Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Μαρτίνος Λούθηρος, στις 31.10.1517, στάθηκε στο κατώφλι ανάμεσα στον Μεσαίωνα και την αναγέννηση της Ευρώπης. Το όνομά του αντιπροσωπεύει τις απαρχές ενός νέου πολιτισμικού παραδείγματος, την ανάδυση ενός νέου κοσμοειδώλου. Οι διαδικασίες της αλλαγής διήρκεσαν πολύ και υπήρξαν πολλαπλές, αντιφατικές, οδυνηρές και συγχρόνως δημιουργικές. Ο Max Weber και o Σίγκμουντ Φρόυντ συμφωνούν στο ότι η νεωτερικότητα προωθεί την "αυξανόμενη ορθολογικότητα" του πολιτισμού, καθώς και την "πρόοδο της πνευματικότητας". Αλλά κάθε πρόοδος είναι ανασφαλής και συνοδεύεται ή διακόπτεται από πε...

Τα κείμενα του ανά χείρας βιβλίου λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν τα λόγια του Χριστού από την επί του Όρους Ομιλία: "Ού δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη. Ουδέ καίουσιν λύχνον και τιθέασιν αυτόν υπό τον μόδιον, αλλ’ επί την λυχνίαν, και λάμπει πάσιν τοις εν τη οικία. Ούτως λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσιν τον πατέρα υμών των εν τοις ουρανοίς" (Ματθ. 5, 14-16). Ο αναγνώστης, μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, θα καταλάβει τη σημασία της αναφοράς του Χριστού στα έργα (και όχι στους λόγους ή τις πεποιθήσεις) των π...

Το 2017 συμπληρώθηκαν πέντε αιώνες από τότε που ο Λούθηρος θυροκόλλησε, στις 31 Οκτωβρίου 1517, τις 95 θέσεις στο πανεπιστημιακό παρεκκλήσιο της Βιττεμβέργης, ενέργεια που επέπρωτο να αλλάξει την Ευρώπη και όλο τον χριστιανικό κόσμο. Η 500ή επέτειος του γενεθλίου έτους του προτεσταντισμού υπέδειξε πολύ φυσιολογικά το θέμα του όγδοου συνεδρίου των Συναντήσεων του Άρτου Ζωής. Η νεοελληνική ιστορία διασταυρώθηκε με τον προτεσταντισμό, στο πρόσωπο κυρίως και τη δράση του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Κυρίλλου Λουκάρεως, το κίνημα όμως αυτό δεν ρίζωσε στην Ελλάδα. Οι Έ...

Στο παρόν βιβλίο αποτυπώνεται ο διάλογος που διεξήχθη στα πλαίσια του διεπιστημονικού προγράμματος "Ο Κόσμος στην Επιστήμη και την Θρησκεία", με αντικείμενο τον Κόσμο σ’ όλες τις εκφάνσεις του.

Ο Κόσμος σαν ένα στολίδι, σαν πηγή της αρμονίας και του λόγου, όπως τον συνέλαβαν οι αρχαίοι Έλληνες. Ο Κόσμος, σαν ένα πυκνό δίχτυ σχέσεων και αναλογιών, όπως αναδύθηκε χάρη στην Επιστήμη και την αναλυτική σκέψη. Ο Κόσμος σαν δημιουργία, ως μέσο συνάντησης με τον Δημιουργό, όπως προσφέρεται μέσα από την Βιβλική και την Χριστιανική παράδοση. Ο Κόσμος, σαν τόπος συνάντησης και ανοιχτού διαλόγου ανάμεσα στην Επιστήμη, τη Φιλοσοφία, τη Θεολογία. Στο παρόν βιβλίο αποτυπώνεται ο διάλογος που διεξήχθη στα πλαίσια του διεπιστημονικού προγράμματος "Ο Κόσμος στην Επιστήμ...

"Είμαι ένα παπαδοπαίδι", έλεγε ο Λακάν. Εκπαιδευμένος από τους αδελφούς του Τάγματος της Μαρίας, ήταν ένα παιδί θεοσεβούμενο και απέκτησε μια γνώση σημαντική, εσωτερική, των δοκιμασιών και των τεχνασμάτων της χριστιανικής πνευματικότητας. Ήξερε επίσης να μιλάει θαυμάσια στους καθολικούς και να τους εξοικειώνει με την ψυχανάλυση. Το Τάγμα των Ιησουιτών στοιχημάτιζε στη Σχολή του. Ο Φρόυντ, αντλώντας την αισιοδοξία του από τον Διαφωτισμό, πίστευε ότι η θρησκεία δεν ήταν παρά αυταπάτη που η πρόοδος του επιστημονικού πνεύματος θα διέλυε στο μέλλον. Ο Λακάν δεν το πίστευε καθό...

Το παρόν δοκίμιο είναι προϊόν περαιτέρω επεξεργασίας και συμπληρώσεως εισηγήσεώς μας, η οποία κατ' αρχήν δόθηκε στα πλαίσια των θεολογικών μεταπτυχιακών επιστημονικών Σεμιναρίων του Ορθόδοξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης. Αυτούσιο το επεξεργασμένο κείμενο δημοσιεύθηκε στον τιμητικό τόμο των εκδόσεων του Κέντρου Μελετών της Ιεράς Μονής Κύκκου επί τη συμπληρώσει δύο χιλιάδων χρόνων από της γεννήσεως του Σωτήρος Χριστού. [...]

Ποια σχέση υφίσταται μεταξύ ψυχανάλυσης και θρησκείας; Στις σημερινές μας κοινωνίες, όπου η νεωτερικότητα έχει παρασύρει το άτομο, ένα αίτημα νοήματος απευθύνεται στον ψυχαναλυτή ή στον θρησκευόμενο. Για κάποιους ψυχανάλυση και θρησκεία είναι δύο πεδία διαχωρισμένα ως προς το σκοπό τους κι επομένως ως προς τα μέσα τους. Έτσι, η ψυχανάλυση δεν είναι ούτε υπέρ, ούτε κατά της θρησκείας. Αντίθετα, για άλλους η ψυχαναλυτική εμπειρία οδηγεί αναγκαστικά στον αντιθεϊσμό με την ανακάλυψη ότι κάθε θρησκευτική δοξασία είναι αφ' εαυτής αυταπάτη. Κάνοντας ένα ξεκαθάρισμα των σημερι...

Τα δέκα κείμενα του ανά χείρας βιβλίου συζητούν τη θέση της θρησκείας στη σύγχρονη κοινωνία και, κατά κύριο λόγο, στη σημερινή Ελλάδα. Ο Θεός του τίτλου είναι ο Θεός της χριστιανικής παράδοσης, ιδίως όπως αυτή εκφράστηκε από την ορθόδοξη Εκκλησία, και η Πόλη είναι η σύγχρονη, ανοιχτή, δημοκρατική κοινωνία της Ευρώπης, στην οποία η θρησκεία δεν καθορίζει πλέον τον δημόσιο βίο. Τα κείμενα του βιβλίου πιστεύουν και στα δύο -υπ' αυτήν την έννοια ο τίτλος σημαίνει και Θεός και Πόλις- και αναζητούν τον επαναπροσδιορισμό της μεταξύ τους σχέσης στη χώρα μας.

Όταν ο σύγχρονος άνθρωπος μιλάει για το θάνατο, εννοεί κάτι που βρίσκεται στο τέρμα της ζωής. Όμως αυτό το αυτονόητο συχνά μας δυσκολεύει να αναρωτηθούμε παραπέρα: Κατά πόσο αυτό που υπάρχει πριν από το θάνατο, είναι ζωή; Πόσο ζωή είναι να βιώνεις τον "άλλο" σαν ανταγωνιστή ή σαν απειλή; Πόσο ζωή έχουν τα έργα μας, αν είμαστε όντα με ημερομηνία λήξης; Τι όραμα ζωής φανερώνει το να γεννηθείς σε φάτνη, να βρεθείς σε άξενους τόπους και να καλέσεις σε φιλοξενία αφιλόξενους ανθρώπους; Το βιβλίο αυτό επιμένει πως, αν ανασηκωθούμε στις μύτες των ποδιών μας και κοιτάξουμε πίσω απ'...

Η μικρή τούτη μελέτη του R. D. Clements: "Ο Θεός και οι Γκουρού", που πρωτοδημοσιεύτηκε στην περιοδική έκδοση του Ελληνικού Ινστιτούτου της Βίβλου, το "Σάλπισμα", (τεύχη Απριλίου 1977 - Μαρτίου 1978), και της οποίας ανάτυπο είναι η παρούσα έκδοση, θα μπορούσε να φανεί σαν μια φωνή κινδύνου, που, ίσως θα 'λεγε κανείς, παράκαιρα υψώνεται για να επισημάνει την παρουσία στον Ελληνικό χώρο, τρόπων και σκέψης ζωής, τόσο αταίριαστων στην Ελληνική πραγματικότητα. [...] Με την ολοκληρωμένη κυκλοφορία της μικρής τούτης μελέτης, πιστεύουμε, επιτελείται ένα διπλό υψηλό καθήκον: Φωτι...

Ο συγγραφέας που θεωρείται "ένας από τους πιο λαμπρούς δημοσιογράφους της εποχής μας" (London Observer) έχει γράψει ένα βιβλίο που επαναπροσδιορίζει τη συζήτηση σχετικά με τη θρησκεία στη δημόσια ζωή. Με την απαράμιλλη ευρυμάθεια και ευστροφία του, ο Κρίστοφερ Χίτσενς καταπιάνεται με το πιο επιτακτικό θέμα της εποχή μας: την κακεντρεχή επίδραση της θρησκείας στον κόσμο. Ο αναγνώστης, είτε ισόβια ευσεβής, είτε αφοσιωμένος άθεος είτε κάποιος που διατηρεί αμφιβολίες για τον ρόλο που παίζει η θρησκεία στην ανθρώπινη ζωή, θα θελήσει να σκεφτεί και να συμμετάσχει στη συζήτηση πο...

Κατά τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται συχνά διάφοροι γραφικοί τύποι που καπηλεύονται τους αρχαίους θεούς. Κάποιοι αρχαιολάτρες με χλαμύδα, αλλά εσωτερικώς σύγχρονα εσώρουχα, συγκεντρώνονται στα ερείπια κάποιων αρχαίων ναών και αναπέμπουν δεήσεις προς τις ολύμπιες θεότητες. Τις αναπέμπουν βέβαια με κάποια προφορά που δεν έχει καμία σχέση με τον μελωδικό τρόπο εκφοράς της κλασικής αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Ο Δίας από τον Όλυμπο παρακολουθεί το σύγχρονο αυτό μασκαριλίκι, με την ίδια απογοήτευση που παρακολουθούσε τις ιεροτελεστίες των αρχαίων προγόνων μας. Ο Δίας ήταν πάντα έ...

Ο πιο γνωστός βιολόγος της εποχής μας σε ένα αποκαλυπτικό έργο. Ένα βιβλίο που ξεχειλίζει από το πάθος του Ρίτσαρντ Ντόκινς για όλα τα θέματα που τον απασχολούν, για όλα τα θέματα που μας αφορούν και επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας. Με πειστικότητα και σφρίγος, τα κείμενα εκφράζουν το θεμελιώδες αξίωμα του συγγραφέα: "αναζήτησε την αλήθεια"! "Είμαι πολύ εχθρικός απέναντι σε κάθε οργανωμένη θρησκεία διότι είναι εξαιρετικά δεσποτική. Έχει δύναμη, ασκεί επιρροή, απαλλάσσεται από τη φορολογία και επιβάλλεται συστηματικά στους νέους. Και δεν συμφωνώ με το επιχείρημα ότι είναι αβ...

Η έρευνα που παρουσιάζεται σε αυτό το βιβλίο αποκαλύπτει τις μακροχρόνιες προσπάθειες του σπέρματος του κακού, που έχει ως σκοπό να επηρεάσει, να αλλοιώσει, να κακοποιήσει και να διαφθείρει το ανθρώπινο γένος. Επίσης, γνωστοποιείται και αναλύεται η ύπαρξη της αιώνιας διαμάχης μεταξύ των δυνάμεων του καλού και του κακού, από τη γέννηση της ανθρωπότητας έως τις μέρες μας, όπως προκύπτει μέσα από ουσιώδη θρησκευτικά και ιστορικά στοιχεία. Ακόμη, φανερώνεται η αδιάσπαστη και συνεχής σχέση του αρχαίου Ελληνισμού με τον Χριστιανισμό και καταγράφονται οι ομοιότητες και η ταύ...