Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε σπουδαστές Ανωτέρων και Ανωτάτων σχολών όπως Καλών Τεχνών, Θεάτρου, Μουσικής, Χορού και γενικά εικαστικών σχολών. Το αντικείμενο του εντάσσεται στα πλαίσια των θεωρητικών μαθημάτων για την έρευνα και την λειτουργία της καλλιτεχνικής φόρμας ως κοινό οργανικό στοιχείο σε όλες τις τέχνες, καθώς και στη μορφική αντιστοιχία από το ένα είδος τέχνης στο άλλο (η βιωματική παιδεία ως μέθοδος εκπαίδευσης ).

[...] Η έκδοση ενός αναμνηστικού αφιερώματος δεν θα μπορούσε ποτέ να εξοφλήσει τις οφειλές του Ιδρύματος και τη μνήμη της Λασκαρίνας Μπούρα, όχι τόσο γιατί θα ήταν δύσκολο να βρεθούν κάποια ποσοτικά αντικρίσματα για να ζυγίσουν την προσφορά της, όσο γιατί οι σχέσεις που ανέπτυξε μέσα στο χώρο του και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε το δυναμικό του - η αβρότητα δηλαδή της επικοινωνίας της με τους ανθρώπους και η αμεσότητα της αφοσίωσής της στο υλικό - ξεπέρασαν ποιοτικά τα μέτρα κάθε συμβατικού χρέους. Άγγελος Δεληβορριάς

Ο εν λόγω θύλακας είναι ένας μικρός θύλακας αντίστασης. Ένας θύλακας σχηματίζεται όταν δύο ή περισσότεροι άνθρωποι ενωθούν σε μια συμφωνία. Η αντίσταση είναι απέναντι στην απανθρωπιά της νέας παγκόσμιας οικονομικής τάξης. Οι άνθρωποι που ενώνονται είναι ο αναγνώστης, εγώ και εκείνοι στους οποίους αναφέρονται τα δοκίμια - ο Ρέμπραντ, οι παλαιολιθικοί ζωγράφοι των σπηλαίων, ένας Ρουμάνος χωρικός, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, ένας ειδικός στη μοναξιά ορισμένων δωματίων ξενοδοχείων, σκυλιά το σούρουπο, ένας άντρας σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό. Και, αναπάντεχα, οι ανταλλαγές μας δυναμώνου...

Παραλλάσσοντας το Πως και γιατί διαβάζουμε, θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε Πως και γιατί γράφουμε; Είναι ασθένεια το γράψιμο; Φάρμακο ή φαρμάκι; Τρόπος εσωτερικής έκφρασης και αυτογνωσίας ή μέσο κοινωνικής αναγνώρισης και προβολής; Ένας νέος ποιητής γίνεται αντικείμενο θαυμασμού από έναν παλιότερο, ένας πετυχημένος συγγραφέας προσπαθεί να επιβιώσει στην περίοδο της Κρίσης, ένας παθολογικός ψεύτης προσπαθεί να διαχειριστεί τα πολλά προσωπεία του με το γράψιμο, μια φιλόδοξη πεζογράφος πουλάει την ψυχή της στον δαίμονα του τυπογραφείου για ν' αποκτήσει φήμη και χρήμα. Υπαρξιακέ...

18 μικρά κείμενα δημοσιευμένα τα περισσότερα σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Aποτυπώνουν τη βαθιά αίσθηση και συναίσθηση της ποιητικής συνάφειας του Γιάννη Ψυχοπαίδη με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, την ελληνική καλλιτεχνική παράδοση και το ελληνικό τοπίο. Kαι αναδεικνύουν με γνώση και με ευαισθησία τη βαθύτερη ευθύνη του δημιουργού-ανθρώπου απέναντι στην κοινωνία και στο περιβάλλον που τον ενέπνευσαν. 18 μικρά κείμενα καλλιτεχνικού ήθους και συλλογικής μνήμης.

Η γερμανίδα χαράκτρια και γλύπτρια Καίτε Κόλλβιτς (1867-1945) υπήρξε αναμφίβολα μια από τις πλέον εμβληματικές φυσιογνωμίες στην Τέχνη του 19ου και του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα χρόνια της νεοσύστατης αυτοκρατορικής Γερμανίας και πέθανε λίγες ημέρες πριν τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η διαδοχή των γεγονότων συμβαδίζει με την προσωπική ιστορία της, από την ξέγνοιαστη νιότη ως την σοβαρή ωριμότητα. Έζησε την πορεία της χώρας της από την αθωότητα ως τον παραλογισμό του εθνικοσοσιαλισμού αλλά και τον εξευτελισμό της ανθρώπινης ύπαρξης στους δύο μεγάλους πολέμο...

Το βιβλίο αυτό δηλώνει με τόλμη ότι η τέχνη έχει μία ξεκάθαρη χρησιμότητα: πρόκειται για θεραπευτικό εργαλείο που μας βοηθά να βιώνουμε πιο ολοκληρωμένα τη ζωή μας.

"....Ο πόλεμος βασίζεται στην εξαπάτηση. Έτσι, όταν μπορούμε να επιτεθούμε πρέπει να δείχνουμε ανήμποροι· όταν χρησιμοποιούμε τις δυνάμεις μας, πρέπει να δείχνουμε αδρανείς· όταν είμαστε κοντά, πρέπει να κάνουμε τον εχθρό να πιστεύει ότι είμαστε μακριά· όταν είμαστε μακριά, πρέπει να τον κάνουμε να πιστεύει ότι είμαστε κοντά. Ρίχνε δολώματα για να παραπλανήσεις τον εχθρό. Προσποιήσου αταξία και τσάκισέ τον. Αν είναι ασφαλής απ' όλες τις απόψεις ετοιμάσου να τον αντιμετωπίσεις. Αν έχει ανώτερες δυνάμεις, απόφυγέ τον. Αν ο αντίπαλός σου είναι ευερέθιστος, προσπάθησε να τον εκ...

Το έργο αυτό, αν και γράφτηκε για στρατιωτική χρήση, δεν είναι απλώς μία στρατιωτική πραγματεία. Είναι ένα έργο που πραγματεύεται την τέχνη της αντιπαράθεσης υπό την ευρεία έννοια, και περιέχει σχεδόν το σύνολο των αρχών που πρέπει να γνωρίζουμε για να βρεθούμε νικητές σε μία διαμάχη. Γράφτηκε πριν από 2.500 χρόνια στην Κίνα, από τον κινέζο φιλόσοφο και στρατηγό Σουν Τζου. Είναι εκπληκτικό ότι πριν από τόσους αιώνες γράφτηκαν αλήθειες οι οποίες ισχύουν στο ακέραιο ακόμη και σήμερα. Στα δεκατρία κεφάλαια που το αποτελούν, ενυπάρχουν σχεδόν όλα όσα έχουν γραφεί περί πολέμου σ...

Όπως "Ο Ηγεμόνας του Μακιαβέλι" έτσι και "Η τέχνη του Πολέμου" του Sun Tzu είναι τόσο χρήσιμη σήμερα όσο ήταν πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια για τους στρατιωτικούς ηγέτες της αρχαίας Κϊνας. Κι αυτό γιατί το έργο του Κινέζου στρατηγού δε διατυπώνει απλά ένα πολεμικό δόγμα, αλλά εξετάζει κάθε πτυχή του πολέμου, οικονομική, πολιτική, κοινωνική, ψυχολογική, με ανυπέρβλητη γνώση, οξυδέρκεια και ρεαλισμό. Το πνεύμα του Sun Tzu κατάφερε να διαπεράσει τους χοντρούς τοίχους των ανά τον κόσμο στρατιωτικών ακαδημιών και να γίνει η βίβλος εκατοντάδων χιλιάδων συγχρόνων μάνατζερ πο...

"Η τέχνη του πολέμου" του Σουν Τζου αποτελεί την αρχαιότερη απ' όλες τις γνωστές πραγματείες επί του θέματος, αλλά παραμένει αξεπέραστη ως προς την περιεκτικότητά της και τη βαθιά γνώση του αντικειμένου. Θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ένα συμπυκνωμένο απόσταγμα σοφίας για τη διεξαγωγή του πολέμου. Από όλους τους στοχαστές του παρελθόντος που μελέτησαν την τέχνη του πολέμου, μόνο ο Κλαούζεβιτς μπορεί να συγκριθεί με τον Σουν Τζου· ωστόσο, ακόμη κι αυτός είναι πιο "παρωχημένος", και εν μέρει απαρχαιωμένος, παρότι δύο χιλιετίες μεταγενέστερος. Ο Σουν Τζου έχει πιο ξε...