Μια ανθελληνική συνωμοσία στη Γενεύη το 1827

Observations de Jean-Guillaume de Lunzi, en réponse aux considérations sur l' état actuel de la Grèce, de M. L. de C.

Τον Μάη του 1827 η Επανάσταση των Ελλήνων πνέει τα λοίσθια. Ο Καραϊσκάκης σκοτώνεται στο Φάληρο, η Ακρόπολη συνθηκολογεί, ο Κιουταχής κυριαρχεί στην Αττική. Τον ίδιο καιρό στην Πελοπόννησο, ο Ιμπραήμ Πασάς με τον αιγυπτιακό του στρατό αλλά και με Έλληνες προσκυνημένους, εξοντώνει τις τελευταίες δυνάμεις του Κολοκοτρώνη. Οι Ευρωπαίοι έχουν πια αποφασίσει να επέμβουν· υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα βρούνε απροσκύνητους να πολεμάνε. Υπό την προϋπόθεση ότι ο Ιμπραήμ δε θα 'χει προφθάσει ν' αποκαταστήσει το status quo της ημισελήνου. Ένας δραματικός αγώνας δρόμου. Οι Έλληνες για ν' αντέξουν, έχουν ανάγκη από φρόνημα και βοήθεια. Έχουν ανάγκη από ισχυρά φιλελληνικά κομιτάτα. Στις 30 του Μάη 1827, δημοσιεύεται στη Γενεύη ένα άκρως επικίνδυνο άρθρο. Ο συντάκτης του που κρύβεται κάτω από τα αρχικά L. de C., με ήπιους, ύπουλους τόνους συκοφαντεί τον αγώνα, προσπαθώντας να ανακόψει τη συμπάθεια, τη βοήθεια. Ένας νέος, καλλιεργημένος Επτανήσιος τού απαντάει άμεσα και διεξοδικά. Στις 8 Οκτωβρίου 1827, διεξάγεται η ναυμαχία του Ναυαρίνου.