Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα από τα λίγα βιβλία του Κρισναμούρτι που δε βασίζονται σε ομιλίες, διαλόγους και συζητήσεις με άλλους, αλλά είναι γραμμένα από τον ίδιο, είναι και "Το ημερολόγιό" του. Όλες σχεδόν οι μέρες στο ημερολόγιο αρχίζουν με μια εξαιρετικής παρατηρητικότητας και ποιητικότητας περιγραφή της φύσης, που δείχνει πόσο βαθιά σχέση είχαν όσα έλεγε με αυτήν, όπως φαίνεται και στο παρακάτω απόσπασμα: ... Αν χάσεις την επαφή σου με τη φύση, χάνεις την επαφή με τους ανθρώπους. Αν δεν υπάρχει σχέση με τη φύση, τότε γίνεσαι φονιάς· τότε σκοτώνεις τα μωρά της φώκιας, φάλαινες, δελφίνια και...

Ένα από τα λίγα βιβλία του Κρισναμούρτι που δε βασίζονται σε ομιλίες, διαλόγους και συζητήσεις με άλλους, αλλά είναι γραμμένα από τον ίδιο, είναι και Το ημερολόγιό του. Όλες σχεδόν οι μέρες στο ημερολόγιο αρχίζουν με μια εξαιρετικής παρατηρητικότητας και ποιητικότητας περιγραφή της φύσης, που δείχνει πόσο βαθιά σχέση είχαν όσα έλεγε με αυτήν, όπως φαίνεται και στο παρακάτω απόσπασμα: ... Αν χάσεις την επαφή σου με τη φύση, χάνεις την επαφή με τους ανθρώπους. Aν δεν υπάρχει σχέση με τη φύση, τότε γίνεσαι φονιάς· τότε σκοτώνεις τα μωρά της φώκιας, φάλαινες, δελφίνια και αν...

Ο Πάουλ Τίλλιχ (1886-1965) κατέχει ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους διανοητές του εικοστού αιώνα. Φιλόσοφος και θεολόγος, προσπαθεί να δώσει απαντήσεις στα θεωρητικά και πρακτικά προβλήματα της εποχής μας συνενώνοντας την παράδοση της δυτικής σκέψης: αρχαίας ελληνικής, χριστιανικής και δυτικοευρωπαϊκής. Το θάρρος της υπάρξεως είναι η αντίσταση στην αγωνία της μοίρας του σύγχρονου ανθρώπου, η αντίδραση στην αγωνία του θανάτου, στην αγωνία ελλείψεως νοήματος, στην αγωνία της ενοχής. Θάρρος έχει όποιος "βλέπει την άβυσσο με μάτια αετού, όποιος με νύχια αετού πιάνει την άβυσσο",...

Εξοστρακισμένος από την εβραϊκή κοινότητα σε ηλικία 23 ετών για αιρετική πρακτική, ο Μπαρούχ Σπινόζα (1632-1677) αποφασίζει να αφιερώσει τη ζωή του στη φιλοσοφία. Αντικειμενικός του στόχος; Να ανακαλύψει ένα αληθινό αγαθό το οποίο θα του "παρέχει στην αιωνιότητα την απόλαυση μιας υπέρτατης και ατέρμονης χαράς". Στα είκοσι πέντε χρόνια που του απομένουν να ζήσει, ο Σπινόζα οικοδομεί ένα επαναστατικό έργο. Πώς μπόρεσε αυτός ο άνθρωπος, στην καρδιά του 17ου αιώνα, να είναι ο προάγγελος του Διαφωτισμού και των νεωτερικών δημοκρατιών μας; Ο πρωτοπόρος μιας ιστορικής και κριτικής...

Ο Σωκράτης, ο δάσκαλος του Πλατύ, δέχεται την επίσκεψη τριών μυστηριωδών αντρών, που κουβαλούν μαζί τους ένα αρχαίο χειρόγραφο. Σε αυτό υπάρχει γραμμένη η ιστορία ενός παμπάλαιου βασιλείου, που έστεκε λαμπερό πριν εννιά χιλιάδες χρόνια στην Έξω Θάλασσα, πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες, και που είχε τόση δύναμη που ξεκίνησε για να κατακτήσει τον κόσμο ολόκληρο: το μυθικό βασίλειο της Ατλαντίδας. Μια χώρα γεμάτη θησαυρούς και απίστευτα κτίσματα, με έναν στρατό που τον έτρεμε όλος ο κόσμος και προστατευμένη από τείχη που ούτε άνθρωπος ούτε θεός θα μπορούσε ποτέ να αλώσει. Κι ό...

Το θείο άσμα που περιέχει την υπέρτατη διδασκαλία και σοφία που δίδαξε ο Θεός Κρίσνα στον πρίγκιπα και πολεμιστή Αρτζούνα, λίγο πριν αρχίσει η μάχη της Κουρουκσέτρα. Ο Σρι Κρίσνα διάλεξε τον Αρτζούνα, τον καλύτερο μεταξύ των ανθρώπων, για να του διδάξει την πεμπτουσία των Βεδών κα να τη μεταφέρει μέσω αυτού προς όλη την ανθρωπότητα. Ο Μπάμπα μας παρουσιάζει την αληθινή Γκίτα, όπως ακριβώς ειπώθηκε πριν από 3.200 χρόνια.

Όποιους όρους όμως κι αν χρησιμοποιεί κανένας, είναι βέβαιο πως η καθαρή επιστήμη δεν ενεργεί παρά στις υλικές προϋποθέσεις της πραγματικής ύπαρξης η οποία είναι σκοπιμότητα καθεαυτή και αρμονία και επειδή κάθε αρμονία είναι μια βαθμίδα ωριμότητας, οσοδήποτε αδύναμη, ας μη φοβόμαστε να πούμε πως μια αλήθεια η οποία δε θα ήταν ωραία δε θα ήταν παρά ένα λογικό παιχνίδι του πνεύματός μας και πως η μόνη στέρεη και άξια του ονόματος αλήθεια είναι η ωραιότητα. Μια σκέψη η οποία θα μπορούσε να αρνηθεί τον εαυτό της για να χαθεί ή, καλύτερα, για να ξαναβρεθεί ολόκληρη στα πράγμα...

"Ο Πλάτων ανήκει σ' εκείνες τις κοσμοϊστορικές προσωπικότητες που με τις ιδέες τους έχουν ακαταπόνητα ασχοληθεί οι σοφοί όλων των χρόνων και όλων των ειδών, και που εξακολουθούν εντούτοις να ερεθίζουν πάντα το διαφέρον των ειδικών και του μορφωμένου κοινού. Γύρω απ' αυτόν έχει δημιουργηθεί μια εξαιρετικά πλούσια σε έκταση φιλολογία, πρέπει λοιπόν μια νέα συγγραφή για τον Πλάτωνα να θεμελιώσει πρώτα το δικαίωμα της ύπαρξής της. Ας επιτραπεί σ' αυτήν εδώ την εργασία για τη δικαίωσή της να επικαλεστεί τους λόγους του Windelband (P.R.I. σ. 56-57): "Οι μεγάλες μορφές της ανθρώπι...

Το υποσυνείδητο προμηθεύει ασταμάτητα το σύγχρονο άνθρωπο με αμέτρητα σύμβολα και κάθε σύμβολο έχει να μεταφέρει ένα συγκεκριμένο μήνυμα, να φέρει εις πέρας μια συγκεκριμένη αποστολή, η οποία σκοπεύει στο να προστατεύσει ή να επαναφέρει την ψυχική του ισορροπία. Το σύμβολο δεν καθιστά μόνο τον κόσμο "ανοικτό", αλλά εγγυάται στον άνθρωπο και την πρόσβασή του στο σύμπαν. Τα σύμβολα ξυπνούν το προσωπικό βίωμα και το μετατρέπουν σε πνευματική πράξη, σε μια μεταφυσική αντίληψη του κόσμου. Μπροστά από ένα οποιοδήποτε φανερό σύμβολο του κοσμικού χώρου και της κοσμολογικής ζωής,...

Νομίζεις ότι οι στρατιώτες που πολεμούν είναι πολύ δυστυχισμένοι. Έχεις λάθος! Στην πραγματικότητα, είναι δυστυχισμένοι όταν επιστρέφουν στο συνιθισμένο κόσμο. Οι μεγαλύτεροι διαλογιστές στην Ινδία ήσαν οι πολεμιστές, όχι οι βραχμάνοι. Ο Βούδας ήταν πολεμιστής. Ο Μαχαβίρας ήταν πολεμιστής. Οι είκοσι τέσσερις τιρθάνκαρα των ζαϊνιστών ήταν πολεμιστές. Στην Ιαπωνία, υπήρξαν οι σαμουράι, οι μεγαλύτεροι πολεμιστές του κόσμου. Οι σαμουράι είναι το αποκορύφωμα, η υπέρτατη δυνατότητα ενός πολεμιστή. Ο σαμουράι είναι έτοιμος να πεθάνει κάθε στιγμή. Να πεθάνει για τόσο επουσιώδη πρ...

Πώς ήταν δυνατόν το Ολοκαύτωμα να μην επαναφέρει και πάλι στο προσκήνιο το κλασικό φιλοσοφικό ερώτημα του πώς δηλαδή είναι δυνατόν να θεωρήσουμε ότι ο Θεός είναι συγχρόνως αγαθός και παντοδύναμος και όμως το κακό υπάρχει; Για τον Paul Ricoeur έχει έλθει η στιγμή, το κακό, από κατηγορία της σκέψης να γίνει κατηγορία της πράξης. Όμως, ως κατηγορία της πράξης, το κακό δεν εξορίζει τη σκέψη. Αντιθέτως, αρχίζει πάλι από αυτήν. Πρόκειται όμως για μια σκέψη αλλιώτικη, που δεν αποβλέπει στο να γνωρίσει το αντικείμενό της. Για μια σκέψη που καλείται αντί για λύση να δώσει απάντησ...

To "Καλλιτεχνικό ένστικτο" γεφυρώνει δύο συναρπαστικά και αμφιλεγόμενα πεδία, την τέχνη και την εξελικτική επιστήμη, σε μια προκλητική εργασία που θα αλλάξει διά παντός τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την τέχνη -από τη ζωγραφική και τη γλυπτική, τη μουσική και τη λογοτεχνία, το θέατρο και τον χορό έως την αρχιτεκτονική. Ο Denis Dutton ισχυρίζεται ότι τα ανθρώπινα γούστα στην τέχνη είναι χαρακτηριστικά της εξέλιξής μας, διαμορφωμένα από τη φυσική επιλογή, και όχι "κοινωνικές κατασκευές" του πολιτισμικού μας περιβάλλοντος, όπως διατείνεται η κριτική της τέχνης και...

Η σειρά, με αφορμή τους παιδικούς προβληματισμούς και τις ανησυχίες, προτείνει νέους τρόπους αναζήτησης και απευθύνεται σε όλα τα παιδιά που ψάχνουν απαντήσεις σε σοβαρά ζητήματα σχετικά με τον εαυτό τους, τη ζωή και τον κόσμο. Aποτελεί επίσης μια απαραίτητη συλλογή για τους ενηλίκους που προτιμούν να προσφέρουν στα παιδιά τη γνώση μέσα από το διάλογο, παρά να τους δώσουν έτοιμες απαντήσεις.

"Το κανονικό και το παθολογικό" αποτελεί κρίσιμη συμβολή στην ιστορία των επιστημών του δεύτερου μισού του αιώνα. Εκκινεί από την αιφνίδια εμφάνιση της βιολογίας τον δέκατο ένατο αιώνα και εξετάζει τις προϋποθέσεις που καθορίζουν την ιδιαίτερη συγκρότηση της. Ο Κανγκιλέμ αναλύει τον ριζοσπαστικό νέο τρόπο με τον οποίο προσδιορίστηκαν η υγεία και η αρρώστια στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, δείχνοντας ότι οι κατηγορίες του κανονικού και του παθολογικού που προέκυψαν απείχαν πολύ από αντικειμενικά επιστημονικές έννοιες. Καταδεικνύει πως τα επιστημολογικά θεμέλια της μον...

Ο νόμος της ανταπόδοσης, ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος ή της ηθικής αιτιότητας. Το Κάρμα ούτε τιμωρεί ούτε ανταμείβει. Είναι απλά ένας συμπαντικός νόμος που οδηγεί αλάθητα όλους τους άλλους νόμους που καθορίζουν τη ζωή του ατόμου (και προκαλούν ορισμένα αποτελέσματα μέσα στην πορεία των αντίστοιχων αιτίων τους).

Κεντρικό άξονα στη νεότερη φιλοσοφία αποτελεί η έννοια του υποκείμενου, η οποία συνδέεται πρωτίστως με τον ορθολογισμό, καθώς θεμελιώνεται στο καρτεσιανό cogito. Εγκαταλείποντας τη σχολαστική παράδοση, ο Καρτέσιος, οδηγεί τη φιλοσοφία σε μια καινούργια οδό στην οποία το υποκείμενο κατακτά το δικαίωμα του πρωταγωνιστή, κυριαρχεί στη σκηνή και διατηρείται σταθερά σε αυτή την προνομιακή θέση από τον 17ο έως και τον 20ό αιώνα. Για να εξεταστούν ο ρόλος του υποκειμένου και οι μετασχηματισμοί του στη νεότερη φιλοσοφία, στην παρούσα μελέτη επιχειρείται πρώτα η διερεύνηση των καταβ...

Κάθε πολιτισμός κάνει κάποιες σιωπηρές παραδοχές για τη φύση του χώρου, του χρόνου, των ορίων, του κενού. Στην εποχή μας όμως αυτές οι έννοιες έχουν υποστεί αδιόρατες, αλλά ουσιώδεις, διαφοροποιήσεις. Το κενό, για παράδειγμα, δεν είναι πια στατικό, αλλά δυναμικό και δραστήριο. Δεν είναι το άδειο, αλλά αυτό που απομένει μετά την αφαίρεση όλων εκείνων που μπορούν ν' αφαιρεθούν. Τόσο για τους επιστήμονες όσο και για δημιουργούς σαν το Υβ Κλάιν, "καίνε φωτιές στην καρδιά του κενού". Κι όπως ένας ζωγράφος του καιρού μας μπορεί να φανταστεί το κενό του ουρανού σαν θάλασσα γεμάτη...