Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αν το πρώτο μνημόνιο ήταν μια ελληνική τραγωδία, οι επόμενες συμφωνίες μοιάζουν με φάρσα που -όπως όλες οι φάρσες και αντίθετα από τις τραγωδίες- δεν οδηγεί σε κάθαρση αλλά στην ασταμάτητη ταπείνωση των πρωταγωνιστών της. Αυτό που δεν είχαν προβλέψει πολιτικοί και τραπεζίτες είναι ότι η κρίση θα μπορούσε να αντιστραφεί και να γίνει δημιουργική. Από τον Δεκέμβρη ως τη "Στάση Σύνταγμα", όπως ονόμασα συμβολικά το κίνημα των αγανακτισμένων στις πλατείες, η αντίσταση του πλήθους άλλαξε το πολιτικό παιχνίδι κι έβαλε στην επικαιρότητα το ενδεχόμενο μιας πολιτικής, ηθικής και πο...

Ο Νίτσε έφυγε νωρίς. Δεν πρόλαβε να δει γονιμοποιημένη την προφητική του οργή, καρποφόρο τον ρεαλισμό των διορατικών του διαγνώσεων. "Πολύ πρώιμος πρόδρομος μιας πολύ όψιμης άνοιξης". Ευδιάκριτη δεν είναι ακόμα ούτε και η άνοιξη, όμως οι πρόδρομοι πληθύνονται - τα σημάδια ότι κυοφορούνται επιγνώσεις εκρηκτικής δυναμικής ξεμυτίζουν ασταμάτητα στον παγετώνα τριών αιώνων κυριαρχίας του Διαφωτισμού-μηδενισμού. Συνεχιστές της νιτσεϊκής επαναστατικής διαύγασης του "ενός, ούτινός έστι χρεία", καθένας με διαφορετικό απόθεμα ωριμότητας, σίγουρα ο Ντοστογιέφσκι, ο Χάιντεγγερ, ο Σάρτ...

Ο Νίτσε έφυγε νωρίς. Δεν πρόλαβε να δει γονιμοποιημένη την προφητική του οργή, καρποφόρο τον ρεαλισμό των διορατικών του διαγνώσεων. "Πολύ πρώιμος πρόδρομος μιας πολύ όψιμης άνοιξης". Ευδιάκριτη δεν είναι ακόμα ούτε και η άνοιξη, όμως οι πρόδρομοι πληθύνονται - τα σημάδια ότι κυοφορούνται επιγνώσεις εκρηκτικής δυναμικής ξεμυτίζουν ασταμάτητα στον παγετώνα τριών αιώνων κυριαρχίας του Διαφωτισμού-μηδενισμού. Συνεχιστές της νιτσεϊκής επαναστατικής διαύγασης του "ενός, ούτινός έστι χρεία", καθένας με διαφορετικό απόθεμα ωριμότητας, σίγουρα ο Ντοστογιέφσκι, ο Χάιντεγγερ, ο Σάρτ...

Η αιώνια κατηγορία σε βάρος του χριστιανισμού θα γραφτεί από μένα τον ίδιο σε όλους τους τοίχους. Τα γράμματά μου τα βλέπουν και οι τυφλοί... Αποκαλώ το χριστιανισμό τη μεγαλύτερη κατάρα, τη μεγαλύτερη εσωτερική διαφθορά και το μεγαλύτερο ένστικτο εκδίκησης, που όμοιό του δεν υπάρχει πιο δηλητηριώδες ή ύπουλο ή υποχθόνιο και μικροπρεπές. Τον αποκαλώ μοναδικό και αθάνατο στίγμα της ανθρωπότητας... Και η ανθρωπότητα μετράει το χρόνο από τη μέρα που έπεσε αυτή η καταραμένη συμφορά από την πρώτη μέρα του χριστιανισμού! - Γιατί όχι μόνον από την τελευταία; Από σήμερα...

Το βιβλίο αυτό επιχειρεί μια ερμηνευτική ανακατασκευή του κλασικού πλατωνικού έργου "Πολιτεία" από τη σκοπιά της μαρξικής θεωρίας της αξίας και του χρήματος, επιδιώκοντας να καταδείξει το σύνθετο ρόλο που διαδραμάτισε η ανάπτυξη του χρήματος στην αρχαία πόλη και την επίδραση του στη διαμόρφωση της πλατωνικής θεωρίας. Σε αυτό το πλαίσιο, διερευνάται τόσο ο συστατικός όσο και ο διαλυτικός ρόλος της ανάπτυξης του χρήματος όσον αφορά στη διαμόρφωση της πλατωνικής θεωρίας δικαιοσύνης, ενώ, παράλληλα, αυτή η ανάπτυξη τίθεται ως βάση εξήγησης του σχηματισμού των πολιτευμάτων, αλλά...

Οι έννοιες της αξιοκρατίας και της επάξιας αντιμετώπισης έχουν αδιαμφισβήτητη διαισθητική απήχηση. Βεβαίως, η επίκλησή τους συχνά υποκρύπτει την επίδραση άλλων καταστατικών αρχών του ηθικοπολιτικού μας οπλοστασίου. Εκφράσεις όπως "αξίζει τα λεφτά του", "δεν του άξιζε αυτή η μοίρα", "στον καθένα αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία", "δεν μου αξίζει αυτή η συμπεριφορά" κ.ο.κ. βρίθουν στο καθημερινό λεξιλόγιό μας, μοιραίως. Με δεδομένη την ευρεία χρήση της έννοιας του αξίζειν στον λόγο μας, αλλά και το πλουραλιστικό πεδίο αναφοράς της, το ερώτημα που πραγματεύεται η μελέτη είναι η θεω...

Η κοινή εννοιολογική αντιμετώπιση του ζεύγους της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου σχετίζεται με το πραγματικό γεγονός ότι, παρά την προϊούσα εκνομίκευσή του, εξακολουθεί πάντοτε να αποτελεί το περιεχόμενο κρατικών πολιτικών. Αυτή η διγλωσσία εξηγεί, μεταξύ άλλων, την αξιακή σχετικότητά του, αφού η επίκληση στην αρχή της κρατικής κυριαρχίας είναι αρκετές φορές ένας ικανός λόγος για την αναστολή ή τον περιορισμό βασικών δικαιωμάτων του ανθρώπου. Εντούτοις, δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τις πολιτικές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως συστημικές νεωτερικές ολοκληρώ...

Η παρούσα συλλογή κειμένων προέκυψε ως ανάγκη για την ανάδειξη θεμελιωδών εννοιολογικών συνιστωσών της φιλοσοφίας μαθηματικών. Οι συγγραφείς θεώρησαν ότι για κάτι τέτοιο θα έπρεπε να καλυφθούν οι περιοχές των αξιωμάτων, των παραδόξων, των υποθέσεων και των εικασιών.

Στην μελέτη του ο συγγραφέας πραγματεύεται με συστηματικό τρόπο και για πρώτη φορά στην ελληνική νομική βιβλιογραφία από το 1937, ένα από τα δυσχερέστερα ζητήματα της μεθοδολογίας του ποινικού δικαίου: Την διάκριση της απαγορευμένης αναλογίας από την επιτρεπτή ερμηνεία των ποινικών διατάξεων. Προς τον σκοπό αυτόν, αξιοποιούνται τα εργαλεία της αυστηρής δογματικής ανάλυσης των κανόνων δικαίου των ά. 7 παρ. 1 Σ. και 1 ΠΚ, της κριτικής παράθεσης και ανάπτυξης πολυάριθμων επιστημονικών απόψεων στην ηπειρωτική μεθοδολογία του δικαίου (με συχνές αναφορές στην αγγλοσαξονική συζήτ...

Τα σωζόμενα αποσπάσματα ενός από τους πολυγραφότερους συγγραφείς της αρχαιότητας. Οι βασικές διδασκαλίες του (Κύριαι δόξαι) και οι επιστολές που συνοψίζουν τις θεωρίες του στη φυσική και την ηθική. Το 10ο βιβλίο του Διογένη Λαέρτιου.

Η πρώτη πανομοιοτυπική έκδοση (facsimile) πρωτοτύπου που δημιουργήθηκε στη Βενετία το 1513, στο τυπογραφείο του περίφημου τυπογράφου-ουμανιστή Άλδου Μανουτίου. Επιμελητής του έργου ήταν ο κριτικός λόγιος Μάρκος Μουσούρος, άνθρωπος ευρύτατης παιδείας, κοντά στον οποίο μαθήτευσαν σπουδαίοι ευρωπαίοι ουμανιστές, όπως ο Έρασμος. Το έργο αποδίδει έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον μεγάλο έλληνα φιλόσοφο για την αθάνατη κληρονομιά που μας παρέδωσε και με την οποία φωτίζεται μέχρι σήμερα όλη η ανθρωπότητα.

Πανομοιότυπη αναπαραγωγή της δεύτερης έκδοσης των Απάντων του Αριστοτέλους (Βασιλεία 1531). Η έκδοση αυτή αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της διάδοσης του κειμένου του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου σε όλη την Ευρώπη. Προλογίζεται στα λατινικά από τον Ντεζιντέριο Έρασμο, ο οποίος την αφιερώνει στον γιο του σπουδαίου Άγγλου λογίου και πολιτικού Θωμά Μωρ. Περιέχει επίσης και μια εκτενή εισαγωγή για τον βίο και τα έργα του Αριστοτέλη στα λατινικά, η οποία αποδίδεται στον μεγάλο Ιταλό ουμανιστή Γκουαρίνο Βερονέζε.

Η «Σούδα» αποδίδει στον Αριστόξενο 453 έργα, αριθμός που μαρτυρεί παρατεταμένη διάρκεια ζωής και μεγάλη συγγραφική δραστηριότητα, κάτι που διέκρινε και το δάσκαλό του, τον Αριστοτέλη. Ωστόσο, ο αριθμός αυτός θεωρείται υπερβολικός και μέσα σε αυτόν θα έχουν συμεριληφθεί σημειώσεις και έργα μαθητών του, ενώ δεν αποκλείεται και ο αριθμός να αναφέρεται σ το σύνολο των βιβλίων τα οποία καταλάμβανανα τα έργα του. Δυστυχώς το σύνολο σχεδόν της συγγραφικής του δραστηριότητας χάθηκε. Κορυφαία θέση μεταξύ των έργων του κατέχουν τα σχετιζόμενα με τη μουσική. Καθώς στο πρόσωπό του συν...

Η ηθική διδασκαλία του κορυφαίου εκπροσώπου της Νέας Στοάς, όπως την κατέγραψε ο μαθητής του Αρριανός. Τι είναι στην εξουσία μας και τι όχι, η διατήρηση της ατομικότητας, η θεία πρόνοια, η συγγένεια του ανθρώπου με τον Θεό, η φιλοστοργία, η εποπτεία του Θεού επί του κόσμου, η στάση απέναντι στους τυράννους κ.ά.

Η πολύτιμη συγγραφή του ιστοριογράφου της φιλοσοφίας, πλούσια σε ιστορικό και ανεκδοτολογικό υλικό. Μετά την έκθεση των πρώτων αρχών της φιλοσοφίας, ακολουθεί αναφορά στους Έλληνες φιλοσόφους μέχρι τον Επίκουρο. Βιβλία Α΄, Β΄. Θαλής, Σόλων, οι Επτά σοφοί, Αναξίμανδρος, Αναξαγόρας, Σωκράτης, Ξενοφών, Αρίστιππος, Ευκλείδης, Σιμμίας, Κέβης κ.ά.