Οι κώδικες του Πυθαγόρα

Ένα ανοιξιάτικο απόγευμα του 1983, ένας νεαρός μαθητής του λυκείου, ανακαλύπτει ότι υπάρχει μία αντιστοιχία μεταξύ των 27 γραμμάτων του ελληνικού αλφαβήτου και των αριθμών. Αυτό, θα τον οδηγήσει σε μία διαρκή αναζήτηση, η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα να αποδείξει ότι η ελληνική γλώσσα δεν διαφέρει από τις άλλες γλώσσες μόνο επειδή έχει πρωτογένεια, μουσικότητα και μαθηματική δομή, αλλά επιπλέον εμπεριέχει κωδικοποιημένη πληροφορία, γνωρίζοντας τους νόμους της κοσμικής δημιουργίας και των επιστημών, όπως επίσης και τις αριθμητικές τιμές των μαθηματικών σταθερών. Τον Απρίλιο του 2013, σε μία ανασκαφή που γίνεται στον Κρότωνα της Κάτω Ιταλίας, μία ομάδα Αμερικανών αρχαιολόγων και άλλων επιστημόνων, ανακαλύπτει την αρχαία πυθαγόρεια σχολή. Στα δύο υπόγεια επίπεδα της ανασκαφής, η αρχαιολογική ομάδα ανακαλύπτει κάποια περίεργα γλυπτά, τα οποία είναι γεμάτα με κωδικοποιημένες παραστάσεις, οι οποίες περιέχουν μυστηριώδεις συνδυασμούς διαφόρων γραμμάτων του αρχαίου ελληνικού αλφαβήτου. Στην προσπάθειά τους να τους αποκωδικοποιήσουν, οι τρεις επιστήμονες της αποστολής, ανακαλύπτουν έναν Έλληνα μαθηματικό, που πιστεύουν ότι έχει την δυνατότητα να αποκωδικοποιήσει όλους αυτούς τους αρχαίους γρίφους. Ο επικεφαλής αυτής της επιστημονικής ομάδας, είναι ένας μυστηριώδης Αμερικανός μεγιστάνας, ο οποίος τελικά θα φέρει τον Έλληνα μαθηματικό στον Κρότωνα και αμέσως μετά θα αρχίσει ένας μεγάλος αγώνας για την αποκωδικοποίηση των επιγραφών, με στόχο να ανακαλυφθεί το τρίτο υπόγειο επίπεδο, όπου κρύβονται για πολλούς αιώνες αρχαία μυστικά υψίστης σημασίας.