Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μορφή της γυναίκας που είχε δει στην προηγούμενη πτήση, είχε καρφωθεί στην σκέψη του, στο είναι του, στην ψυχή του. Όπου κι αν έστρεφε το βλέμμα του έβλεπε τη μορφή της. Το χαμόγελο της το οποίο τον μαγνήτισε από την πρώτη στιγμή που την αντίκρυσε. Η γεμάτη φλόγα, αλλά συνάμα τόσο λάγνα ματιά της ,τον αναστάτωναν κάθε στιγμή, κάθε λεπτό. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή του που είχε διαλυθεί στην κυριολεξία. Είχε χάσει την αυτοκυριαρχία του. Ποιος; Εκείνος που αποτελούσε τον αθλητή-κομπιούτερ, τον αθλητή που δεν δίσταζε να ρισκάρει ακόμη και στο τελευταίο δευτερόλεπτο και να μην αποτυγχάνει ποτέ. Εκείνος που ευγνωμονούσε τον Θεό, για το σπάνιο χάρισμα που του είχε δώσει. Να έχει την ικανότητα να παίρνει την ιδανική απόφαση σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Ο κορυφαίος και μοναδικός Γάλλος σχολιαστής Ζαν Κλοντ Εσιέν πριν από έναν μόλις χρόνο, στο τελικό του φάιναλ φορ που είχε γίνει στην Οστάνδη, το πρώτο του φάιναλ φορ είχε πει: "Ακόμη και στο παιχνίδι του play station να τον βάλεις βάση των πιθανοτήτων έστω και μία φορά θα αστοχήσει. Στην ανθρώπινη πραγματικότητα δεν αστοχεί ποτέ. Δεν κάνει λάθος επιλογή ποτέ. Ούτε για μια στιγμή. Εάν ο Τζόρτναν θα μείνει αιώνια air ,ο Γκρέκο θα μείνει ως ο "parfait"" (τέλειος). Εδώ και 48 ώρες όμως ο τέλειος παίκτης, ο Alessio Abietto Greco, ο γιος της Ιωάννας Καλαϊτζάκη και του Pietro Abietto, είχε γίνει αιχμάλωτος της γυναίκας που τον έκανε για πρώτη φορά στη ζωή του να χάσει κάθε έννοια ελέγχου... ...Ο Θεός είχε ορκιστεί... Κάθε πάθος έχει το πεπρωμένο του...