Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η βιτγκενσταϊνική φιλοσοφία αποτελεί μία σύγχρονη πρόκληση για τον θεολογικό λόγο. Η ορθόδοξη θεολογία σε μία εποχή πληθώρας λόγων καλείται εκ της φύσεως και της αποστολής της να αρθρώσει τον δικό της λόγο σε θρήσκους και άθρησκους, ο οποίος οφείλει να δείξει ότι έχει τη δυνατότητα να διαλεχθεί και με τη φιλοσοφία του Wittgenstein, στην οποία η ανάλυση της γλώσσας για το νόημα των προτάσεων συνιστά τον κεντρικό άξονα της φιλοσοφικής του σκέψης. Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να αποτιμήσει την υποδοχή του Wittgenstein από τους νεοέλληνες θεολόγους προσπαθώντας να συμβάλει στον διά...

Το 1947, στην Ελβετία, δύο χρόνια μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τόμας Μαν δίνει την ανά χείρας περίφημη διάλεξη -που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά- με θέμα τη φιλοσοφία του Φρίντριχ Νίτσε "υπό το φως της εμπειρίας" αυτού του πολέμου. Ο νομπελίστας πεζογράφος ανατέμνει δεξιοτεχνικά το πολυδιάστατο έργο του φιλοσόφου, στο πρόσωπο του οποίου αντικρίζει αφενός έναν αγαπημένο πνευματικό ήρωα των νεανικών του χρόνων, αφετέρου έναν επικίνδυνο στοχαστή, που με τις αντιδημοκρατικές ιδέες του συνέβαλε με τον δικό του τρόπο στην τραγική πορεία της Ευρώπη...

Τί είναι το δίκαιο και πώς οι δικαστές αντλούν από αυτό τις κρίσεις που εκφέρουν, οφείλοντας μάλιστα να τις αιτιολογήσουν ως σύννομες; Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, οι απαντήσεις που δίνονται συνήθως στο ερώτημα αυτό χαρακτηρίζονται από μία υπεραπλούστευση που δεν συνάδει με την κρισιμότητά του. Κατά την κρατούσα άποψη, το δίκαιο είναι ένα σύνολο κανόνων αρμοδίως τεθειμένων, ο κάθε κανόνας αποτελεί μία γενικού χαρακτήρα γλωσσική πρόταση και η αιτιολόγηση της δικανικής κρίσης γίνεται μέσω ενός απαγωγικού συλλογισμού, δηλαδή μιάς λογικής μετάβασης από το γενικό στο ατομικό, μ...

Πράγματι, σ’ αυτό το δοκίμιο ελπίζω να δείξω ότι ο Foucault όχι μόνο κάνει μία σημαντική συνεισφορά στην κανονιστική θεωρία, αλλά ότι η αισθητική του όσο και η περιγραφή του για το υποκείμενο είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα τόσο με την ηθική όσο και με την πολιτική του. Αν και ορισμένοι τον έχουν απορρίψει ως έναν εστέτ ή, στην πραγματικότητα, ως έναν μηδενιστή, ελπίζω να υποδείξω ότι η αιφνίδια εισβολή που πραγματοποίησε στο ζήτημα της διαμόρφωσης του εαυτού από τον εαυτό και, υπό προϋποθέσεις, στο ζήτημα της ίδιας της ποίησης [poiesis] είναι κεντρική στην πολιτική της απο-υ...

Το 1969, μετά τις μελέτες του για την τρέλα, την κλινική ιατρική και τις προϋποθέσεις ύπαρξης των επιστημών της ζωής, της γλώσσας και της οικονομίας, ο Μισέλ Φουκώ θα προχωρήσει αποφασιστικά στη θεωρητική συστηματοποίηση του σχεδίου που τον ενέπνεε και θα δώσει το ακριβές στίγμα του ως ιστορικού και φιλοσόφου. Η αρχαιολογία που προτείνει δεν αναζητά αιτιακές σχέσεις και επιδράσεις ανάμεσα στα συμβάντα, δεν θεωρεί την ιστορία μια σταδιακή εκδίπλωση του ορθού λόγου που θα οδηγούσε τελεολογικά στην επικράτηση της απόλυτης αλήθειας, δεν τη στηρίζει σε κάποιον καθοριστικό ρόλο π...

Το έμβρυο δεν "ξέρει" τίποτα για τον τρόπο της ύπαρξής του μετά τη γέννηση - για τη μετά τον θάνατό του ζωή. Κανένα έμβρυο δεν "γύρισε πίσω" ποτέ, να ξαναγίνει έμβρυο μετά τη γέννησή του, ποτέ δεν επέστρεψε ως βρέφος στα έμβρυα, να τα "πληροφορήσει" ποια θα είναι η υπαρκτική τους πραγματικότητα μετά τη γέννησή τους! Ο άνθρωπος έρχεται στη ζωή με πλήρη άγνοια και απόλυτη μοναξιά, όπως και φεύγει από τα εγκόσμια με πλήρη άγνοια για την πραγματικότητα τη μετά τον θάνατό του. Πραγματικότητα, ίσως, ανάλογη με τη διαφορά ανάμεσα στο έμβρυο και το λογικό υποκείμενο.

Τίποτα στον κόσμο δεν μπορεί να εμποδίσει τον άνθρωπο να αισθάνεται γεννημένος για την ελευθερία. Ποτέ, ό,τι κι αν γίνει, δεν μπορεί να δεχτεί τη δουλεία" γιατί σκέφτεται. Δεν έπαψε ποτέ να ονειρεύεται μια ελευθερία χωρίς όρια, είτε ως παρελθούσα ευτυχία που του τη στέρησε μια τιμωρία, είτε ως μέλλουσα ευτυχία που του την χρωστά ένα είδος συμφωνίας με κάποια μυστηριώδη Πρόνοια. Ο κομμουνισμός που φαντάστηκε ο Μαρξ είναι η πιο πρόσφατη μορφή αυτού του ονείρου. Το όνειρο αυτό παρέμεινε ανέκαθεν μάταιο, όπως όλα τα όνειρα, ή, αν ποτέ λειτούργησε σαν παρηγοριά, ήταν πάντα σαν ό...

Ποιος άνθρωπος είναι ελεύθερος και ποιος δούλος; Πώς μπορούμε να ζήσουμε μια καλή ζωή; Πότε τα πράγματα κι οι καταστάσεις γίνονται αφέντες του εαυτού μας; Το σώμα μας, η υγεία μας, το σπίτι κι η περιουσία μας δεν είναι δικά μας, υποστηρίζει ο Επίκτητος. Δεν βρίσκονται κάτω απ' τον δικό μας έλεγχο και, επομένως, όταν επιθυμούμε κάποιο απ' αυτά τα πράγματα, επιθυμούμε κάτι που δεν εξαρτάται από εμάς. Κι ο άνθρωπος που επιθυμεί πράγματα που δεν εξαρτώνται από τον ίδιο δεν μπορεί παρά να είναι ένας δούλος. "Καθάρισε τις ιδέες σου, ώστε να μη δεθεί πάνω σου κάτι που δεν εί...

Σκοπός αυτού του βιβλίου, είναι να ρίξει φως σε μερικά από τα πιο αμφιλεγόμενα θέματα του διαδικτύου, ενώ επιδιώκει να καθορίσει το πεδίο της ηθικής ευθύνης που έχει ο χρήστης ως μέλος αυτής της συνεχώς εξελισσόμενης κοινότητας. Μετά την περιγραφή ενός γενικότερου πλαισίου του διαδικτύου, γίνεται μια προσπάθεια, μέσα από φιλοσοφικές θεωρίες, όπως του Πλάτωνα, του Κάντ, αλλά και τις θεωρίες του ωφελιμισμού, όπως του Jeremy Bentham και του John Stuart Mill να βρεθεί, αν υπάρχει κάποιο κλειδί για να ξεκλειδώσει το μυστήριο των αμφιλεγόμενων ηθικών ζητημάτων που εγείρει το δ...

Η βαθύτερη κατανόηση της διαλεκτικής μεθόδου προϋποθέτει την αντιπαράθεση με την ιστορία της γένεσής της. Αντικείμενο του βιβλίου είναι η ανάλυση και διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα αφενός στην έννοια της διαλεκτικής, όπως αυτή διαμορφώνεται κυρίως στο ώριμο έργο του Πλάτωνα, και αφετέρου στον σχηματισμό της εγελιανής διαλεκτικής, κυρίως κατά την περίοδο της Ιένας, όπου ο Χέγκελ συγκροτεί τα μεθοδολογικά εργαλεία που θα χρησιμοποιήσει στη συνέχεια στο σύστημά του. Μέσω της αποσαφήνισης του ρόλου που αποδίδει ο Χέγκελ στη διαλεκτική ως λογική μέθοδο, η μελέτη αυτή εντάσσεται...

Νικολό Μακιαβέλλι (1469 - 1527), ο ηγεμόνας Μία σύγχρονη (Ιούλιος 2017) και επιμελημένη έκδοση ενός κλασικού έργου. Ένα μοναδικό και αξέπεραστο βιβλίο για όσους θέλουν να κατανοήσουν την πολιτική ζωή.

Το βιβλίο αποτελείται από κείμενα της Δήμητρας Χριστοπούλου σχετικά με την προβληματική των διλημμάτων του P. Benacerraf. Τα διλήμματα του Benacerraf, που απασχόλησαν τη Φιλοσοφία των Μαθηματικών από το 1965 και ύστερα, αφορούν τη μαθηματική γνώση και τη σημασιολογία της μαθηματικής γλώσσας σε σχέση με την υπόθεση του μαθηματικού ρεαλισμού. Το βιβλίο παρουσιάζει όψεις της σύγχρονης συζήτησης και προτάσεις για την αντιμετώπιση των εν λόγω διλημμάτων στη βάση κάποιων ισχυρών ή μετριοπαθών εκδοχών του μαθηματικού ρεαλισμού.

Η "Διένεξη με τον Eberhard " αποτελεί τη δημόσια απάντηση του Kant στη σφοδρή κριτική του Johann August Eberhard, καθηγητή φιλοσοφίας στη Χάλλε, κατά της υπερβατολογικής φιλοσοφίας, και ταυτόχρονα μια συνοπτική, αλλά περιεκτική έκθεση των σπουδαιότερων προβλημάτων της Κριτικής του καθαρού Λόγου. Πρόκειται για ένα πολεμικό κείμενο που αντικρούει τους ισχυρισμούς του δογματικού μεταφυσικού, που στηρίζονται αποκλειστικά σε παρανοήσεις ή διαστρεβλώσεις των θέσεων της Κριτικής, και σε σοφιστικούς συλλογισμούς που αποσκοπούν στην ακύρωση "ει δυνατόν με μια μονοκοντυλιά της Κρι...

Η ανά χείρας μελέτη αναφέρεται στην πρώτη περίοδο της ιστορικής διαδρομής του Χριστιανισμού, κατά την οποία διεδραμάτισε κεντρικό ρόλο η Αλεξάνδρεια (δεύτερος και τρίτος αιών). Στην περίοδο αυτή ο Χριστιανισμός από κατηχητική θρησκεία εξελίσσεται σε θεολογία και συγκροτεί συστηματικά τον θεωρητικό κορμό του. Την πιο αποφασιστική συμβολή στην εξέλιξη αυτή είχε ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (150-216 μ.Χ.), ο οποίος εδραστηριοποιήθη συγγραφικά ολίγον προ του Ωριγένους. Οι φιλοσοφικές πτυχές του έργου του ανήκουν στο εδώ ερευνητικό ενδιαφέρον μας, και κυρίως τα όσα περιλαμβάνονται στο...

"Ο Όρκος του Ιπποκράτη" είναι ένα Φιλοσοφικό και Μυητικό κείμενο που δεν απευθύνεται αποκλειστικά στους γιατρούς, αλλά σε κάθε άνθρωπο που θα ήθελε να προχωρήσει στην ίαση του εαυτού του. Επιδίωξή του είναι η δημιουργία μιας νέας κοινωνίας στην οποία θα εφαρμόζεται η Δικαιοσύνη και το σύνολο των Ηθικών Αρετών, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να ζουν μεταξύ τους αδελφωμένοι, καθώς θα έχουν καταφέρει να υποτάξει την επίδραση που ασκεί επάνω τους ο υλιστικός τρόπος ζωής και θα ενδιαφέρονται περισσότερο για το συλλογικό συμφέρον παρά για το ατομικό. Η βασική θέση του Ιπποκρά...

"Η συγχώρηση, αν υπάρχει κάτι τέτοιο, δεν πρέπει και δεν μπορεί να συγχωρεί παρά μόνο το ασυγχώρητο, το ανεξιλέωτο - και συνεπώς να κάνει το αδύνατον.[...]. Θα πρέπει να διερωτηθούμε αν το ανεπανόρθωτο σημαίνει το ασυγχώρητο. Δεν το πιστεύω, όπως επίσης το "απαράγραπτο", μια δικαιική έννοια, δεν ανήκει στην τάξη της συγχώρησης και δεν σημαίνει το ασυγχώρητο." Jacques Derrida Σε αυτό το βιβλίο δημοσιεύεται η διάλεξη που εξεφώνησε ο Ζακ Ντερριντά στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών (18 Δεκεμβρίου 1997), η οποία πραγματεύεται την έννοια της συγχώρησης και τη σχέση της με την η...

"Με τους Προσωκρατικούς τίποτε δεν είναι τελεσίδικα τελειωμένο... Μπορούμε να παρακάμψουμε τα ερωτήματα των Προσωκρατικών; Ασφαλώς και μπορούμε, υπό την προϋπόθεση ότι έχουμε αποφασίσει να μην έχουμε καμμία σχέση με την σύγχρονη επιστήμη, την τέχνη και εν γένει την πνευματική ζωή. Εάν όμως έχουμε αποφασίσει να καλλιεργούμε την επιστήμη και την τέχνη και να συμμετέχουμε στην πνευματική ζωή, τότε οι Προσωκρατικοί θα μας κρατούν πάντοτε συντροφιά και θα γονιμοποιούν την σκέψη μας, όπως γονιμοποίησαν την σκέψη μεγάλων επιστημόνων: του Erwin Schrodinger, του Martin Heidegger,...

Το βιβλίο αποτελεί μια εξαιρετική σύνθεση επιστήμης και πνευματικότητας. "Εάν θέλουμε να κατανοήσουμε τη ζωή μας, θα πρέπει να καταλάβουμε τους νόμους που διέπουν το σύμπαν". Αυτήν τη θεμελιώδη για την ανθρώπινη ύπαρξη αρχή διερευνά στο παρόν έργο ο Μηνάς Καφάτος. Ο λόγος του, άμεσος, δεινός και αποκαλυπτικός, μυεί τον απλό αναγνώστη, καθώς και τον ειδικό επιστήμονα και ερευνητή στις βαθύτερες αλήθειες της ανθρώπινης ύπαρξης. Εκκινώντας από τη βαθιά γνώση του της επιστήμης της φυσικής και όντας ο ίδιος κληρονόμος μιας μακράς και σπουδαίας παράδοσης πνευματικής αναζήτησης,...

Ο παρών τόμος περιλαμβάνει όλα τα αποσπάσματα που διασώθηκαν από τα δύο ποιητικά έργα του Εμπεδοκλή ("Περί φύσεως" και "Καθαρμοί"), όπως ταξινομήθηκαν από τους φιλολόγους Diels - Kranz. Εκτίθενται, επίσης, τα αποσπάσματα που αποκρυπτογραφήθηκαν και εκδόθηκαν πρόσφατα με την επωνυμία "Ο πάπυρος του Στρασβούργου". Τα κείμενα είναι εμπλουτισμένα με νεοελληνική μετάφραση, εκτενή φιλολογικά και φιλοσοφικά σχόλια, επιλογή αρχαίων μαρτυριών και concordance.