Μαντάμ Στεφανί

"Από τη φαντασία της περνοδιάβαιναν οι λογής πελάτες, ντόπιοι και ξενόφερτοι, που έφταναν καθημερινά με τα καράβια στο λιμάνι. Τους παρακολουθούσε την ώρα που πέταγαν τα ρούχα τους βιαστικά, κοιτάζοντάς την γυμνή πάνω στο κρεβάτι της, ως σπάνιο έδεσμα. Αφουγκραζόταν τη βαριά ανάσα τους που μύριζε ρούμι, λουζόταν απ’ τον ιδρώτα του κορμιού τους και τις πνιγηρές οσμές τους, εκστασιαζόταν από τους ήχους της ηδονής που πλημμύριζαν το δωμάτιο τη στιγμή της κορύφωσης. Ένιωσε και τους κραδασμούς της γης κάτω από το κρεβάτι που της έφερναν ζάλη, το βουητό του ηφαιστείου τη μοιραία εκείνη νύχτα. Μύρισε το θειάφι που είχε κατακλείσει την ατμόσφαιρα της κάμαρης, είδε τον πύρινο ποταμό της λάβας να την πλησιάζει απ’ το ανοιχτό παράθυρο, σα μια τεράστια πύρινη γλώσσα μυθικού θεριού που αφάνιζε ότι εύρισκε στο πέρασμά της, όμως ήταν ανήμπορη ν’ αντιδράσει, η ηδονή την είχε παραλύσει, την προτιμούσε απ’ τον οικτρό θάνατο, έτσι παρέμεινε εκεί, στην αγκαλιά του άγνωστου εραστή, για να λιώσει μαζί του στο καμίνι του πάθους". Ένα μυθιστόρημα πολλαπλών εντάσεων και ανατροπών. Η Στεφανία θα ταξιδέψει από την Αθήνα σε Νάπολη και Ρώμη, όπου η φίλη της Λουίζα, παντρεμένη με τον κόμη Ζαφεράνο, έγινε κατά περίεργο τρόπο η διαδρομή μέχρι που έφθασε η δεύτερη στην κοσμική και καλλιτεχνική ζωή της Ρώμης, εξ αιτίας της γνωριμίας της με τον διάσημο Ισπανό ιμπρεσάριο Ακίλες, μια σκοτεινή προσωπικότητα, μοιραία για τη ζωή και την καριέρα της. Έρωτες, δολοπλοκίες και πάθη υπό τη σκιά της ιταλικής μαφίας συνθέτουν το παράξενο σκηνικό στη βία Βένετο τη μεταπολεμική περίοδο.