Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Χρυσή Ακτή παραμένει μέχρι σήμερα το πιο πολυδιαβασμένο βιβλίο του Νέλσον Ντεμίλ. Ένα μυθιστόρημα που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς, τόσο ώστε οι αναγνώστες να ζητούν επίμονα εδώ και χρόνια από τον συγγραφέα να επανέλθει με μια συνέχεια. Τώρα, επιτέλους, η αναμονή φτάνει στο τέλος της. Και όσοι αναρωτιούνταν τι απέγιναν ο Τζον Σάτερ και η γοητευτική γυναίκα του μετά τη δολοφονία του αρχιμαφιόζου Μπελαρόσα "μπορούν", όπως σημειώνει το Booklist, "να πανηγυρίσουν. Το "Σπίτι στην Πύλη" είναι ακριβώς αυτό που προσδοκούσαν... ένα σπάνιο εκδοτικό φαινόμενο: μια συνέχεια που δεν απογοητεύει". Ο Ντεμίλ μας προσκαλεί ξανά στο ειδυλλιακό καταφύγιο του πλούτου και της δύναμης, σ' ένα μυθιστόρημα γραμμένο με την ίδια λεπτή ειρωνεία και τη διεισδυτική ματιά που έκαναν τη Χρυσή Ακτή το πιο εμβληματικό και δημοφιλές έργο του. Ο Τζον Σάτερ είχε να πατήσει το πόδι του στη Χρυσή Ακτή από τότε που η γυναίκα του, η όμορφη, αριστοκρατική Σούζαν, σκότωσε τον εραστή της, τον αρχιμαφιόζο Φρανκ Μπελαρόσα. Για τρία χρόνια γύριζε τον κόσμο με το ιστιοφόρο του, κι ύστερα κατέληξε στο Λονδίνο προσπαθώντας να ξεχάσει και να ξαναφτιάξει τη ζωή του. Τώρα, δέκα χρόνια μετά, επιστρέφει εκεί μόνο και μόνο για ν' αποχαιρετήσει την ετοιμοθάνατη Έθελ, που βρισκόταν από παλιά στην υπηρεσία της οικογένειας. Εγκαθίσταται στο σπίτι της, στην πύλη του Στάνχοπ Χολ, του πατρικού της Σούζαν, που έχει κι εκείνη επιστρέψει πρόσφατα στη Χρυσή Ακτή. Η συνάντησή τους είναι αναπόφευκτη και οι αναμνήσεις δεν αργούν να ξυπνήσουν. Η έντονη έλξη που νιώθουν ο ένας για τον άλλον πυροδοτεί ξανά το πάθος που τους ένωνε κάποτε... Αλλά η Σούζαν δεν είναι το μόνο πρόσωπο από το παρελθόν που μπαίνει στο δρόμο του. Ο Άντονι Μπελαρόσα, ο γιος του Φρανκ, είναι επίσης εκεί κι έχει βάλει σκοπό να επιτύχει δύο στόχους: να παρασύρει ξανά τον Τζον στον εγκληματικό κόσμο της οικογένειας Μπελαρόσα και να εκδικηθεί τη γυναίκα που σκότωσε τον πατέρα του. Κι έτσι ο Τζον βρίσκεται γι' άλλη μια φορά παγιδευμένος σ' έναν κύκλο βίας και προδοσίας από τον οποίο νόμιζε ότι είχε ξεφύγει οριστικά.