Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ελευθερία είναι καταλυτικός παράγοντας στο πώς θα διαχειριστεί κανείς την κριτική του ικανότητα. Αυτός που δεν μπορεί να κρίνει, είτε αγνοεί παντελώς το αντικείμενο που καλείται να κρίνει είτε δεν είναι ελεύθερος άνθρωπος. Εάν όμως αγωνιζόμαστε να αποκαταστήσουμε το κατ' εικόνα στην προσωπικότητά μας, πρέπει να ξέρουμε ότι, χωρίς άπλετη ελευθερία, δεν πρόκειται να προχωρήσουμε μακριά. Διότι η ελευθερία εκφράζεται και μέσα από την κριτική.

Η συλλογή που κρατάτε στα χέρια σας περιλαµβάνει τα ολιγόλεκτα διηγήµατα του "φτωχού άγιου των γραµµάτων" µας ταξινοµηµένα χρονολογικά. Διαβάζονται λόγω του µεγέθους τους, εύκολα και γρήγορα από µικρούς και µεγάλους, είτε µυηµένους στο έργο και την πολυκύµαντη γλώσσα του είτε όχι. Όσοι δεν έχουν εντρυφήσει σχετικά, ίσως τους παροτρύνει να προστρέξουν στη συνέχεια και στα µεγαλύτερα σε έκταση έργα του ώστε να ολοκληρώσουν το παπαδιαµαντικό τους προσκύνηµα που µόνο πνευµατικό "πλούτο" µπορεί να προσφέρει. Μάλιστα αρκετά θεωρούνται αχειροποίητα, δηλαδή αριστουργήµατα, τα οποία...

"...πάντως εγώ να πω κάτι: ότι πέρασαν πολλοί κοινωνιολόγοι από εδώ και από το Σύλλογο και από το σχολείο, πάρα πολλοί. Ακόμη δεν βρήκανε το μοντέλο, που να δουλέψουν σε αυτό το μοντέλο επάνω, που να μπορούμε να πετύχουμε γι' αυτούς τους ανθρώπους και να τους βγάλουμε και άξιους στην κοινωνία αύριο". (Αννούλα) Πόσο δύσκολο είναι να βρεθεί ένα "μοντέλο" που θα δουλέψει αποτελεσματικά στην περίπτωση της εκπαίδευσης των παιδιών Ρομ; Η Αννούλα Μάγκα και η Κατερίνα Μπεμπέ λένε ότι υπάρχουν λύσεις. Η διαπίστωση ότι οι ιδέες των άμεσα ενδιαφερομένων είναι σε εντυπωσιακό βαθμό ε...

"Η Λειτουργία σας είναι κάτι το υπέροχο", έλεγε ένας πρώην καθολικός διανοούμενος ιερέας, που ασπάσθηκε την Ορθοδοξία. "Μέγα δημιούργημα της ιστορίας", αποκάλεσε την Θεία Λειτουργία μας, το καθολικό περιοδικό "Κοινή κληρονομιά". Και πρέπει να μας το πουν οι Καθολικοί, πως η Λειτουργία μας είναι το κάτι άλλον; Δεν το καταλαβαίνουμε από μόνοι μας; Συνηθίσαμε (φευ!) τη Λειτουργία μας! Γι' αυτό και δεν μιλάμε για αυτή, όπως πρέπει, και όπως της αξίζει. Αν θέλομε, να νιώσουμε το μεγαλείο της, θα πρέπει να αποκυλίσουμε την "ταφόπετρα", που έθεσε πάνω της η συνήθεια. Ας την πα...

Από τη μία είναι τα μνημόνια, η κρίση, οι τροϊκανοί, η Μέρκελ, οι γερμαναράδες, το δουνουτού, ο Σόιμπλε, οι δοσίλογοι, οι προσκυνημένοι, η παγκοσμιοποίηση και άλλοι εχθροί που επιβουλεύονται την εθνική μας ταυτότητα και ανεξαρτησία. Από την άλλη είναι ο έλληνας, πτωχός πλην περήφανος, που όπως στις Θερμοπύλες σήκωσε την ασπίδα, το 1821 το καριοφίλι, έτσι και σήμερα θα πετάξει έξω από την ελλαδίτσα όλους τους ξένους και ξενόδουλους εχθρούς. Κοινοτοπίες, που αναλύει το ανά χείρας βιβλίο, γιατί η γλώσσα δεν περιγράφει μόνο αλλά και δημιουργεί... Κόκκαλα δεν έχει αλλά είναι από...

Oι Πέρσες πλησιάζουν στην αττική γη και η Αθήνα πρέπει να ζητήσει βοήθεια από τους Σπαρτιάτες. Ο ηµεροδρόµος Φειδιππίδης λαµβάνει εντολή να τρέξει έως τη Σπάρτη και να επιστρέψει σε περίπου τρεις µέρες στον Μαραθώνα σε µια απόσταση πεντακοσίων σαράντα χιλιοµέτρων. Παίρνει µέρος στη µάχη και κατόπιν διατάσσεται να ξανατρέξει (!) µέχρι την Αθήνα, ώστε να αναγγείλει το µήνυµα της νίκης. Είναι ο πρώτος Μαραθωνοδρόµος στην ιστορία! Και από τότε, ο Φειδιππίδης τρέχει σε κάθε πόλη του πλανήτη που διεξάγεται Μαραθώνιος Δρόµος µήκους σαράντα δύο χιλιοµέτρων, και ας µην έχει προορισµ...

Στην παρούσα εργασία ο συγγραφέας (σ.) της επιχειρεί μια σύγχρονη λαογραφική-ανθρωπολογική, νεωτερικής φύσεως, θεώρηση του νεοελληνικού επωνύμου. Πρόκειται για μια διεπιστημονική θεώρηση, η οποία χρησιμοποιεί (ισορροπημένα) τις μεθόδους, τα εργαλεία (π.χ. την Προφορική Ιστορία) και τα πορίσματα τόσον των επιμέρους "ειδών" της λαογραφικής επιστήμης (εν προκειμένω της Αρχειακής και της Φιλολογικής), όσο και των συναφών προς αυτήν ανθρωπιστικών σπουδών: (Κυρίως) της Ιστορίας, της Κοινωνιογλωσσολογίας, της Κοινωνιολογίας, της Λογοτεχνίας και της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας· καταθέ...

Τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες χιλιάδες αγόρια και κορίτσια απασχόλησαντα δικαστήρια ανηλίκων στην Ελλάδα είτε επειδή διέπραξαν κάποιο αδίκημα είτε επειδή θεωρήθηκε ότι διατρέχουν "ηθικό κίνδυνο" να διαπράξουν κάποιο στο μέλλον ή επειδή οι γονείς τους δήλωναν αδυναμία να τα τιθασεύσουν. Η συμπεριφορά παιδιών και εφήβων στο πλαίσιο της οικογένειας και του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος, οι συνθήκες ανατροφής και διαβίωσης τους και τα παραστρατήματά τους αποτέλεσαν το αντικείμενο πλήθους εκθέσεων από "επιμελητές ανηλίκων" και τροφοδότησαν έναν κανονιστικό λόγο για τις...

[...] Τις εργασίες του τόμου υπογράφουν αρχαιολόγοι και ιστορικοί' περιλαμβάνονται μελέτες οι οποίες αναφέρονται στη διασπορά των αρχαιοτήτων συγκεκριμένων αρχαιολογικών χώρων και περιοχών (Ακρόπολις των Αθηνών, Κρήτη, Εύβοια) και άλλες οι οποίες προσεγγίζουν ιστορικά κάποιες πλευρές της, όπως είναι η νομοθετική αντιμετώπιση της εξαγωγής των αρχαιοτήτων, η διασπορά τους κατά τους τελευταίους προεπαναστατικούς χρόνους, η διαδρομή ενός συγκεκριμένου μνημείου από τον τόπο εύρεσης ως το μουσείο που το φιλοξενεί σήμερα, καθώς και η στάση των ελλήνων αρχαιολόγων κατά τον 19ο αιών...

"Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η μοίρα της Ελλάδας εξαρτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τις αποφάσεις Βρετανών: πολιτικών, διπλωματών, στρατιωτικών, στελεχών μυστικών υπηρεσιών και πρακτόρων τους. Ο Πέτρος Μακρής-Στάικος μας παρουσιάζει έναν από αυτούς: τον Noel Rees, επικεφαλής της θρυλικής Secret Intelligence Service, της ΜΙ9 και άλλων βρετανικών υπηρε­σιών στη Σμύρνη. Φιλέλληνας, ευφυής, δυναμικός και με άκαμπτο χαρακτήρα, γόνος πλούσιας οικογένειας με βαθιές ρίζες στην Ανατολική Μεσόγειο, ο Rees οργάνωσε και διηύθυνε την κατασκοπία εις βάρος του Άξονα στο Αιγαίο Πέλ...

[...] Στόχος του τόμου είναι να φωτίσει πτυχές της πραγματικότητας που έχει διαμορφώσει, στο πέρασμα των αιώνων, η παρουσία της ελιάς στην Πελοπόννησο. Ο φακός άλλοτε "ανοίγει" τη γωνία του, και άλλοτε εστιάζει σε επιμέρους θέματα ή περιοχές (η περιοχή, για παράδειγμα, της Μεσσηνίας, καλύπτει μεγάλο μέρος της ύλης, δικαίως). Οι σχετικές συμβολές ιστορικών και αρχαιολόγων σε αυτό το συλλογικό έργο προσπαθούν να αφηγηθούν την ιστορία της ελιάς σ' έναν τόπο όπου η παρουσία της συνδέεται με αρχαία "τεκμήρια". Η καλλιέργεια της ελιάς, σύμφωνα με ραδιοχρονολόγηση γύρης, άρχισε στ...

Ένα πρόχειρο σκαρίφημα του Κ. Π. Καβάφη, που αποτυπώνει με λίγες γραμμές κάποια οικοδομικά τετράγωνα της πόλης της Πάτρας, στάθηκε η αφορμή γι' αυτή την εικαστική έκθεση που ως στόχο έχει να εντοπίσει και να διαχειριστεί πλαστικά την ποιητική σχέση του Καβάφη με την πόλη. Με μια διευρυμένη έννοια, η αστική πολεοδομία μέσω της ποίησης του Κ. ορίζεται εδώ εικαστικά ως σχέση του μέσα και του έξω χώρου, της ιδιωτικής κατοικίας και του δημόσιου περιβάλλοντος, κι αυτό τόσο ως κυριολεξία όσο και ως μεταφορά. Ο Καβάφης, περιδιαβαίνοντας ένα βράδυ την πόλη της Πάτρας, καταγράφει...

""Ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!" του Οδυσσέα Ελύτη με τη μουσική του Γιώργου Κουρουπού", αποτελεί μια ανθολογία, όπου ο λυρισμός, η τόλμη και η εκφραστική δύναμη της γραφής τού ποιητή συνδυάζονται με το χρώμα των εικαστικών του έργων και τις πρωτότυπες μελοποιήσεις ποιημάτων του από τον Γιώργο Κουρουπό. 'Ολα τα κείμενα του βιβλίου παρουσιάζονται σε πέντε γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά). Ποιήματα απ’ όλες τις περιόδους της γραφής του Οδυσσέα Ελύτη, αποσπάσματα από τον πεζό του λόγο -για τη σημασία της τέχνης, για τη διαμόρφωση της ποιητικής του- παρο...

Η Ελλάδα ήταν γι’ αυτούς μια μακρινή και ονειρεμένη χώρα, στην οποία έπρεπε κάποτε να επιστρέψουν, χωρίς ωστόσο να έχουν μια σαφή προοπτική επαναπατρισμού. Παρακολουθούσαν από απόσταση τους τσακωμούς των γονιών τους και τις ενδοπροσφυγικές συγκρούσεις για ζητήματα τα οποία, κατά κανόνα, είτε δεν καταλάβαιναν είτε τους φαίνονταν απόμακρα και αδιάφορα. Όσοι από αυτούς εκφράστηκαν πολιτικά, το έκαναν κατά κύριο λόγο από αισθήματα υποχρέωσης και σεβασμού προς τους αγώνες των γονιών και των παππούδων τους. Οι περισσότεροι πρόσφυγες μιλούν με νοσταλγία για τη ζωή τους στη σοσιαλι...

Το Χιούμορ, σύμφωνα με έναν μύθο, ήταν ένα γελαστό και έξυπνο αγόρι, που κάποτε θέλησε να επισκεφτεί τους ανθρώπους. Περπάτησε στην εξοχή, πέρασε από χωριά, συνάντησε εργάτες στα χωράφια, πλανόδιους μουσικούς στους δρόμους, παιδιά, γυναίκες, γέρους, με όλους πέρασε ωραία, γλέντησαν και ευχαριστήθηκαν. Μα, όταν έφτασε στην πολιτεία, κανείς δεν του έδινε σημασία. "Μπα" αναρωτήθηκε το Χιούμορ, "εγώ άλλαξα ή ο κόσμος;". Ρωτούσε τους ανθρώπους που συναντούσε, αλλά όλοι τον φώναζαν ενοχλητικό, τεμπέλη και παρωχημένο. Οι έμποροι είπαν πως δεν είχαν καιρό να χάνουν μαζί του, οι κα...