Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η αγάπη είναι χωρίς καμία αμφιβολία μια βιβλική, ιουδαιοχριστιανική ιδέα. Το Ισλάμ την παρέλαβε από τη Βίβλο. Το σημαντικό με την αγάπη είναι βεβαίως να την πράττεις, έχει ωστόσο μεγάλη πνευματική σημασία, ενάντια στον γενικευμένο καθημερινό μηδενισμό, και να κάνουμε λόγο για αυτήν, να προσπαθούμε να την εννοήσουμε. Τα ερωτήματα είναι πολλά: πόσο αξεχώριστες είναι η αγάπη προς τον Θεό και η αγάπη για τον συνάνθρωπο; Αποκλείεται να υπάρχει η μία χωρίς την άλλη; Η αγάπη προϋποθέτει την πίστη; Η αγάπη για τους εχθρούς των συνοπτικών Ευαγγελίων και η αγάπη προς αλλήλους του τ...

Στο βιβλίο "Για τη φύση και τη γλώσσα" ο Noam Chomsky αναπτύσσει το στοχασμό του για τη σχέση ανάμεσα στη γλώσσα, το νου και τον εγκέφαλο, εισάγοντας τη σύγχρονη γλωσσολογική έρευνα στο αναπτυσσόμενο επιστημονικό πεδίο της νευροεπιστήμης. Ο τόμος αρχίζει με μια διαφωτιστική εισαγωγή από τους επιμελητές της αγγλικής έκδοσης Adriana Belletti και Luigi Rizzi. Ακολουθούν μερικά από τα πρόσφατα γραπτά του Chomsky σχετικά με τα θέματα αυτά, καθώς και μια διεισδυτική συνέντευξη στην οποία ο Chomsky προσφέρει την εναργέστερη και κομψότερη εισαγωγή στη σύγχρονη θεωρία. Η εισαγωγή αυ...

Γραμμένη στα 1838, η πραγματεία "Για τη συνήθεια" του γάλλου φιλοσόφου Felix Ravaisson (1813-1900) συμπυκνώνει τον φιλοσοφικό στοχασμό αριστοτελικής έμπνευσης γύρω από ένα θέμα που άπτεται της συγκρότησης του εαυτού, όπως είναι η έξη, η συνήθεια, με σκοπό να υπερβεί την καντιανή αντινομία μεταξύ Φύσης και Ελευθερίας, μέσω της ιδέας ότι οι συνήθειες αποτελούν δεύτερη φύση. Επειδή η σχετική μελέτη βασίστηκε τόσο για τον καρτεσιανό όσο και για τον καντιανό στοχασμό στην οντολογική διχοτόμηση μεταξύ πνεύματος και σώματος, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η πραγματεία αυτή του Ra...

Τα τρία κείμενα που παρουσιάζονται συγκεντρωμένα εδώ συνιστούν ένα συνεκτικό σύνολο, στο πλαίσιο του οποίου ο Πολ Ρικέρ -ο οποίος, παρεμπιπτόντως, ξεκίνησε τη φιλοσοφική του σταδιοδρομία µέσω της μετάφρασης ενός βιβλίου του Έντµουντ Χούσερλ- προσπαθεί να ξεπεράσει ένα γνωστό παράδοξο: η μετάφραση είναι, από όποια θεωρητική σκοπιά και αν δει κανείς το ζήτημα, αδύνατη και παρ' όλα αυτά επιχειρείται πάντα µε επιτυχία. Ο Ρικέρ υποστηρίζει ότι πρέπει να πάψουμε να δίνουμε σημασία στις εκδηλώσεις μεροληπτικής εναντίωσης στη μετάφραση και να δούμε την τελευταία ως την πραγμάτωση μ...

"Οι Λόγοι για τη Θρησκεία" (1799) αναπτύσσουν μια ρωμαλέα υπεράσπιση της θρησκείας ενώπιον των "μορφωμένων περιφρονητών" της. Το έργο στρέφεται κυρίως εναντίον των αρνητικών πτυχών του Διαφωτισμού (του θετικισμού, της εκκοσμίκευσης, της νοησιαρχίας, του εγωισμού, της υλιστικής ευζωίας κτλ.), ενώ δεν υστερεί σε αυστηρή κριτική της επίσημης, κατεστημένης εκκλησίας. "Οι Λόγοι για τη Θρησκεία" αποτελούν ένα θεμελιώδες έργο της φιλοσοφίας της θρησκείας, της φιλοσοφικής θεολογίας και της γερμανικής λογοτεχνίας.

Μια σημαντική συλλογή κλασικών κειμένων και έργων που κυκλοφορεί για πρώτη φορά σε ενιαία έκδοση στην Ελλάδα Κείμενα του Καρλ Μαρξ και του Φρίντριχ Ένγκελς στα οποία αναλύεται ο διαχρονικός ρόλος της θρησκείας και της Εκκλησίας στην ανθρώπινη κοινωνία και πώς η κριτική και η πάλη κατά της θρησκείας εντάσσονται στην πάλη για τη χειραφέτηση του ανθρώπου από μια κοινωνία που έχει ανάγκη από μια "αντεστραμμένη συνείδηση του κόσμου" (Κ. Μαρξ). Παρά την αναμφισβήτητη πρόοδο της εκκοσμίκευσης και την τεράστια ανάπτυξη της επιστήμης προκύπτουν ξανά τα ερωτήματα: Γιατί η θρησ...

Ο Σοπενχάουερ δεν είναι φιλόσοφος που χρειάζεται ειδικές συστάσεις. Οι αιρετικές απόψεις του για τον θάνατο, την αυτοκτονία, τη δυστυχία, την ηθική, τις γυναίκες, την αυτοσυνειδησία, το διάβασμα και τη δημιουργία, μέσα σε έναν κόσμο εξαθλιωμένο και κενό νοήματος, άλλαξαν ριζικά την αντίληψή μας για τον άνθρωπο ως οντότητα και αποτελούν ακόμα και σήμερα καυστικό σχόλιο για την κατάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο παρών τόμος συγκεντρώνει μερικά από τα σημαντικότερα και διεισδυτικότερα δοκίμιά του, όπως τα "Για τη δυστυχία του κόσμου", "Περί της ματαιότητας της ύπαρξης", "...

Τα "κοινά", οι συλλογικοί, φυσικοί και πολιτισμικοί πόροι που διαχειριζόμαστε από κοινού με συμμετοχικές πρακτικές, αναδεικνύονται σήμερα στην κριτική θεωρία και πράξη ως ένας από τους βασικούς κόμβους της αυτόνομης πληθυντικής ανοικοδόμησης. Η ενδυνάμωσή τους δεν πλουτίζει μόνο την εμπειρία της κοινωνικής αυτοκυβέρνησης μέσα από αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς και κοινότητες σε πολιτισμικούς χώρους, στην εκπαίδευση, το διαδίκτυο, την κατανάλωση και την παραγωγή. Κτίζει εδώ και τώρα τα μικροθεμέλια της καθημερινής επιβίωσης και συμβίωσης με τους όρους των άλλων κόσμων στους οποί...

Η καταγωγική περιοχή της αποκάλυψης, η ζωντανή πηγή της και η μαγική της εμπειρία βρίσκονται στο ιουδαϊκό, προφητικό, μεσσιανικό κοσμοείδωλο, και η ίδια προκύπτει ως έκφραση αυτού του κοσμοειδώλου μέσω παραδοσιακών τρόπων και τροπισμών που συντηρούν την υπόσταση της ως μυστικιστικής εναίσθησης και εκστατικής ενόρασης. Ο τόπος όμως της αποκάλυψης, η αληθινή της ζωή, οι τρόποι και οι τροπισμοί της, στο εδώ και τώρα, καθώς και η διαπότιση του παρόντος με την εμψυχωμένη παρουσία της, δεν μπορούν να νοηθούν εκτός του ρομαντικού κοσμοειδώλου και της ρομαντικής ορμής για μια αναγκ...

Το 1921 και σε μια Γερμανία που μόλις έχει λήξει η επανάσταση των συμβουλίων, ο Βάλτερ Μπένγιαμιν ασχολείται με το πάντοτε φλέγον ζήτημα της βίας και διερωτάται κατά πόσο είναι δυνατή μια διάκρισή της σε βία που υποτάσσει και σε βία που απελευθερώνει. Πρόκειται για ένα "αγαπημένο" και τότε (όπως και σήμερα) άκρως επίκαιρο θέμα συζήτησης των αναρχικών ιδεών και πρακτικών και θα πρέπει να επισημανθεί ότι εκείνη την περίοδο της ζωής του ο Μπένγιαμιν δήλωνε αναρχικός (κάτι τέτοιο φαίνεται άλλωστε και από τα γραπτά του, από τις επαφές και τις γενικότερες ενασχολήσεις του). Προλε...

"Κάθε ουσιαστικό πρόβλημα της φιλοσοφίας παραμένει αναγκαίως ανεπίκαιρο. Και τούτο, όχι επειδή η φιλοσοφία βρίσκεται πολύ πιο μπροστά από το εκάστοτε παρόν της, ή επειδή συνδέει το παρόν μ' αυτό που αυτή ήταν πριν, με αυτό που ήταν εξαρχής. Η φιλοσοφία παραμένει πάντοτε μια γνώση, που όχι μόνο δεν αφήνεται να γίνει επίκαιρη, αλλά, αντίθετα, επιβάλλει το μέτρο της πάνω στην εποχή της" (Μ. Χάιντεγκερ). Αν και θεμελιωδώς "ανεπίκαιρη", η σύγχρονη φιλοσοφία μάς προσφέρει μια πρωτότυπη και διεισδυτική ματιά στον τεχνολογικό βιόκοσμο που μας περιβάλλει και στον οποίο ανήκουμε. Ειδ...

Το Τάο καθόλου δεν ασχολείται με την πνευματικότητα. Αν ρωτήσεις τον Λάο Τσου, θα γελάσει. Αν μιλήσεις για πνευματικότητα, μπορεί να σε χαστουκίσει και σου πει "πήγαινε κάπου αλλού. Μην κουβαλάς εδώ τέτοιες ανοησίες". Γιατί; Επειδή τη στιγμή που λες "πνευματικό", έχεις χωρίσει τη ζωή σε υλικό και πνευματικό. Κι εκείνος είναι υπέρ του όλου. Τη στιγμή που λες "πνευματικό", έχεις επικρίνει κάτι στο υλικό, στο σώμα, στον κόσμο. Η ίδια η λέξη "πνευματικό" κουβαλάει μέσα της μια επίκριση, ένα διαχωρισμό. Μπορείς να δεις ανθρώπους που θεωρούν ότι είναι πνευματικοί. Μέσα στα μάτι...