Στο περιθώριο της ώρας,
απ' το υστέρημα της ζωής,
ζωγραφίζω ήλιους
και σκαλίζω τραγούδια.
Κλέβω στιγμές
και πλέκω στίχους.
Στο περιθώριο της ώρας,
απ' το περίσσευμα του πόνου,
δανείζομαι φως
κι ανασταίνω όνειρα.
Προσπαθώ με τα τσακισμένα φτερά
να πετάξω στον κόσμο της ελπίδας.
