Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στον τόπο αυτό, όπου πασίδηλη είναι η έλλειψη κριτικής και αξιολόγησης του έργου βάσει ποιοτικών σταθμίσεων, η απήχηση του [Χρήστου Γιανναρά] στα χρόνια που έρχονται, θα είναι πολύ ευρύτερη και λυτρωτική. Έξω, στον καθαρό αέρα, μακριά από τα σκονισμένα σπουδαστήρια, θα τον ευγνωμονεί ο πεινασμένος λαός για το ζωντανό ψωμί της αλήθειας που απλόχερα μοίρασε στα χρόνια του μεγάλου τούτου λιμού. Μα κι αν ακόμη αποτύχουμε οριστικά (μια δυνατότητα κι αυτή), θα έχουμε σώσει κάτι πολύτιμο. Θα το έχουμε στα μάτια τη μέρα της εξόδου. Και Εκείνος που θα έρθει όταν όλες οι πόρτες του ε...

Όταν μιλάμε για τη γέννηση της πολιτικής επιστήμης, αναφερόμαστε ακριβώς στην επιστημονική μεθοδολογία, που ξεπροβάλλει με τον πιο ευδιάκριτο τρόπο μέσα από τα πολιτικά κείμενα του Αριστοτέλη.

Στις 19 Φεβρουαρίου 2015 o διάσημος νευρολόγος και συγγραφέας Όλιβερ Σακς, στα ογδονταένα του χρόνια, ανακοινώνει την απρόσμενη διάγνωση των γιατρών για τον επικείμενο θάνατό του. Δημοσιεύει ένα κείμενο με τίτλο "Η δική μου ζωή", όπου δανείζεται τον τίτλο από αντίστοιχο κείμενο του Ντέηβιντ Χιουμ του 1776, στο οποίο ο μεγάλος φιλόσοφος ανακοίνωνε κι αυτός μια αντίστοιχη διάγνωση των γιατρών στα εξηνταπέντε του χρόνια. Ο Χιουμ, γράφοντας ένα αυτοβιογραφικό κομμάτι, συνέταξε ταυτόχρονα ένα μανιφέστο για τη φιλοσοφία του. Και οι δύο πραγματεύονται τη ζωή τους μέχρι τη στιγμ...

Σε ποια κοινωνία ζούμε; Τι κοινωνία θέλουμε; Αυτά τα ερωτήματα συνιστούν την πολιτική. Δημοκρατία είναι να μπορούν όλες και όλοι να δίνουν τη δική τους απάντηση κάθε μέρα. Με απόψεις, πράξη και ζωή. Το βιβλιαράκι αυτό καταθέτει μια πρώτη γνώμη. "Κρίση αξιών" ή ευκαιρία άλλων επολογών ζωή; Όταν όλα ξεφτίζουν, τότε όλα μπορούν να επινοηθούν απ' την αρχή. Κυρίως ο έρωτας και η φιλία ως πηγές έμπνευσης μιας αυτόνομης κονωνίας. Αφετηρίες ζωής που αντλεί το νόημά της όχι από τη συσσώρευση πραγμάτων αλλά από τις σχέσεις ελεύθερων και ίσων ανθρώπων.

Να κ' η περίπτωση του Ηράκλειτου, που αποτραβήχτηκε στις ελεύθερες εκτάσεις και στα περιστύλια του τεράστιου ναού της Αρτέμιδας: τούτη η "έρημος" ήταν, οπωσδήποτε, πιο άξια - τ' ομολογώ! Γιατί να μην υπάρχουν και για μας τέτοιοι ναοί; (Χμ, ίσως και να υπάρχουν. Να, μου έρχεται τώρα δα στο νου τ' ωραιότερο δωμάτιο εργασίας που είχα ποτέ, στην Piazza di San Marco, άνοιξη, δέκα με δώδεκα το πρωί) Ωστόσο, κι ο Ηράκλειτος απέφευγε αυτό που κ' εμείς αποφεύγουμε σήμερα: το θόρυβο και τη φλυαρία των Εφεσίων, τη δημοκρατία τους, τις πολιτικές αθλιότητες τους, τα νεώτερα κατορθώματα...

Σχεδόν όλα όσα ονομάζουμε "ανώτερη καλλιέργεια" βασίζονται στην εκπνευμάτωση [...] της βαναυσότητας [...]. Η επώδυνη ηδυπάθεια που εκπέμπει η τραγωδία, έχει βάση της το απάνθρωπο, το άγριο. Ο λεγόμενος έλεος της τραγωδίας, αλλά και καθετί υψηλό, ως τ' ανώτερα και γλυκύτατα ρίγη της μεταφυσικής, αντλεί τη ηδύτητά του αποκλειστικά απ' τα συστατικά της αγριότητας που περιέχει. Οι Ρωμαίοι με τις αρένες τους, οι Χριστιανοί μες στην έκσταση του Σταυρού, οι Ισπανοί με τα ικριώματα και τις ταυρομαχίες τους, [...] οι εργάτες των παρισινών προαστίων που νοσταλγούν αιματηρές επαναστάσ...

Η ζωή είναι δυστυχία και πόνος είπαν μεγάλοι σοφοί. Ο Θαλής αρνήθηκε να κάνει παιδιά δια φιλοτεκνείαν, από αγάπη στα παιδιά, ο Δημόκριτος έβγαλε τα μάτια του για να μη βλέπει την ανθρώπινη δυστυχία και ο Βούδας στήριξε τη σοφή διδασκαλία του στη θέση ότι η ανθρώπινη οδύνη βρίσκει οριστικό τέλος στην ανυπαρξία του νιρβάνα. Ο αγώνας για τη γνώση του κόσμου ξεπέρασε κάποτε τις ανθρωπομορφικές ερμηνείες του και θεμελίωσε την ανθρώπινη μοναξιά και ευθύνη. Ξέρουμε σήμερα τη βιολογική μας πορεία μέσα από μια μακρόχρονη εξέλιξη που οδήγησε σε μια εγωκεντρική διαμόρφωση της γονι...

Πνεύμα απελεύθερο από τους καταναγκασμούς και την ευνουχιστική ροπή του "δόγματος", έβαλε στη θέση του μία ευρύστερνη παράδοση. Η ίδια η ελληνική γλώσσα ως απόθεμα λόγου, εγκαθιστά στη συνείδησή του μία νέα συνθήκη ανάλυσης και σκέψης (το Συναμφότερον) και επιβάλλει στη σκέψη του προϋπάρχουσες σημασιολογικές αποχρώσεις έκτυπες στον έλληνα λόγο, δίνοντάς του εν συνεχεία τη δυνατότητα να συνεισφέρει εμπλουτιστικά στην κοινή περιουσία, δυνάμει ακριβώς αυτού του Κοινού (Ξυνού) Λόγου. Η έννοια του Συναμφοτέρου, που διαπερνά έγγλυφα ή υποδόρια όλο το έργο του Κώστα Ζουράρι, αποτε...

Τα γραπτά τεκμήρια εξακολουθούν και είναι, ακόμη και σήμερα, παρά την πρόοδο της τεχνολογίας και τον πολλαπλασιασμό των πληροφοριών (όχι όμως, παρ' όλα αυτά, και τον στοχασμό επί τούτων), η βασική πηγή, δηλαδή το βασικό εργαλείο, για τον ιστορικό. Παράλληλα, η ίδια η ιστορία των χειρογράφων (δηλαδή οι συγκυρίες και οι όροι παραγωγής τους καθώς επίσης η διάσωση ή καταστροφή τους, στο πέρασμα του χρόνου) συνδέεται αναποφεύκτως με τη συνολική ιστορία του χώρου, είτε σε τοπικό είτε σε εθνικό επίπεδο. Αυτό το δεδομένο αποτέλεσε τη βασική παράμετρο στην εξέλιξη σχετικών μαθημάτων...

Σε αυτήν την πλήρως αναθεωρημένη έκδοση του επιτυχημένου της βιβλίου, η Ρόζμαρι Μόροου (Rosemary Morrow) μας φέρνει αντιμέτωπους με την ανάγκη μας να μετρήσουμε, να παρακολουθήσουμε και να μειώσουμε το οικολογικό μας αποτύπωμα. Η περμακουλτούρα είναι συγχρόνως μια φιλοσοφία και μια πρακτική προσέγγιση για τη χρήση της γης, η οποία στηρίζεται σε 3 αξίες: φροντίδα για τους ανθρώπους, φροντίδα για τη Γη και την ανακατανομή του πλεονάσματος όταν οι ανάγκες μας έχουν καλυφθεί. Αυτή η άμεση και απλή προσέγγιση για την επίτευξη της αυτάρκειας, καθώς φροντίζουμε και θεραπεύουμε τη...

Διαβάζουμε κάτι σωστό: "Θεώρησε ότι, κάποιος τρώει φαγητό το οποίο περιέχει μία ποικιλία από θρεπτικά συστατικά αναμεμιγμένα με κάποια άλλα τα οποία είναι δηλητηριώδη. Δεν είναι απαραίτητο να του πούμε ποια είναι τα καλά συστατικά. Αυτό που χρειάζεται είναι προειδοποίησι γι' αυτά που είναι βλαβερά. Έτσι και εδώ, δεν είναι αναγκαίο να τονίσουμε τις αλήθειες της Bhagavad Gita [και όλων των άλλων θρησκευτικών βιβλίων], αλλά τα θανατηφόρα λάθη τα οποία περιλαμβάνει"(L, 56). [...] (από την εισαγωγή)

Με τον τόμο αυτό συμπληρώνεται η τριλογία μας-αναίρεσι των Ανατολικών θρησκειών. Ευχαριστούμε, εκ βάθους καρδίας, το μόνο αληθινό Θεό, τον Τριαδικό Κύριό μας -τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα- που μετά το περιδιάβασμα ανάμεσα σε άνικμες θρησκευτικές ερήμους μας οδήγησε στην απόρριψι των πλανών και στην εγκόλπωσι της σώζουσας Ορθοδόξου Πίστεως. Ευχή μας η τριλογία αυτή να οπλίση τη φαρέτρα των αγαπητών θεολόγων μας στο ομολογιακό μάθημά τους για τον πραγματικό φωτισμό των νέων μας: τη σωτηρία τους μέσα στη σώζουσα Εκκλησία. Μακάρι! Στην αρχή του τόμου αυτού υπάρχουν σ...

Με τη βοήθεια του Θεού βρισκόμασθε μεσοπέλαγα στον Ωκεανό των ανθρωπίνων θρησκευτικών πιστευμάτων. Ευτυχώς, το πλοίο στο οποίο ταξιδεύουμε -η Ορθόδοξη Εκκλησία- είναι αβύθιστο διότι ο ναυπηγός του, ο Τριαδικός μοναδικός Θεός δεν κάνει ποτέ λάθη - αυτό είναι αδύνατο. Στον τόμο αυτό θα περιδιαβούμε στο θρησκευτικό κυκεώνα των ανατολικών πιστευμάτων όπου η ψυχή μας θα αισθανθή ασφυξία λόγω των πολλαπλών σχετικών πλανών. Ας έχουμε, όμως, κουράγιο. Ορθόδοξες αντιασφυξιογόνες μάσκες είναι στη διάθεσι του κάθε απαιτητικού αλλά καλοπροαίρετου συνταξιδιώτη. Το φως της Βίβλου φωτίζε...

Για δέκα και πλέον χρόνια, ο ψυχίατρος και εισηγητής της "ιατρικής dasein-ανάλυσης" Medard Boss διοργάνωνε στο Zollikon της Ελβετίας σεμινάρια στα οποία ο φιλόσοφος Martin Heidegger ανέλυε σε ψυχιάτρους και ψυχοθεραπευτές τα αφανή οντολογικά θεμέλια της επιστήμης τους. Κατά τον Γερμανό φιλόσοφο, η ερμηνεία των βασικών παραμέτρων της ανθρώπινης ύπαρξης και κατ' επέκταση η ίδια η ψυχοθεραπευτική πράξη τελούν σήμερα υπό το κράτος τής ολοκληρωτικά πλέον κυρίαρχης φυσικοεπιστημονικής αντίληψης. Το ειδοποιό στοιχείο της αντίληψης αυτής είναι η αυστηρή μέθοδος, η οποία δεν συνιστά...

Ο πάντων επιστημονικώτατος Ποσειδώνιος είχε γυμνάσει την σκέψη του και με την γεωμετρία, όπως πληροφορεί αρχαία μαρτυρία. Η εκγύμναση της σκέψης εξηγεί ίσως τον χαρακτηρισμό αθλητής που του έχουν αποδώσει. Ο Ποσειδώνιος αναζητούσε τις αιτίες και την λογικότητα σε κάθε τομέα του επιστητού. Όσο και να διέφεραν οι γνώσεις αυτές, ήταν, όπως φαίνεται, για τον Ποσειδώνιο κυριολεκτικά αλληλένδετες, σαν με λεπτό και στέρεο σχοινί από σπάρτα, την μήρινθον.

Η ελευθερία της σκέψης, μολονότι είναι ένα θέμα που προβληματίζει έντονα τον σύγχρονο άνθρωπο, δεν φαίνεται να έχει απασχολήσει ιδιαίτερα την τρέχουσα ακαδημαϊκή φιλοσοφική έρευνα. Ποικίλοι παράγοντες, όπως επιστημονικοφανείς αναγωγισμοί και λογικοφανείς μοιροκρατικές αντιλήψεις, αλλά και διάφορες άκριτα επικυριαρχούσες ψυχολογικές ή κοινωνιοκρατικές ιδεολογίες, καθώς επίσης η όλο και εμφανέστερη απαξίωση των ανθρωπιστικών επιστημών προς όφελος κλάδων που θεωρούνται ως περισσότερο κοινωνικά και οικονομικά αποδοτικοί, τείνουν να εξοβελίσουν τον σχετικό προβληματισμό στον χώρ...