Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Τι είναι γιαγιά η λήθη;" "Είναι η λησμονιά..." "Και τι είναι η λησμονιά;" "Είναι όταν κάποιος ξεχάσει κάτι ή κάποιον!" "Ααα!" αναφώνησε ο Φαέθοντας κι ήταν τότε μόλις πέντε χρονών. Τα χρόνια πέρασαν... Και μεγάλωσε ο Φαέθοντας, κι έγινε έφηβος, κι είδε τη γιαγιά να μεγαλώνει κι αυτή και να πέφτει σε βαθειά λήθη, σε λησμονιά! Και δεν μπορούσε να το αποδεχτεί ο Φαέθοντας. Ήθελε τη γιαγιά του πίσω! Έτσι όπως ήταν, έτσι όπως την ήξερε. Μια γιαγιά με ανοικτό μυαλό, κοινωνική, γενναία, ατρόμητη, έξυπνη, δραστήρια. Μια γιαγιά που η παρουσία της στη ζωή του ήταν σημαντικότατη, που του πρόσφερε αγάπη, ασφάλεια και σιγουριά.