Χαραγματιές

Χαραγματιές

ΕΞΟΦΛΗΣΑ Σου έστειλα και το τελευταίο χρέος μου, κόσμε· σ’ εξόφλησα. Με δόσεις μεν, μα τα κατάφερα. Τα πήρες όλα σου και με το παραπάνω. Άσε με ήσυχο πια, κόσμε. Δε μου ’μεινε παρά μονάχα η θέα του χθεσινού ανθρώπου προς τον σημερινό συνάνθρωπο· εξοφλημένο στοιχείο μοναξιάς αυτός, που ακολουθεί πάντα το χθεσινό, ως συνέπεια χάριτος μιας θηλαστικής εκκρεμότητας, και λέει αντέχει ακόμη το κορμί να σκουπίζει τακτικά με δάχτυλα κι αγκώνες ό,τι του περίσσεψε. Μα σ’ εξόφλησα, κορμί! H τελευταία δόση μου, χώμα σου. Όπως, στιγμές, κι εσάς εξόφλησα. Πάνω σε σκέψεις τρεχαντήρια, ακούστηκαν δειλοί ορισμοί, προσανατολισμοί ακούστηκαν, ψιθύριζαν πάνω σε τοπία άσκοπων υδρορροών.

Το βιβλίο δεν υπάρχει σε κάποια βιβλιοθήκη

Σχετικά Βιβλία

Τα ποιήματα του 2015

Τα ποιήματα του 2015

Κοινωνία των (δε)κάτων
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου