η Διάφανη, το πανέμορφο κρυστάλλινο κορίτσι, η ψυχή του γυάλινου νησιού. Μαζί έφτιαξαν έναν κόσμο γαλήνιο, ειρηνικό, όπως αυτόν που ονειρευόμαστε όλοι. Αλλά επειδή αυτός ο κόσμος ήταν γυάλινος, με το παραμικρό κινδύνευε να σπάσει. Και λίγο έλειψε ν...

Ο μικρός Ρατζκουμάρ εργάζεται ως βοηθός στο μαγέρικο που βρίσκεται στο παζάρι, σε μια αλάνα έξω από το παλάτι της Μανταλέι, όταν η βασιλική οικογένεια μαζί με την Αυλή της αναγκάζεται να εκπατριστεί εξαιτίας των Βρετανών. Έτσι αρχίζει το Γυάλινο Παλάτι, ένα μυθιστόρημα που περιγράφει γλαφυρά την άνοδο και την πτώση αυτοκρατοριών στη διάρκεια του 20ού αιώνα και παρουσιάζει με εξαιρετικό τρόπο τις αντιπαλότητες μεταξύ των ανθρώπων. Μέσα στη γενική σύγχυση μετά την άφιξη των Βρετανών στη Μανταλέι, και ύστερα από την κατάρρευση του Γυάλινου Παλατιού, ο Ρατζκουμάρ παρασύρεται...

Η Εμμανουέλα Μαράντη δεν υπήρξε ποτέ ένα ανέμελο παιδί. Βρισκόταν πάντα στο κέντρο μιας οικογενειακής θύελλας και αντιμετώπιζε τα αδιέξοδα συνήθως με τη φυγή. Έτσι, έπειτα από ένα ισχυρό συναισθηματικό σοκ τη βραδιά των γενεθλίων της, καταλήγει σε μοναστήρι της Ηπείρου αποφασισμένη να αποσυρθεί από τα εγκόσμια και να αναζητήσει τη γαλήνη του Θεού, για να επουλώσει τις βαθιές πληγές της και να αφήσει οριστικά πίσω της τις σκιές του παρελθόντος. Την ίδια στιγμή, ο Νίκολας Κάραλης, υπαστυνόμος της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών, πιστεύοντας πως έχει λυτρωθεί από...

Ο "Δαμασκηνός, διήγημα για υπολογιστή και διαβήτη", είναι η ιστορία μιας συλλογικής αποτυχίας στη Σερβία του 18ου αιώνα. Το "Ο Θεός του παραμυθιού" (που γράφτηκε κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών του 1999 και εκδίδεται για πρώτη φορά διεθνώς) είναι η ιστορία ενός άντρα που, λόγω πολέμου, δεν μπορεί να κάνει έρωτα και μισεί το μέλλον. Στο "Γυάλινο σαλιγκάρι" περιγράφεται η συνάντηση δυο μοναχικών ανθρώπων χάρη σ' έναν αναπτήρα. Τρία "αλληλοεπηρεαζόμενα" διηγήματα, στα οποία ο Πάβιτς αφήνει τον αναγνώστη να διαλέξει τη δική του οδό ανάγνωσης.

Μεμιάς όλα διαλύθηκαν και ο ορίζοντας βάφτηκε με τα χρώματα μιας αργοπορημένης αυγής. Εγώ ήμουν ακόμη εκεί. Η κοπέλα επίσης - όμως ήταν ήδη πολύ μακριά. Γιατί ξαφνικά συνειδητοποίησε πως είχε τη δυνατότητα να φύγει όποτε εκείνη ήθελε. Πάντα το μπορούσε. Ναι, πάντα - κάθε απειροστό του χρόνου της μικρής της ζωής. Αλλά δεν το ήξερε. Ο Χανς είναι γιατρός. Ο έρωτάς του για την Άλμα, μία νεαρή πιανίστα, έρχεται απρόσμενα και καταλύει όσες ασχήμιες και μικρότητες φορτώνει τους ανθρώπους η ζωή που δεν μοιράζεται με κάποιον άλλο. Αφήνονται να ζήσουν κάθε τους κοινή στιγμή μέχρι...

Ήταν ένοχος ο ξένος; Μόνο ένας ξένος θα μπορούσε να έχει διαπράξει αυτό το έγκλημα. Αυτή ήταν η άποψη των κατοίκων του μικρού χωριού, που ήταν 37 όλοι κι όλοι. Και ο ξένος αυτός βρέθηκε. Όμως, το ερώτημα παρέμενε για εκείνους που ενδιαφέρονταν. Αυτός ο ξένος, ο Πολωνός Κοβάλσκυ ήταν πραγματικά ο ένοχος; Αυτός είχε δολοφονήσει τη Φάνσυ Άνταμς;

Δύο ώριμες στην ηλικία, ετεροθαλείς αδελφές, με έναυσμα τις κρυφές ματιές της μιας προς τα αποδυτήρια ενός γυμναστηρίου απέναντι απ' την μπαλκονόπορτά τους, περνούν τις μέρες τους εξιστορώντας η μία στην άλλη τα καθέκαστα (δεν αποκλείεται και επινοημένα απ' τις ίδιες) μιας φρικτής ιστορίας. Επάλληλες αφηγήσεις, δεμένες συνειρμικά, μαζί με πολλές αναδρομές, σε φόντο σκοτεινού ερωτισμού, που καθώς αλληλοσυμπληρώνονται αποδίδουν την αλήθεια, δηλαδή τον μύθο της ζωής των δύο γυναικών. Κι αν η αλήθεια είναι αυτή, γιατί να ενδιαφέρει τελικά αν η πραγματικότητα υπήρξε άλλη...

"Το γυμνό παιδί" παρά τα πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία δεν είναι ένα αμιγώς αυτοβιογραφικό έργο. Ο Νικηφόρος Βρεττάκος θέλοντας να εξομολογηθεί τις αντιδράσεις και τα συναισθήματά του σε μια ορισμένη χρονική περίοδο -την εποχή της παιδικής ηλικίας- μέσα σ' ένα ορισμένο περιβάλλον, ανάπλασε μυθιστορηματικά το σύνολο του υλικού του. Οι δύο κεντρικοί ήρωες, αποτελούν τη συνισταμένη πολλών προσώπων που αντιπροσωπεύουν το καλό και το κακό στα χρόνια της πρώτης γνωριμίας του με τον κόσμο. Τελικός σκοπός του ήταν να δώσει την οδυνηρή πραγματικότητα των πληγμάτων που δέχθηκε η ευαι...

Ξαπλωμένος ανάσκελα στο κρεβάτι του σπιτιού μας κλείνω τα μάτια και περιμένω. Γύρω μου πόρτες και παράθυρα ερμητικά κλειστά. Τα βήματά σου ακούγονται στο διάδρομο καθώς επιστρέφεις από μια μακρινή εκδρομή. Αφήνεις τα πράγματά σου στο σαλόνι και με πλησιάζεις σιγοτραγουδώντας ένα γνώριμο σκοπό. Δε σε κοιτάω, μα νιώθω την παρουσία σου ολοένα και πιο κοντινή. Στα χέρια μου μπλέκονται αρώματα γνωστά, Αλόη, Μάρω, Νάντια, και για μια στιγμή μονάχα σ' έχω και πάλι, σε κρατάω αδελφή, μητέρα κι ερωμένη ξανά στην αγκαλιά μου.

Ο Ντέτλεφ, νεαρός Γερμανός μεγαλωμένος στον δρόμο, σχεδιαστής κόμικς φτωχός και αμόρφωτος, γιος Βερολινέζας πόρνης και άγνωστου πατέρα, κάνει διακοπές στην Ελλάδα. Όταν προσλαμβάνεται από μια πανέμορφη Ελληνίδα βοτανολόγο για να σχεδιάζει αγριολούλουδα, καταλήγει στην Πίνδο, σε ορεινό χωριό όπου ζουν μόνο γυναίκες, Σαρακατσάνες. Αυτές του προτείνουν να μείνει μαζί τους έμμισθα, με σκοπό να εκτελεί μια συγκεκριμένη εργασία. Αρχίζει μια όμορφη ζωή, καθώς η καθημερινή εκτέλεση των καθηκόντων του τον κάνει περήφανο και ευτυχισμένο. Σύντομα όμως, διηγήσεις των εργοδοτριών του,...

Το μυθιστόρημα "Το γυρί" σκιαγραφεί τη ζωή στην ομώνυμη συνοικία της Πάτρας. Ρεαλιστική απεικόνιση της καθημερινότητας των λαϊκών συνοικιών μέσα από μία σειρά παραλλήλων ιστοριών.

"Όπως κι αν είναι η οδός Ιεροθέου -το μέρος τούτο μπρος στα περιβόλια- έχει μια σύσταση ξεχωριστή ολότελα. Ίσως να τη χρωστάει στο ρεύμα του ανέμου που κατεβαίνει από το βουνό -α, κάτι τρίβει ο άνεμος απ' το μυαλό του ανθρώπου, λεπταίνει ακόμη ως και τ' άψυχα. Τις νύχτες του καλοκαιριού, όσο λουφάζ' η άλλη χώρα μέσα στην ασφυξία της μαλάτσας, εδώ φυσάει το αγέρι του βουνού και μαστιγώνει τα αίματα... Ίσως το άλλο στοιχείο της, η σκόνη, να πρόσθετε την ξωτικιά του χάρη. Ο δρόμος τυλιγότανε μέσα σ' ένα κυματισμό από πέπλα, τα πρόσωπα και οι καταστάσεις παίρνανε κάποιο περίγρα...