Η πτώση του Παρισιού

Μπορεί ένα Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχοντας σε μια αστική κυβέρνηση ν' αποτρέψει την οικονομική καπιταλιστική κρίση και τις συνέπειές της; Μπορεί ν' αποτρέψει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο; Ποιες είναι οι επιδιώξεις της αστικής τάξης και των κομμάτων της -και ιδιαίτερα της σοσιαλδημοκρατίας- όταν προσπαθούν να εγκλωβίσουν ένα Κομμουνιστικό Κόμμα σε μια τέτοια κυβέρνηση; Ποια είναι η στάση της κάθε τάξης και των αντίστοιχων κομμάτων απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο; Ποιος αναφωνεί "Όχι όπλα στους εργάτες! Καλύτερη η σκλαβιά από την επανάσταση!"; Η πείρα του Β' Παγκόσμιου Πολέμου είναι πλούσια και τα διδάγματα που αντλούνται από αυτόν ακόμα περισσότερα. Η πτώση του Παρισιού, παίρνοντας ως παράδειγμα τη Γαλλία πριν και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου και την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου, απαντάει στα παραπάνω ερωτήματα. Την αστική τάξη δεν την ενδιαφέρει αν η χώρα της είναι κάτω από τη φασιστική μπότα, γιατί ακριβώς και αυτή είναι δική της μπότα. Μια μπότα που, με άλλη μορφή, την βοηθά να κάνει ό, τι έκανε και πριν, στη "δημοκρατία" της: Την βοηθά να πατάει στο πτώμα της εργατικής τάξης και να κερδίζει αμύθητα πλούτη. Και η εργατική τάξη; Τι πρέπει να κάνει; Θ' αποφασίσει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να πετάξει από την πλάτη της ντόπια και ξένα αφεντικά;