Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

H μελέτη αυτή ανιχνεύει τους τρόπους ενεργοποίησης των αρχών μιας οντολογίας της στοχαστικής φαντασίας στις προσεγγίσεις της λογικής της ετερότητας αφενός από δύο κατεξοχήν εκφραστές της τελευταίας στη δυτική σκέψη, τους γάλλους στοχαστές Levinas και Derrida, αφετέρου από τους ανατολικούς μυστικούς φιλοσόφους, η σκέψη των οποίων συστήνεται στην Ευρώπη μέσα από τις μελέτες και τις μεταφράσεις του γάλλου ανατολιστή Henry Corbin. Εμβαθύνοντας στη λεβινασιανή φαινομενολογία του προσώπου, του ίχνους και του προ-καταγωγικού Λέγειν, επιχειρείται να δειχθεί ότι αυτή εδώ προϋποθέτει...

Ο Κοϊντιλιανός (Marcus Fabius Quintilianus, περ. 37 μ.Χ. - περ. 96 μ.Χ.) πιστεύει ακράδαντα στη δύναμη της εκπαίδευσης (και μάλιστα της δημόσιας και της πολύπλευρης), στην a priori καλή φύση του ανθρώπου και στη συνεχή πρόοδο του ανθρώπινου γένους. Οι studiosi iuvenes, η σπουδάζουσα νεολαία, και η bona voluntas, οι καλές προθέσεις, συμπυκνώνουν το καινοτόμο όραμα του Κοϊντιλιανού, που επιθυμεί να διαμορφώσει όχι μόνο μελλοντικούς πολίτες με χρήσιμες πρακτικές δεξιότητες και θεωρητική κατάρτιση, αλλά και να διαπλάσει ηθικούς ανθρώπους. Στο ανθρωποκεντρικό του σύστημα ο χρηστ...

Στο παρόν πόνημα συστεγάζονται η θεωρία με την πράξη σε μία διαδρομή που εκκινεί από το αρχαίο δράμα και καταλήγει στο σύγχρονο δράμα. Ενδιάμεσοι σταθμοί θεωρούνται τα διακείμενα που αντλούν τον βίο και την πολιτεία της θεατρικής γραφής στο "εδώ και τώρα" και στο "εκεί και τότε". Η θεωρία του σημείου συνδέεται οπωσδήποτε με τις τάσεις που προβάλλουν οι αισθητικές κατηγορίες ως προϊόντα ελέγχου της τέχνης και της επιστήμης. Τόσο η τέχνη όσο και η επιστήμη καλλιεργούν την αντίληψη του κόσμου και αφήνουν ανοιχτούς λογαριασμούς με το πρόβλημα της απροσδιοριστίας των πραγμάτων,...

Παλαιά κατά τα φαινόμενα προβλήματα της φιλοσοφίας αποδεικνύονται ως κατ’ εξοχήν σύγχρονα. Τι είναι η γνώση και ποια η σχέση της με τη συνείδηση; Ποιος ο ρόλος της αίσθησης, της αντίληψης, της μνήμης, της φαντασίας, της κρίσης στη διαμόρφωση της γνώσης; Επιπλέον, πώς συνειδητοποιούμε το γιγννωσκόμενο και ποιος ο ρόλος του συναισθήματος στο συν-υπάρχειν ανθρώπου και κόσμου; Αν λαμβάνουμε υπόψη μας πως οι γνώσεις είναι απ' τη φύση τους μεταβαλλόμενες, αλληλοβελτιούμενες ή και αυθυπερβαινόμενες, οφείλουμε να αναζητήσουμε την κρηπίδα τους, τη Γνώση που καθιστά δυνατές τις τόσες...

Αν βιώνετε την κρίση, μη διερωτάσθε για το ποιος φταίει. Γιατί η κρίση είναι πρωτίστως πνευματική, ψυχική και πολιτισμική. Κι αυτό γιατί όλοι εμείς, σαν άλλοι Ποσειδωνιάται, "την γλώσσα την ελληνική ξεχάσαμε τόσους αιώνας ανακατευμένοι με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι άλλους ξένους". Κι αποκοπήκαμε από την ελληνικότητά μας, αυτή που εξέπεμψαν κατά τον χρυσό αιώνα της ιστορίας μας οι αυθεντίες του ανθρώπινου πνεύματος, μιλώντας τη γλώσσα μας, σμιλεύοντας την ιδιοπροσωπία μας και ανυψώνοντας την ψυχή μας στον κόσμο των Ιδεών, μακράν των εφήμερων και φθαρτών επιδιώξεων της κα...

την κριτική που αποκαλείται γενικά Κριτική του καθαρού Λόγου, έπρεπε ουσιαστικά να κατοχυρωθεί η ασφαλής, αλλά αποκλειστική κυριότητα της νόησης -η οποία έχει τον δικό της τομέα, και μάλιστα στη γνωστική ικανότητα, εφόσον περιέχει a priori συστατικές αρχές της γνώσης- απέναντι σε όλους τους υπόλοιπους διεκδικητές. Κατά τον ίδιο τρόπο, στην Κριτική του πρακτικού Λόγου υποδείχθηκε η κυριότητα του Λόγου, ο οποίος δεν περιέχει a priori συστατικές αρχές παρά μόνο σε σχέση με το επιθυμητικό. Αν λοιπόν η κριτική ικανότητα, η οποία αποτελεί, στην τάξη των γνωστικών μας ικανοτήτω...